Dodano: 9 czerwca 2004
Po kilku wiosennych wycieczkach rowerowych nabrałem ochoty na dłuższą wyprawę rowerową (1159 km). Ponieważ nie miałem wcześniej okazji poznać północno-wschodniej części Polski wybór padł na trasę po Mazurach, Suwalszczyźnie i okolicach Białegostoku. Chciałem zobaczyć jak najwięcej jezior, lasów oraz spokojnych wiejskich krajobrazów.
Pomimo tego, że kształt trasy był z góry znany nie spodziewałem się aż tak atrakcyjnej wyprawy. Podczas urlopu miałem okazję przez dwa tygodnie zwiedzić sporą część północno-wschodniej Polski. Wiele ciekawych miejsc oraz czynny wypoczynek na tle polskich krajobrazów jakich dotąd nie znałem. Czyste wody jezior, lasy pachnące żywicą, kwieciste łąki, pola złotego zboża, pagurkowaty teren - tak będę wspominał te wakacje. Największą niespodzianką i jednocześnie nagrodą za trudy podróży było spotkanie z żubrem w lasach Puszczy Białowieskiej.
Nawet jeżeli podróżowanie rowerem zabiera dużo czasu i wymaga trochę wysiłku, to jest to najlepszy środek transportu w tak atrakcyjnym terenie. Do wielu ciekawych miejsc najłatwiej i najszybciej można dotrzeć właśnie na rowerze. O tym, że turystyka rowerowa jest coraz popularniejsza świadczą grupki rowerzystów, których najwięcej spotkałem na Suwalszczyźnie i w Biebrzańskim Parku Narodowym.
Trasa wyprawy przebiegała przez 2 parki narodowe, 4 parki krajobrazowe i 6 puszcz:
Pomimo tego, że kształt trasy był z góry znany nie spodziewałem się aż tak atrakcyjnej wyprawy. Podczas urlopu miałem okazję przez dwa tygodnie zwiedzić sporą część północno-wschodniej Polski. Wiele ciekawych miejsc oraz czynny wypoczynek na tle polskich krajobrazów jakich dotąd nie znałem. Czyste wody jezior, lasy pachnące żywicą, kwieciste łąki, pola złotego zboża, pagurkowaty teren - tak będę wspominał te wakacje. Największą niespodzianką i jednocześnie nagrodą za trudy podróży było spotkanie z żubrem w lasach Puszczy Białowieskiej.
Nawet jeżeli podróżowanie rowerem zabiera dużo czasu i wymaga trochę wysiłku, to jest to najlepszy środek transportu w tak atrakcyjnym terenie. Do wielu ciekawych miejsc najłatwiej i najszybciej można dotrzeć właśnie na rowerze. O tym, że turystyka rowerowa jest coraz popularniejsza świadczą grupki rowerzystów, których najwięcej spotkałem na Suwalszczyźnie i w Biebrzańskim Parku Narodowym.
Trasa wyprawy przebiegała przez 2 parki narodowe, 4 parki krajobrazowe i 6 puszcz:
- Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego - rozciąga się na północ od Iławy obejmując liczne lasy i jeziora. Największym jeziorem jest Jeziorak o długości 27,4 km.
- Puszcza Piska - komleks leśny w południowej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Bory sosnowo-świerkowe oraz sosnowe z domieszkami brzozy, osiki, dębu i buka.
- Mazurski Park Krajobrazowy - utworzony w celu ochrony młodego krajobrazu polodowcowego o wybitnych wartościach przyrodniczych i krajoznawczych. Około 30% powierzchni parku stanowią wody - w tym Jezioro Śniardwy - największe w Polsce.
- Puszcza Borecka - kompleks leśny pomiędzy Jeziorem Gołdopiowo a Jeziorem Łaźno pokrywający silnie pofalowane, gliniaste obszary. Przewaga drzewostanów sosnowych ze znaczną domieszką świerka, dębu, grabu, lipy, brzóz, modrzewia i klonu.
- Puszcza Romnicka - na wschód od Gołdapi rozciąga się połozona na terenie Polski południowa część Puszczy Romnickiej. Zróżnicowany drzewostan uzupełniają torfowiska wysokie z bogactwem roslinności bagiennej i błotnej.
- Suwalski Park Krajobrazowy - powstały w 1976 roku jest najstarszym parkiem krajobrazowym w Polsce. Chroni bardzo urozmaicony krajobraz: moreny czołowe, kopulaste wzgórza, bezodpływowe zagłębienia, suche doliny, wielkie skupiska głazów narzutowych, liczne jeziora - w tym najgłębsze w Poslce Jezioro Hańcza.
- Wigierski Park Narodowy - obejmuje około 50 jezior z największym Jeziorem Wigry. Zwierzęta reprezentowane są przez jelenie, łosie, sarny, borsuki, dziki, kuny, zające oraz licznie przez bobry, które są symbolem parku. Bogaty jest także świat ptaków, owadów, ryb i roślin z których wiele podlega ochronie prawnej.
- Puszcza Augustowska - największy, zwarty kompleks leśny w Polsce. Lasy urozmaicone są przez morkadła, bagna, torfowiska i jeziora. Znaczne fragmenty puszczy zachowały pierwotny charakter. Trzydziestometrowej wysokości sosny, czterdziestometrowej wysokości świerki oraz 120-letni drzewostan stanowią 17% całego drzewostanu puszczy.
- Biebrzański Park Narodowy - jeden z najcenniejszych terenów przyrodniczych w Europie, obejmujący najbardziej naturalny zespół torfowisk niskich i wysokich, położonych w dolinie Biebrzy z jej dopływami, jeziorami, kanałami i rowami melioracyjnymi. Siedlisko cennych gatunków flory i fauny.
- Narwiański Park Krajobrazowy - obejmuje swoim obszarem rozlewisko Narwi, które stanowią mokradła przy wschodnich granicach Białegostoku. Trudno dostępny teren, porośnięty trzciną i sitowiem jest idealnym siedliskiem ptaków oraz ostoją roślin bagiennych.
- Puszcza Knyszyńska - kompleks leśny pokrywający obszar moren czołowych i podmokłych zagłębień. Przez puszczę przepływa rzeka Supraśl z głównym dopływem - rzeką Sokłoda. W drzewostanie przeważ sosna i świerk z domieszką brzozy i olszy.
- Puszcza Białowieska - zwarty kompleks leśny wielowarstwowych lasów liściastych z udziałem drzewostanów pierwotnego pochodzenia. Charakterystyczna jest liczna obecność starych drzew oraz zachowanie się elementów pierwotnych puszczy związanych zwłaszcza z długo zalegającymi na dnie lasu kłodami drzew i butwiejącym drewnem. Ten wyjątkowy ekosystem tworzą liczne gatunki roślin, owadów i zwierząt z których wiele nie występuje niegdzie indziej na terenie Polski. Królem puszczy jest żubr, którego można spotkać w kniejach puszczy lub w Rezerwacie Pokazowym Zwierząt.