Zwierzęta

Duża głowa, znacznie węższa od przedplecza. Silne żuwaczki, lekko wystające przed głowę. Oczy dość sklepione, wyraźnie wystające na boki. Czułka jedenastoczłonowe, dość długie, sięgające za nasadę pokryw. Urzeźbienie głowy potrójne. Przednia część gładka, czoło między oczami grubo, ziarniście dołkowane, natomiast tylna część głowy drobno i gęsto punktowana.. Przedplecze w zarysie szeroko sercowate, znacznie szersze niż dłuższe, zwężające się równomiernie ku tyłowi. Tylne kąty nieznacznie wyciągnięte ku tyłowi. Przednie kąty bardzo szeroko zaokrąglone. Na rzeźbę przedplecza składają się nieregularne zagłębienia i zmarszczki.
Tarczka (scutellum) bardzo mała, zazwyczaj zakrywa ja tylny brzeg przedplecza.
Pokrywy owalne, najszersze tuż za środkiem. Guzy barkowe słabo zaznaczone. Na rzeźbę pokryw składają się nieregularne zmarszczki. Są one rozmieszczone nieregularnie na całej powierzchni obu pokryw. Brak na pokrywach wyraźnie zaznaczonych zagoników i bruzd. Ze względu na brak skrzydeł drugiej pary (błoniastych) i nielotność tego gatunku pokrywy są zrośnięte wzdłuż szwu.
Odnóża z pięcioczłonowymi stopami. W budowie stóp zaznacza się dymorfizm płciowy: samice posiadają wszystkie stopy delikatne i wysmukłe, samce natomiast maja stopy przednich stóp rozszerzone i pokryte gęstymi szczecinkami zwiększającymi powierzchnię przylegania, natomiast stopy 2 i 3 pary odnóży podobnie wykształcone jak u samic.

Biegacz skórzasty, Carabus coriaceus

systematyka	Rząd: chrząszcze (Coleoptera) Podrząd: chrząszcze drapieżne (Adephaga) Nadrodzina: biegaczokształtne (Caraboidea) Rodzina: biegaczowate (Carabidae) Podrodzina: biegacze (Carabinae) Plemię: biegacze (Carabini) Rodzaj: biegacz (Carabus) Podrodzaj: Procrustes Gatunek: biegacz skórzasty (Carabus coriaceus)
wygląd	Duża głowa, znacznie węższa od przedplecza. Silne żuwaczki, lekko wystające przed głowę. Oczy dość sklepione, wyraźnie wystające na boki. Czułka jedenastoczłonowe, dość długie, sięgające za nasadę pokryw. Urzeźbienie głowy potrójne. Przednia część gładka, czoło między oczami grubo, ziarniście dołkowane, natomiast tylna część głowy drobno i gęsto punktowana.. Przedplecze w zarysie szeroko sercowate, znacznie szersze niż dłuższe, zwężające się równomiernie ku tyłowi. Tylne kąty nieznacznie wyciągnięte ku tyłowi. Przednie kąty bardzo szeroko zaokrąglone. Na rzeźbę przedplecza składają się nieregularne zagłębienia i zmarszczki. Tarczka (scutellum) bardzo mała, zazwyczaj zakrywa ja tylny brzeg przedplecza. Pokrywy owalne, najszersze tuż za środkiem. Guzy barkowe słabo zaznaczone. Na rzeźbę pokryw składają się nieregularne zmarszczki. Są one rozmieszczone nieregularnie na całej powierzchni obu pokryw. Brak na pokrywach wyraźnie zaznaczonych zagoników i bruzd. Ze względu na brak skrzydeł drugiej pary (błoniastych) i nielotność tego gatunku pokrywy są zrośnięte wzdłuż szwu. Odnóża z pięcioczłonowymi stopami. W budowie stóp zaznacza się dymorfizm płciowy: samice posiadają wszystkie stopy delikatne i wysmukłe, samce natomiast maja stopy przednich stóp rozszerzone i pokryte gęstymi szczecinkami zwiększającymi powierzchnię przylegania, natomiast stopy 2 i 3 pary odnóży podobnie wykształcone jak u samic.
ubarwienie	Gatunek cechuje się czysto czarnym ubarwieniem, zarówno spodu jak i wierzchu ciała. Przydatki gębowe oraz odnóża także są czysto czarne. Na pokrywach, ani na innych częściach górnej strony ciała nie występuję metaliczny połysk, owad wydaje się matowy.
występowanie	Gatunek znany z Europy i części Azji. Nie występuje tylko na Wyspach Brytyjskich, w Hiszpanii i Półwyspie Skandynawskim. W Polsce znany z całego kraju. Występuje w lasach, głównie w borach mieszanych i grądach. W dużych kompleksach leśnych jego populacje są bardzo stabilne i nieraz bardzo liczne. Może występować także, jednak w małej liczebności w niewielkich zadrzewieniach śródpolnych. Dość liczne populacje występują w lasach gospodarczych, często o charakterze monokultur sosnowych.
tryb życia	Zarówno owady dorosłe, jak i larwy wykazują dzienny tryb życia, aktywnie polując.
pokarm	Gatunek ten, podobnie, jak i inne biegacze jest bardzo sprawnym drapieżnikiem. Do preferowanych pokarmów tego gatunku należą ślimaki, larwy i imagines chrząszczy oraz dżdżownice. Nie gardzi padliną.
ochrona	Biegacz urozmaicony podlega w Polsce prawnej ochronie gatunkowej, podobnie jak inne gatunki z rodzaju biegacz. Ze względu na dość dużą liczebność nie stwierdza się dla tego gatunku zagrożeń i nie wyznacza się propozycji ochronnych. Można powiedzieć, że dopóki będą występowały duże kompleksy leśne nic nie grozi temu gatunkowi. Biegacz skórzasty może występować w siedliskach z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej Unii Europejskiej, przy czym sam nie jest objęty systemem ochrony Natura 2000. Może to jednak wpływać na ochronę tego gatunku poprzez ochronę tych siedlisk. Siedliska te to: lasy mieszane i bory na wydmach nadmorskich, grądy subatlantyckie, grądy subkontynentalne i środkowoeuropejskie, śródlądowy bór chrobotkowy, bory i lasy bagienne, i wiele innych siedlisk leśnych, często przekształconych przez człowieka .
uwagi	Biegacz skórzasty, podobnie jak inne biegacze w przypadku zaniepokojenia wydziela substancje o nieprzyjemnym zapachu, który w przypadku dostania się na skórę wnika w nią i pozostaje dość długo wyczuwalny. Dodatkowo zaniepokojony podnosi się wysoko na nogach i stara się udawać znacznie większego niż jest naprawdę.
biologia	Chrząszcz wykazuje letni typ fenologii. Imago pojawiają się od lipca do września, po opuszczeniu kolebek poczwarkowych. Następuje kopulacja i składanie jaj, zazwyczaj na brzegach zbiorników wodnych. Z jaj po dekadzie wylęgają się larwy. Czas stadiów larwalnych jest bardzo krótki.. Larwy żyją w ściółce, pod kamieniami lub w próchniejących pniach, gdzie aktywnie polują na bezkręgowce. Pod koniec jesieni następuje przepoczwarczenie w kolebkach ziemnych lub próchnowych. Dorosłe osobniki wylęgają się z poczwarek wiosną i po pewnym czasie opuszczają kolebki poczwarkowe.
piśmiennictwo