Dodano: 2 lutego 2009
Spotykana w luźnych lasach liściastych i mieszanych oraz na ich skrajach. Rzadziej rośnie w miejscach otwartych i na łąkach. Owocuje od sierpnia do października.
Do rodzaju Lycoperdon należy 36 gatunków. Są to:
- Lycoperdon albinum
- Lycoperdon asperrimum
- Lycoperdon atropurpureum
- Lycoperdon bicolor
- Lycoperdon candidum
- Lycoperdon caudatum
- Lycoperdon compactum
- Lycoperdon curtisii
- Lycoperdon decipiens
- Lycoperdon dermoxanthum
- Lycoperdon echinatum
- Lycoperdon echinulatum
- Lycoperdon ericaeum
- Lycoperdon excipuliforme
- Lycoperdon fenestratum
- Lycoperdon fuligineum
- Lycoperdon glabrescens
- Lycoperdon globosum
- Lycoperdon lambinonii
- Lycoperdon lividum
- Lycoperdon mammiforme
- Lycoperdon microspermum
- Lycoperdon molle
- Lycoperdon nigrescens
- Lycoperdon perlatum
- Lycoperdon polymorphum
- Lycoperdon pratense
- Lycoperdon purpurascens
- Lycoperdon pyriforme
- Lycoperdon radicatum
- Lycoperdon scabrum
- Lycoperdon spadiceum
- Lycoperdon subincarnatum
- Lycoperdon umbrinum
- Lycoperdon utriforme
- Lycoperdon velutinum
Występuje również pod nazwami: Lycoperdon foetidum Bonord.; Lycoperdon perlatum var. nigrescens (Pers.) anon.; Lycoperdon perlatum var. nigrescens Pers.
Purchawka czarniawa, Lycoperdon nigrescens Wahlenb. 1794 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Owocnik w kształcie odwrotnie gruszkowaty lub kulistawy. Niski w centrum, a nawet depresyjnie obniżony. Od 30 do 60 mm wysokości i do 40 mm średnicy. Podstawa zaopatrzona w pęk strzępek. Młody w kolorze białawy, później szarobiaławy. Zarodniki z dojrzałego owocnika wydostają się z otworu na szczycie grzyba. Endoperydium w kolorze kremowe, a w miarę dojrzewania owocnika staje się szarobrązowe. W konsystencji pergaminowate. Matowe. Egzoperydium pokryte licznymi, dużymi kolcami. Mają one od 2 do 3 mm długości. Są w młodości koloru jasnobrązowego do brązowego. Na szczycie czerniawe. Skupione w stożki i wokoło otoczone wieńcem małych brodawek. Po odpadnięciu kolców pozostaje siateczkowaty wzorek w postaci areolek. Gleba w kolorze żółtooliwkowym do sepia. Pylista po dojrzeniu. Podglebie w barwie jasnobrązowe do szarobrązowego z odcieniem fioletowawym lub oliwkowym. Komory dość duże, stopniowo przechodzące w wykształconą columellę. Zarodniki w wysypie koloru oliwkowobrązowego. W kształcie kuliste. Jasnobrązowe w kolorze. Powierzchniowo prawie gładkie lub delikatnie brodawkowate i pomieszane z ułamanymi sterygmami. Wielkości od 3,4 do 4,8 µm. Wewnątrz z dużą kroplą. Sterygmy długości do 5 µm. Podstawki dwu i cztero zarodnikowe. Cystydy nieobecne. Włośnia rozgałęziona dichotomicznie, rzadko septowana i jamkowata. Względnie grubościenna, koloru żółtobrązowego. |
| uwagi | Bardzo młode jadalne, ale ich zapach odstrasza od pozyskiwania. Wcześnie nabierają intensywnego zapachu drażniąco-metalicznego. Inne nazwy to: purchawka cuchnąca, purchawka odraźliwa. Gatunki podobne to: purchawka chropowata - Lycoperdon perlatum Pers. Występuje w podobnych siedliskach i w tym samym okresie. Ma większe owocniki i pokryta jest stożkowatymi kolcami w otoczeniu wieńca wyraźnych brodawek. Pachnie przyjemnie, korzennie i grzybowo. Podobna jest również purchawka norweska - Lycoperdon norvegicum Demoulin. Owocnik tego gatunku m do 30 mm wysokości. Zazwyczaj w kształcie jest odwrotnie stożkowaty. Kolce ma niskie, kanciaste i zbiegające szczytami oraz otoczone wieńcem niskich brodaweczek. W kolorze jest szarawożółtawa do jasnobrązowej. Ma podobne, ale mniejsze zarodniki. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
