Dodano: 0 0000
Wydra jest drugim, po borsuku największym przedstawicielem rodziny łasicowatych w Polsce.
Ciało ma kształt opływowy, jest silne i masywne.
Głowa stosunkowo mała z tępym pyszczkiem. W okolicy otworu gębowego dość długie wąsy czuciowe – wibrysy. Uszy wystają z futra, małżowiny są małe i prawie okrągłe. Wydra posiada na głowie specjalnie wykształcone fałdy skórne, które służą do zamykania otworów nozdrzy i uszu w czasie pływania, co zapobiega wlewaniu się do nich wody. Na bezdechu wydra może utrzymać się 2 – 3 minuty pod wodą. Odcinek szyi bardzo krótki.
Kończyny krótkie i masywne. Stopy pięciopalcowe. Palce spięte błoną pławną.
Ciało zakończone dużym, silnym ogonem, szerokim u nasady i zwężającym się ku końcowi.
Ciało wydry jest bardzo elastyczne i gibkie, co pozwala jej na bardzo łatwe poruszanie się pod wodą i na lądzie oraz wykonywanie skoków. Sierść (futro) wydry jest bardzo gęsta i silnie natłuszczona, co zapobiega zmaczaniu poszczególnych włosów podczas pływania. We włosach tworzących futro zaznacza się pewna dwoistość: krótsze włosy wełniste, tworzące powłokę termoizolacyjną i znacznie liczniejsze, dłuższe włosy ościste, trudniej zwilżane tworzące warstwę okrywową.
Wzór zębowy: 3141/3132
systematyka Rząd: drapieżne (Carnivora)
Rodzina: łasicowate (Mustelidae)
Rodzaj: wydra (Lutra)
Gatunek: wydra (Lutra lutra)
wygląd Wydra jest drugim, po borsuku największym przedstawicielem rodziny łasicowatych w Polsce.
Ciało ma kształt opływowy, jest silne i masywne.
Głowa stosunkowo mała z tępym pyszczkiem. W okolicy otworu gębowego dość długie wąsy czuciowe – wibrysy. Uszy wystają z futra, małżowiny są małe i prawie okrągłe. Wydra posiada na głowie specjalnie wykształcone fałdy skórne, które służą do zamykania otworów nozdrzy i uszu w czasie pływania, co zapobiega wlewaniu się do nich wody. Na bezdechu wydra może utrzymać się 2 – 3 minuty pod wodą. Odcinek szyi bardzo krótki.
Kończyny krótkie i masywne. Stopy pięciopalcowe. Palce spięte błoną pławną.
Ciało zakończone dużym, silnym ogonem, szerokim u nasady i zwężającym się ku końcowi.
Ciało wydry jest bardzo elastyczne i gibkie, co pozwala jej na bardzo łatwe poruszanie się pod wodą i na lądzie oraz wykonywanie skoków. Sierść (futro) wydry jest bardzo gęsta i silnie natłuszczona, co zapobiega zmaczaniu poszczególnych włosów podczas pływania. We włosach tworzących futro zaznacza się pewna dwoistość: krótsze włosy wełniste, tworzące powłokę termoizolacyjną i znacznie liczniejsze, dłuższe włosy ościste, trudniej zwilżane tworzące warstwę okrywową.
Wzór zębowy: 3141/3132
ubarwienie Cała wydra jest ubarwiona w odcieniach brązów. Najjaśniejsze jest podgardle – często nawet miodowo-brunatne. Grzbietowa część ciała jest czekoladowo-brunatna, natomiast brzuszna jaśniejsza – jasnobrunatna. U starszych osobników sierść na głowie jest także jaśniejsza, nieraz popielato-brunatna. W populacjach bardzo rzadko zdarzają się formy melanistyczne o prawie czysto czarnym ubarwieniu oraz formy albinotyczne o białym futrze.
występowanie Wydra jest gatunkiem palearktycznym. Znana jest z północnej Afryki, Europy i Azji, aż po Japonię. Nie występuje na wyspach Morza Śródziemnego.
W Polsce zasiedla cały obszar kraju i w niektórych miejscach jest gatunkiem dość licznym. Często potykana jest w miastach, przez które przepływają rzeki, lub w których znajdują się jeziora.
Preferuje rzeki, stawy (w tym hodowlane), jeziora, kanały, rzadziej torfowiska.
tryb życia Wydra jest gatunkiem ziemno-wodnym, żyjącym samotnie (samce) lub w grupach rodzinnych. Samce tylko na okres rui łączy się w pary. Są bardzo terytorialne. Dla przykładu obszar terytorium samca ma średnicę około 12 – 15 km. Grupy rodzinne mają terytoria o połowę mniejsze.
Najwyższą aktywność wydry przejawią w mocy, wówczas polują, w ciągu dnia można je zobaczyć wygrzewające się na piasku nad wodami lub baraszkujące na brzegach.
Wydra jest bardzo sprawna i porusza się bardzo szybko zarówno pod wodą jak i na lądzie. Nie zapada w sen zimowy.
Wydry żyją w norach wykopanych nad brzegami, przy czym ich korytarze uchodzą pod wodą, dodatkowo, podobnie jak ma to miejsce w norach bobrów posiadają komin wentylacyjny. Często także spotyka się legowiska wykonane na brzegu, ukryte pod zwisającymi gałęziami lub w krzewach.
pokarm Na pokarm wydry składają się głownie ryby. Nie gardzi jednak ona innymi, mniejszymi sakami, ptakami i ich jajami, płazami, małżami i rakami.
ochrona Podlega częściowej ochronie gatunkowej (z wyjątkiem tych osobników, które występują na stawach hodowlanych), ale jej okres ochronny przypada cały rok.
Umieszczona w Załączniku II Konwencji Berneńskiej.
Umieszczona w Załączniku I Konwencji Waszyngtońskiej.
Umieszczona w Załączniku II i IV Dyrektywy Siedliskowej Unii Europejskiej.
Umieszczona w Czerwonej Liście IUCN z kategorią NT – gatunek bliski zagrożenia.

