Dodano: 24 listopada 2004
Jest to największy środkowoeuropejski gatunek bogatka. Ciało ma długoowalne i silnie spłaszczone. Oczy wystające z zarysu głowy. Na przedpleczu i pokrywach znajdują się poprzerywane żeberka i bruzdki. Ubarwienie wierzchu ciała oscyluje w barwach brązowych z lekkim połyskiem. Żeberka na wierzchu ciała są czarne. Przestrzenie pomiędzy nimi u okazów nieotartych są pokryte białym nalotem. Spód ciała brązowo-żółty.
systematyka | Rząd: Coleoptera- chrząszcze Podrząd: Polyphaga - chrząszcze wielożerne Nadrodzina: Buprestoidea - bogatkokształtne Rodzina: Buprestidae - bogatkowate Podrodzina: Chrysochroinae Plemię: Chalcophorini Rodzaj: Chalcophora - miedziak Gatunek: Chalcophora mariana - miedziak sosnowy |
---|---|
wygląd | Jest to największy środkowoeuropejski gatunek bogatka. Ciało ma długoowalne i silnie spłaszczone. Oczy wystające z zarysu głowy. Na przedpleczu i pokrywach znajdują się poprzerywane żeberka i bruzdki. Ubarwienie wierzchu ciała oscyluje w barwach brązowych z lekkim połyskiem. Żeberka na wierzchu ciała są czarne. Przestrzenie pomiędzy nimi u okazów nieotartych są pokryte białym nalotem. Spód ciała brązowo-żółty. |
występowanie | Gatunek występuje w całym kraju, często w miejscach występowania bardzo liczny. Związany z suchymi borami sosnowymi na glebach bielicowych. |
pokarm | Larwy żerują w porażonych i obumierających fragmentach korzeni i pni sosen. Formy dorosłe są fitofagiczne. |
rozwój | Rozwój od jaja do postaci dojrzałej trwa w zależności od warunków od 3 do 6 lat. |
uwagi | Pomimo częstości występowania gatunek nie jest łatwy do znalezienia w terenie. Najłatwiej jest zaobserwować miedziaki podczas rójki, kiedy to latają szukając partnerów, a zajęte kopulacją są mało uważne. Tylko wówczas można do nich bez problemu podejść, gdyż normalnie bardzo szybko uciekają (jak większośc gatunków z tej rodziny). Rójka trwa dość krótko i najczęściej po tygodniu – dwóch już nie ma imago w terenie. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.