Dodano: 0 0000
Samiec - tło skrzydeł żółte. Na skrzydle górnym posiada ciemną przepaską na brzegu zewnętrznym, bardzo silnie rozszerzającą się na wierzchołek skrzydła. Oprócz tego posiada na górnych skrzydłach ciemną plamkę w okolicy końca komórki środkowej. Dolne skrzydło przyprószone ciemnymi łuskami. Zaznacza się na nim wyraźna ciemna przepaska zewnętrzna oraz leżąca pomiędzy nią a przyciemnionym brzegiem skrzydła przepaska z jasnych, żółtych plamek. Na skrzydłach dolnych w okolicy komórki środkowej można zauważyć delikatną pomarańczową plamkę.
Samica - tło skrzydeł białe lub jasnożółte. Rysunek na skrzydłach górnych podobny jak u samca tylko ciemna przepaska zewnętrzna jest poprzerywana w kilku miejscach jasnymi plamkami o kolorze tła skrzydeł. Ponadto u samic może występować przyciemnieni nasady skrzydeł. Dolne skrzydło ubarwione także podobnie jak u samca, wyraźniej zaznacza się jasna przepaska oddzielająca ciemną przepaskę brzegową od reszty skrzydła oraz pomarańczowa plamka na środku skrzydła.
Spód skrzydeł - u obu płci jednakowy. Tło skrzydeł górnych pomarańczowożółte. Zaznacza się na nim zielonkawe obrzeżenie brzegu zewnętrznego i ciemna plamka w okolicy końca komórki środkowej. Skrzydła dolne żółtozielonkawe z podwójną srebrzystą plamką w ciemnej obwódce.
Samica - tło skrzydeł białe lub jasnożółte. Rysunek na skrzydłach górnych podobny jak u samca tylko ciemna przepaska zewnętrzna jest poprzerywana w kilku miejscach jasnymi plamkami o kolorze tła skrzydeł. Ponadto u samic może występować przyciemnieni nasady skrzydeł. Dolne skrzydło ubarwione także podobnie jak u samca, wyraźniej zaznacza się jasna przepaska oddzielająca ciemną przepaskę brzegową od reszty skrzydła oraz pomarańczowa plamka na środku skrzydła.
Spód skrzydeł - u obu płci jednakowy. Tło skrzydeł górnych pomarańczowożółte. Zaznacza się na nim zielonkawe obrzeżenie brzegu zewnętrznego i ciemna plamka w okolicy końca komórki środkowej. Skrzydła dolne żółtozielonkawe z podwójną srebrzystą plamką w ciemnej obwódce.
systematyka | Rząd: motyle (Lepidoptera) Podrząd: wędzidełkowce (Heteroneura) Nadrodzina: paziokształtne (Papilonoidea) Rodzina: bielinkowate (Pieridae) Podrodzina: szlaczkonie (Coliadinae) Rodzaj: szlaczkoń (Colias) |
|
---|---|---|
wygląd | Samiec - tło skrzydeł żółte. Na skrzydle górnym posiada ciemną przepaską na brzegu zewnętrznym, bardzo silnie rozszerzającą się na wierzchołek skrzydła. Oprócz tego posiada na górnych skrzydłach ciemną plamkę w okolicy końca komórki środkowej. Dolne skrzydło przyprószone ciemnymi łuskami. Zaznacza się na nim wyraźna ciemna przepaska zewnętrzna oraz leżąca pomiędzy nią a przyciemnionym brzegiem skrzydła przepaska z jasnych, żółtych plamek. Na skrzydłach dolnych w okolicy komórki środkowej można zauważyć delikatną pomarańczową plamkę. Samica - tło skrzydeł białe lub jasnożółte. Rysunek na skrzydłach górnych podobny jak u samca tylko ciemna przepaska zewnętrzna jest poprzerywana w kilku miejscach jasnymi plamkami o kolorze tła skrzydeł. Ponadto u samic może występować przyciemnieni nasady skrzydeł. Dolne skrzydło ubarwione także podobnie jak u samca, wyraźniej zaznacza się jasna przepaska oddzielająca ciemną przepaskę brzegową od reszty skrzydła oraz pomarańczowa plamka na środku skrzydła. Spód skrzydeł - u obu płci jednakowy. Tło skrzydeł górnych pomarańczowożółte. Zaznacza się na nim zielonkawe obrzeżenie brzegu zewnętrznego i ciemna plamka w okolicy końca komórki środkowej. Skrzydła dolne żółtozielonkawe z podwójną srebrzystą plamką w ciemnej obwódce. |
|
występowanie | Szlaczkom ten zasiedla obszar od Europy środkowej i południowej po zachodnią Azję. W zachodniej Europie sięga do okolic Bawarii. Przez teren Polski przebiega główna część zachodniej granicy zasięgu przechodząca od Puszczy Knyszyńskiej przez Mazowsze aż po Śląsk Opolski. W związku z tym gatunek rozsiedlony jest we wschodniej, południowej i północnej części kraju. Spotykany nieczęsto, ale w miejscach występowania liczny. Dorosłe motyle spotykane są w siedliskach otwarty, kserotermicznych lub innych termofilnych: murawach, ugorach, odłogach, suchych łąkach, przydrożach i nasypach kolejowych. |
|
pokarm | Gąsienice żerują na różnych gatunkach szczodrzeńca (Cytisus) | |
ochrona | Gatunek objęty ochroną całkowitą od roku 2001. Gatunek umieszczony na Czerwonej Liście Zwierząt z kategorią: umiarkowanie zagrożony (VU). Głównym zagrożeniem dla gatunku jest zanikanie ugorów i odłogów, gdzie znajdują się dogodne warunki do rozwoju tego motyla. Silny rozwój gospodarki rolnej i częste powracanie do nieużytków pozostałych po dawnych gospodarstwach rolnych może wpływać niekorzystnie na ten gatunek. Mniej znaczącym zagrożeniem jest wypalanie w okresie wiosennym terenów suchych łąk, ugorów i muraw. Gatunkowi, ze względu na dużą liczebność w miejscach występowania nie zagraża kolekcjonerstwo przez entomologów amatorów. Najlepszym sposobem ochrony tego gatunku jest ochrona siedlisk jego występowania. Zachowanie w stanie nienaruszonym terenów suchych łąk, ugorów i muraw pozwoli w całej pewności na zachowanie stabilnej populacji tego gatunku. Ważnym elementem w ochronie tego gatunku jest także ponoszenie świadomości społecznej, zwłaszcza dotyczącej gospodarki rolnej, jak i wypalania traw. Szlaczkom szafranie może występować w siedliskach z załącznika II Dyrektywy Siedliskowej Unii Europejskiej: - związku ciepłolubnych muraw napiaskowych (Koelerion glaucae), - niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris). |
|
biologia | Motyle opuszczają osłonki poczwarkowe w połowie maja. Gąsienice żerują do końca czerwca a następnie udają się na przepoczwarczenie, które następuje na roślinach żywicielskich lub w niedalekiej ich okolicy. Poczwarka typu przepasana nicią. Po kilkunastu dniach (w połowie lipca) z poczwarki wylęga się drugie pokolenie motyli. Gąsienice drugiego pokolenia żerują od połowy lipca do połowy września i po trzeciej lince udają się na zimowanie w ściółce. Na wiosnę jak tylko się ociepli wychodzą, żerują intensywnie i pod koniec kwietnia przepoczwarczają się, by po około dwóch tygodniach dać nowe, pierwsze w danym roku pokolenie motyli.
|
|
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.