Zagrożenia
Wydra jako duży ssak związany z siedliskami wodnymi stoi na szczycie łańcucha pokarmowego i nie ma naturalnych wrogów poza człowiekiem. Poza tym jej szerokie spektrum przystosowawcze do środowisk ziemno-wodnych wyklucza możliwość oddziaływania negatywnego na ten gatunek naturalnych procesów sukcesyjnych przebiegających w środowisku.
Zagrożenia, jakie są podawane dla tego gatunku wynikają z działalności człowieka:
  • zanieczyszczanie wód, zwłaszcza detergentami, które powodują zwilżanie futra wydry podczas pływania,
  • prześladowanie i kłusownictwo przez właścicieli stawów rybnych,
  • łapanie się wydr w sieci rybackie,
  • melioracje i zabudowa hydrotechniczna obiektów wodnych,
  • wiele wydr ginie także podczas przechodzenia przez szosy, zwłaszcza w miejscach przebiegania ich nad ciekami wodnymi.
    Wydra może występować w siedliskach z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej Unii Europejskiej:
  • zalewy i jeziora przymorskie,
  • duże i płytkie zatoki,
  • jeziora lobeliowe,
  • twardowodne zbiorniki z podwodnymi łąkami ramienic,
  • starorzecza i naturalne zbiorniki wodne.
  • uwagi W czasie pływania wydry, w jej sierści, pomiędzy włosami znajdują się delikatne pęcherzyki powietrza, które powodują zmniejszenie masy ciała zwierzęcia pod wodą, oraz zapobiegają one zwilżaniu sierści. W momencie zabicia wydry powietrze to bardzo szybko ucieka z sierści, ze względu na zmiany ciśnienia i zwierzę bardzo szybko tonie.

    Na stawach hodowlanych ryb i raków wydra może wyrządzać znaczne szkody.
    biologia W okresie rui samce łączą się z samicami w pary i pozostają wspólnie przez pewien okres czasu. Właściwa ruia przypada na okres końca zimy i początków wiosny. Kopulacja zawsze zachodzi w wodzie. Ciąża trwa nieco ponad dwa miesiące. Liczba młodych w miocie jest niewielka – od 2 do 4. Po około miesiącu od urodzenia młode wydry otwierają oczy. Mleko matki ssą przez około 60 – 70 dni. Po tym czasie pozostają z matką w grupie rodzinnej jeszcze przez około 6 – 7 miesięcy.
    Wydry dożywają 15 – 18 lat
    piśmiennictwo

    Komentarze

    PD piotr@jezioro.com.pl
    12 kwietnia 2007

    Na zdjeciach nizej widac mloda. Wydr jest sporo wszedzie gdzie sa stawy i najlepiej rowy melioracyjne. Ostanio podnioslem przejchana z szosy, szla zamiast rowem po asfalcie.

    Damian Filochowski damianek86wp.pl
    11 kwietnia 2007

    gdzie moge znalesc wydry. moja kolezanka ma na ich punkcie bzika i chcailbym jej pokazac.czy w okolicach Olsztyna jest jaies Zoo,albo rezerwat?

    Andrzej agagmark@poczta.onet.pl
    16 lutego 2007

    zapewne pyta Pani bo ma Pani staw.
    Podobno do metra tak, ale podkopuje się.
    Trzeba by więc wkopać też z metr, a to już problem

    kubicka kubickaa@poczta.onet.pl
    10 maja 2005

    czy wydra wspina się po siatce?
    dziękuję za informacje

    Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

    dysponujemy:
    • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
    wykonujemy:
    • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
    • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
    • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
    • prace podwodne, poszukiwawcze
    prowadzimy:
    • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
    statystyki | realizacja : nesta.net.pl