Dodano: 26 kwietnia 2007
Chrząszcz jak na przedstawiciela rodziny stonkowatych dość duży i szeroki, o ciele równomiernie, ale niezbyt mocno wypukłym.
Bardzo charakterystyczne jest ubarwienie tego gatunku. Głowa, przedplecze, tarczka, czułka i większa część odnóży oraz spód ciała są czarne z metalicznym, często niebieskim połyskiem. Pozostała część ciała: pokrywy, część przydatków gębowych i czasem końcowe partie przednich goleni są czerwone. Cechą gatunkowa w ubarwieniu i pozwalająca na odróżnienie od dwóch pokrewnych gatunków: rynnicy osikowej i wierzbowej jest występowanie u omawianego gatunku ciemnej, zazwyczaj czarnej plamy na wierzchołku pokryw.
W środowisku naturalnym bardzo rzadko mogą występować formy melanistyczne.
Punktowanie przedplecza dość silne i duże, skupione głownie w dwóch bruzdach po jego bokach. Mikrorzeźbę pokryw tworzy gęste, bezładne i głęboko nakłute punktowanie.
Dymorfizm płciowy przejawia się w wykształceniu u samców szerszych członów stóp na wszystkich odnóżach. Poza tym samice są zazwyczaj większe od samców.
systematyka Rząd: chrząszcze (Coleoptera)
Podrząd: chrząszcze wielożerne (Polyphaga)
Nadrodzina: stonkokształtne (Chrysomeloidea)
Rodzina: stonkowate (Chrysomelidae)
Podrodzina: złotki (Chrysomelinae)
Rodzaj: rynnica (Chrysomela)
Gatunek: rynnica topolowa (Chrysomela populi)
wygląd Chrząszcz jak na przedstawiciela rodziny stonkowatych dość duży i szeroki, o ciele równomiernie, ale niezbyt mocno wypukłym.
Bardzo charakterystyczne jest ubarwienie tego gatunku. Głowa, przedplecze, tarczka, czułka i większa część odnóży oraz spód ciała są czarne z metalicznym, często niebieskim połyskiem. Pozostała część ciała: pokrywy, część przydatków gębowych i czasem końcowe partie przednich goleni są czerwone. Cechą gatunkowa w ubarwieniu i pozwalająca na odróżnienie od dwóch pokrewnych gatunków: rynnicy osikowej i wierzbowej jest występowanie u omawianego gatunku ciemnej, zazwyczaj czarnej plamy na wierzchołku pokryw.
W środowisku naturalnym bardzo rzadko mogą występować formy melanistyczne.
Punktowanie przedplecza dość silne i duże, skupione głownie w dwóch bruzdach po jego bokach. Mikrorzeźbę pokryw tworzy gęste, bezładne i głęboko nakłute punktowanie.
Dymorfizm płciowy przejawia się w wykształceniu u samców szerszych członów stóp na wszystkich odnóżach. Poza tym samice są zazwyczaj większe od samców.
występowanie Rynnica topolowa jest szeroko rozmieszczona w Palearktyce: od zachodnich wybrzeży Europy po Japonię. Znana jest z Pakistanu, Afganistanu, Iranu i dorzecza Eufratu i Tygrysu.
W Polsce jest gatunkiem bardzo pospolitym i napotykanym dużej licznie osobników.
pokarm Roślinami żywicielskimi tego gatunku są głównie topola biała i osika. Rzadziej jako baza pokarmowa wykorzystywane są wierzby, z grupy gatunków wąskolistnych.
uwagi Rynnica topolowa jest gatunkiem uważanym za szkodnika upraw wierzby wiklinowej i szkółek topolowych.
biologia Samice składają około 600 – 800 jaj. Jako ciekawostkę można podać że zaobserwowano samicę składająca ponad 2000 jaj. W ciągu roku rynnica topolowa daje jedno pokolenie. Zimują dorosłe osobniki ukryte w systemie korzeniowym roślin żywicielskich.
piśmiennictwo

Komentarze

Aldona aldonagoil@wp.pl
22 maja 2008

Według "Spotkania z przyroda" Henryka Grabarczyka zagrożone rynnice wydzielają pachnąca karbolem lub cyjanowodorem substancje, która wytwarzaja z kwasu salicylowego zawartego w liściach topoli i wierzby.

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl