Dodano: 30 lipca 2007
Roślina wieloletnia o podziemnym, pełzającym kłączu z licznymi korzeniami. Liście: w zarysie jajowate, pochwiasto obejmujące łodygę, pofałdowane, w liczbie od 3 do 5. Łodyga: mocna, sztywna, z pochwiastymi łuskami w nasadzie. Kwiaty: osadzone na szypułach w kątach liściokształtnych przysadek, występują przeważnie pojedynczo na szczycie łodygi, rzadko po 2-3; warżka barwy cytrynowożółtej z czerwonawymi plamkami wewnątrz, silnie „trzewiczkowato” rozdęta, do 3 cm długości, bez ostrogi; pozostałe działki okwiatu barwy kasztanowobrązowe, w zarysie lancetowate, do 9 cm długości, boczne szeroko rozchylone; zalążnia łukowato wygięta, do 3 cm długa. Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: w postaci rozdętej i omszonej torebki, długiej do 3 cm.
systematyka
  • Klasa: Liliopsida (=Monocotyledones) - jednoliścienne
  • Podklasa: Liliidae - liliowe
  • Nadrząd: Lilianae - liliopodobne
  • Rząd: Orchidales - storczykowce
  • Rodzina: Orchidaceae - storczykowate
Przynależność fitosocjologiczna:
Klasa Querco-Fagetea.
wygląd Roślina wieloletnia o podziemnym, pełzającym kłączu z licznymi korzeniami. Liście: w zarysie jajowate, pochwiasto obejmujące łodygę, pofałdowane, w liczbie od 3 do 5. Łodyga: mocna, sztywna, z pochwiastymi łuskami w nasadzie. Kwiaty: osadzone na szypułach w kątach liściokształtnych przysadek, występują przeważnie pojedynczo na szczycie łodygi, rzadko po 2-3; warżka barwy cytrynowożółtej z czerwonawymi plamkami wewnątrz, silnie „trzewiczkowato” rozdęta, do 3 cm długości, bez ostrogi; pozostałe działki okwiatu barwy kasztanowobrązowe, w zarysie lancetowate, do 9 cm długości, boczne szeroko rozchylone; zalążnia łukowato wygięta, do 3 cm długa. Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: w postaci rozdętej i omszonej torebki, długiej do 3 cm.
wymiary Osiąga średnią wysokość od 50 cm.
występowanie Gatunek występuje na terenie Europy lokalnie od środkowej Skandynawii ku południowi. W Polsce największe skupiska znajdują się na Wyżynie Lubelskiej, Roztoczu, Wyżynie Małopolskiej oraz w północnej części kraju. W górach występuje bardzo rzadko i tylko w reglu dolnym. Rośnie głównie w lasach liściastych, głównie w buczynach i grądach, rzadko można go również spotkać w lasach mieszanych i borach oraz zaroślach i murawach kserotermicznych.
ochrona Gatunek pod ścisłą ochroną gatunkową, narażony na wyginięcie, umieszczony w „Polskiej czerwonej księdze roślin”. Objęty został Konwencją Berneńską i Dyrektywą Siedliskową.
Główne zagrożenie dla tego gatunku stanowi kurczenie się naturalnych drzewostanów liściastych. Duże zagrożenie stanowi również zanieczyszczenie środowiska, głównie w postaci kwaśnych deszczy, które powodują zakwaszanie podłożą.
uwagi Po raz pierwszy obuwik zakwita po upływie 6-8 lat. Jest niepodobny do żadnego innego rodzimego storczyka. Kwiaty są zapylane przez owady, które wabi zapachem wanilii i cytryny i więzi w pułapkowej warżce. Populacje tego gatunku liczą zazwyczaj od kilkunastu do kilkudziesięciu osobników (rzadko > 100). Bardzo rzadko można spotkać okazy o całych kwiatach białych, żółtych oraz zielonych.
piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl