Dodano: 0 0000
Występuje na terenie całego kraju od miesiąca czerwca do listopada. Jest bardzo pospolita i można ją spotkać w lasach iglastych, liściastych, w zaroślach, na łąkach i pastwiskach, gdzie porasta pojedynczo lub gromadnie.
Do rodzaju Lycoperdon należy 36 gatunków. Są to:
- Lycoperdon albinum
- Lycoperdon asperrimum
- Lycoperdon atropurpureum
- Lycoperdon bicolor
- Lycoperdon candidum
- Lycoperdon caudatum
- Lycoperdon compactum
- Lycoperdon curtisii
- Lycoperdon decipiens
- Lycoperdon dermoxanthum
- Lycoperdon echinatum
- Lycoperdon echinulatum
- Lycoperdon ericaeum
- Lycoperdon excipuliforme
- Lycoperdon fenestratum
- Lycoperdon fuligineum
- Lycoperdon glabrescens
- Lycoperdon globosum
- Lycoperdon lambinonii
- Lycoperdon lividum
- Lycoperdon mammiforme
- Lycoperdon microspermum
- Lycoperdon molle
- Lycoperdon nigrescens
- Lycoperdon perlatum
- Lycoperdon polymorphum
- Lycoperdon pratense
- Lycoperdon purpurascens
- Lycoperdon pyriforme
- Lycoperdon radicatum
- Lycoperdon scabrum
- Lycoperdon spadiceum
- Lycoperdon subincarnatum
- Lycoperdon umbrinum
- Lycoperdon utriforme
- Lycoperdon velutinum
Występuje też pod nazwą: Lycoperdon gemmatum var. perlatum (Pers.) Fr.; Lycoperdon perlatum var. perlatum Pers.; Lycoperdon gemmatumBatach
systematyka |
|
---|---|
budowa | Owocnik wysokości od 20 do 80 mm, składający się z główki i trzonu. W kształcie jest gruszkowaty lub maczugowaty. Młody w kolorze białym, przechodzący z wiekiem w ochrowy i brązowy. Powierzchnia części szczytowej, pokryta stożkowatymi, krótkimi i licznymi kolcami, w kolorze białawym lub orzechowym. Po odpadnięciu, u starszych egzemplarzy pozostawiają okrągławe oczka. Na szczycie, u dojrzałych owocników znajduje się otwór. Główka stanowi górną część owocnika, ma średnicę od 20 do 50 mm i przyjmuje kształt kulisty. Dojrzała zawiera zarodniki, które poprzez otworek na szczycie wydostają się na zewnątrz. Trzon stanowiący dolną część owocnika ma wysokość od 20 do 60 mm i jest grubości od 10 do 25 mm. Przyjmuje kształt cylindryczny. Jest złożony z pustych komór, które nie zawierają zarodników. Miąższ ma kolor początkowo biały, później żółtawy i w końcu przebarwia się na oliwkowo. W fazie dojrzałej tworzy pylistą masę. U młodych okazów jest miękki i elastyczny, stanowiąc wnętrze główki. Młody owocnik ma smak przyjemny i łagodny oraz grzybowy zapach. Zarodniki w wysypie barwy brązowej, szarawobrązowej lub oliwkowobrązowej. W kształcie kuliste. Powierzchniowo gładkie, lub drobniutko brodawkowane. Wielkości od 3 do 4.5 µm. |
uwagi | Uchodzi za smaczny i dobry grzyb jadalny. Do spożycia nadają się wyłącznie owocniki młode, o białym i elastycznym miąższu. Przy czyszczeniu należy usuwać z owocnika skórkę. Gatunki podobne to: purchawka cuchnąca - Lycoperdon nigrescens Wahlenb.; charakteryzująca się przykrym zapachem i mocniejszymi, brunatnymi kolcami. Jest niejadalna. Następną jest purchawka workowata - Lycoperdon excipuliforme (Scop.) Pers.; o delikatnych kolcach nie pozostawiających wzoru po ich odpadnięciu. Młode owocniki są jadalne. Kolejna to purchawka gruszkowata - Lycoperdon pyriforme Schaeff.; powszechnie występująca, bezigłowa i o beżowoszarawym zabarwieniu. Porastająca butwiejące pniaki, i cechująca się nieprzyjemnym zapachem. Może być mylona ze stadium młodocianym muchomorów, ale różnicę porównać można na przekroju. Inna nazwa to: purchawka szorstka, purchawka brodawkowata, prochówka kolczysta, purchawka chropawa, purchawka chropawa rozszerzona, purchawka perełkowata, kurzawka, prochówka, purchatka. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.