Dodano: 2 lipca 2007
Chrząszcz o wydłużonym i dość spłaszczonym.
Bardzo charakterystycznie ubarwiony. Podstawowa barwa głowy czarna. Czułka mają początkowe człony, zazwyczaj od 1 do 5 jaśniejsze – od czerwonych do brunatnych. Przedplecze czarne z jasnymi – żółtymi lub ceglastymi brzegami bocznymi. Tarczka czarna. Podstawowa barwa pokryw żółta lub ceglasta. Na każdej pokrywie znajduje się 10 ciemnych, czarnych plamek. Szew pokryw także z wąską czarną listewką krawędziową.
W barwie odnóży dominuje kolor czarny, jedynie golenie i częściowo nasada ud jaśniejsze – od brązowych po czerwone.
Skrzydła błoniaste dobrze wykształcone.
Gatunek wytwarza wiele form barwnych, zwłaszcza z różnorodnym ubarwieniem pokryw. Mogą być osobniki z całymi jasnymi pokrywami, ze zredukowaną liczbą plam, ze zlanymi plamami i w końcu całe melanotyczne.
W kraju nie ma możliwości pomylenia tego gatunku z żadnym innym.
Bardzo charakterystycznie ubarwiony. Podstawowa barwa głowy czarna. Czułka mają początkowe człony, zazwyczaj od 1 do 5 jaśniejsze – od czerwonych do brunatnych. Przedplecze czarne z jasnymi – żółtymi lub ceglastymi brzegami bocznymi. Tarczka czarna. Podstawowa barwa pokryw żółta lub ceglasta. Na każdej pokrywie znajduje się 10 ciemnych, czarnych plamek. Szew pokryw także z wąską czarną listewką krawędziową.
W barwie odnóży dominuje kolor czarny, jedynie golenie i częściowo nasada ud jaśniejsze – od brązowych po czerwone.
Skrzydła błoniaste dobrze wykształcone.
Gatunek wytwarza wiele form barwnych, zwłaszcza z różnorodnym ubarwieniem pokryw. Mogą być osobniki z całymi jasnymi pokrywami, ze zredukowaną liczbą plam, ze zlanymi plamami i w końcu całe melanotyczne.
W kraju nie ma możliwości pomylenia tego gatunku z żadnym innym.
systematyka | Rząd: chrząszcze (Coleoptera) Podrząd: chrząszcze wielożerne (Polyphaga) Nadrodzina: stonkokształtne (Chrysomeloidea) Rodzina: stonkowate (Chrysomelidae) Podrodzina: złotki (Chrysomelinae) Rodzaj: rynnica (Chrysomela) Gatunek: rynnica dwudziestoplama (Chrysomela vigintipunctata) |
---|---|
wygląd | Chrząszcz o wydłużonym i dość spłaszczonym. Bardzo charakterystycznie ubarwiony. Podstawowa barwa głowy czarna. Czułka mają początkowe człony, zazwyczaj od 1 do 5 jaśniejsze – od czerwonych do brunatnych. Przedplecze czarne z jasnymi – żółtymi lub ceglastymi brzegami bocznymi. Tarczka czarna. Podstawowa barwa pokryw żółta lub ceglasta. Na każdej pokrywie znajduje się 10 ciemnych, czarnych plamek. Szew pokryw także z wąską czarną listewką krawędziową. W barwie odnóży dominuje kolor czarny, jedynie golenie i częściowo nasada ud jaśniejsze – od brązowych po czerwone. Skrzydła błoniaste dobrze wykształcone. Gatunek wytwarza wiele form barwnych, zwłaszcza z różnorodnym ubarwieniem pokryw. Mogą być osobniki z całymi jasnymi pokrywami, ze zredukowaną liczbą plam, ze zlanymi plamami i w końcu całe melanotyczne. W kraju nie ma możliwości pomylenia tego gatunku z żadnym innym. |
występowanie | Rynnica dwudziestoplama zasiedla obszar Europy środkowej od południowo-wschodnich prowincji Francji i dociera do Kamczatki, wchodząc w Syberię i pogranicze mongolsko-chińskie wąskim klinem. Północna granica zasięgu w Europie przebiega przez północne Niemcy, Polskę i Łotwę. Na południu granica przebiega przez środkową część Półwyspu Apenińskiego i północną Grecję. W kraju jest gatunkiem często napotykanym, lokalnie bardzo licznym. Spotykany w zaroślach wierzbowych i miejskich parkach oraz na pojedynczo stojących wierzbach w miastach. |
pokarm | Roślinami żywicielskimi tego gatunku są głównie wierzba wiklinowa (Salix purpurea) i wierzba biała (Salix alba). |
uwagi | Rynnica dwudziestoplama jest gatunkiem uważanym za szkodnika upraw wierzby wiklinowej oraz wierzb stanowiących miejskie żywopłoty. Potęguje to fakt, iż na jednym drzewie może być nawet kilkaset larw, które bardo szybko ogołacają drzewo z liści. |
biologia | Samice składają jaja od końca kwietnia do połowy maja. Jedna samica składa przeciętnie 250 – 350 jaj. Okres larwalny trwa około 3 – 4 tygodni. Wylęgłe z poczwarki pod koniec lata dorosłe chrząszcze bardzo szybko schodzą do gleby i ściółki gdzie zimują do wiosny kolejnego roku. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.