Rośliny

Wieloletnia zielna, kępkowa bylina, która nie wytwarza rozłogów. Początkowo jest jasnozielona, później przebarwia się na kolor żółtozielony. Cechą charakterystyczną jest to, że roślina ta jest bardzo szorstka.
Łodyga: ostrokanciasta i szorstka, o zwisającym szczycie. Łodygi są ulistnione wysoko.
Liście: mają jasnozielone blaszki, są nagie, płaskie, a na brzegu szorstkie. Są dłuższe od łodygi. Pochwy liściowe pozbawione są sieciowatych włókien. Dolne pochwy mają brunatne zabarwienie.
Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosach. Na szczycie łodygi znajduje się kłos męski (pręcikowy). Jest on wąskocylindryczny, w kolorze rdzawoczerwonym. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Szypułkowe, skupione, odstające, zwisające kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 3-6 umieszczone są na łodydze niżej. Są one wałeczkowate i baldaszkowato zbliżone do siebie. Kwiaty żeńskie mają słupek z trzema znamionami, które wychylają się z pęcherzyka. Przysadki kwiatowe są krótsze od pęcherzyków lub podobnej do nich długości, jasnozielone z białym brzegiem, o kształcie jajowatym, ku górze pikowane, wybiegające w bardzo długi, sztyletowaty kolec o szorstkich brzegach. Podsadki kłosów są liściowate, dłuższe od kwiatostanu, najniższa podsadka jest z jasną pochwą. Okres kwitnienia: od maja do czerwca.
Owoc: jajowaty, trójkanciasty, brązowy orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.

Turzyca nibyciborowata, Carex pseudocyperus L.

systematyka	Klasa: Liliopsida (=Monocotyledones) - jednoliścienne Podklasa: Lilidae - liliowe Nadrząd: Juncanae - sitopodobne Rząd: Cyperales - turzycowce Rodzina: Cyperaceae - turzycowate Przynależność fitosocjologiczna: Gatunek charakterystyczny dla zespołu Cicuto- Caricetum pseudocyperi.
wygląd	Wieloletnia zielna, kępkowa bylina, która nie wytwarza rozłogów. Początkowo jest jasnozielona, później przebarwia się na kolor żółtozielony. Cechą charakterystyczną jest to, że roślina ta jest bardzo szorstka. Łodyga: ostrokanciasta i szorstka, o zwisającym szczycie. Łodygi są ulistnione wysoko. Liście: mają jasnozielone blaszki, są nagie, płaskie, a na brzegu szorstkie. Są dłuższe od łodygi. Pochwy liściowe pozbawione są sieciowatych włókien. Dolne pochwy mają brunatne zabarwienie. Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosach. Na szczycie łodygi znajduje się kłos męski (pręcikowy). Jest on wąskocylindryczny, w kolorze rdzawoczerwonym. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Szypułkowe, skupione, odstające, zwisające kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 3-6 umieszczone są na łodydze niżej. Są one wałeczkowate i baldaszkowato zbliżone do siebie. Kwiaty żeńskie mają słupek z trzema znamionami, które wychylają się z pęcherzyka. Przysadki kwiatowe są krótsze od pęcherzyków lub podobnej do nich długości, jasnozielone z białym brzegiem, o kształcie jajowatym, ku górze pikowane, wybiegające w bardzo długi, sztyletowaty kolec o szorstkich brzegach. Podsadki kłosów są liściowate, dłuższe od kwiatostanu, najniższa podsadka jest z jasną pochwą. Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: jajowaty, trójkanciasty, brązowy orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.
wymiary	Łodyga o wysokości do 1 m; liście o szerokości 9-13 mm; kłos męski o długości 3-6 cm, kłosy żeńskie o długości 4-5 cm i szerokości do 1 cm; przysadki kwiatowe o długości około 4-7 mm; pęcherzyki o długości 4-6 mm; orzeszek o długości ok. 2 mm i szerokości około 1 mm.
występowanie	Występuje dosyć pospolicie na niżu i w niższych położeniach górskich. Porasta brzegi i przybrzeżne, wypłycone partie jezior, starorzeczy, stawów, zbiorników statycznych, doły potorfowiskowe, rowy melioracyjne i torfowiska.
rozmnażanie	Generatywnie przez nasiona. Wegetatywnie przez podział kęp.
uwagi	U rośliny tej występują owocostany składające się z pęcherzyków. Mają one podłużnie lancetowaty kształt, są połyskujące, żeberkowane, nagie, silnie odstające, później nieco odgięte w dół. Charakteryzują się żółtozielonym zabarwieniem. Dzióbek zwęża się powoli, zakończony jest 2 odchylonymi ząbkami. Brzegi dzióbka są szorstkie. Wykorzystywana jako roślina ozdobna do obsadzania stawów o charakterze naturalistycznym, mokrych łąk oraz oczek wodnych.
piśmiennictwo