Dodano: 6 stycznia 2008
Rzadko spotykana od sierpnia do października. Towarzyszy lasom liściastym i mieszanym.
Do rodzaju Lepiota sp. należą 44 gatunki. Są to:
- Lepiota aspera
- Lepiota bickhamensis
- Lepiota boertmannii
- Lepiota boudieri
- Lepiota brunneoincarnata
- Lepiota brunneolilacea
- Lepiota calcicola
- Lepiota castanea
- Lepiota cingulum
- Lepiota clypeolaria
- Lepiota coxheadii
- Lepiota cristata
- Lepiota cystophoroides
- Lepiota echinacea
- Lepiota efibulis
- Lepiota erminea
- Lepiota felina
- Lepiota forquignonii
- Lepiota fuscovinacea
- Lepiota glaucophylla
- Lepiota grangei
- Lepiota griseovirens
- Lepiota helveola
- Lepiota hymenoderma
- Lepiota hystrix
- Lepiota ignivolvata
- Lepiota jacobi
- Lepiota lilacea
- Lepiota locquinii
- Lepiota magnispora
- Lepiota medullata
- Lepiota nigromarginata
- Lepiota obscura
- Lepiota ochraceofulva
- Lepiota oreadiformis
- Lepiota parvannulata
- Lepiota perplexa
- Lepiota pseudoasperula
- Lepiota pseudolilacea
- Lepiota subalba
- Lepiota subgracilis
- Lepiota subincarnata
- Lepiota tomentella
- Lepiota xanthophylla
Występuje również pod nazwami:
Cystolepiota echinacea(J.E. Lange) Knudsen; Echinoderma echinaceum (J.E. Lange) Bon.
systematyka |
|
---|---|
budowa | Kapelusz osiąga średnicę od 25 do 60 mm. W kształcie początkowo kulisty, półkulisty do wypukle rozpostartego. Powierzchnia łuseczkowata z ostrymi, krótkoloczastymi wzniesieniami. W barwie cielistobrązowy, a łuseczki ciemniejsze. Blaszki dość gęste. W kolorze białe lub kremowe. Nie rozwidlone. Trzon ubarwiony podobnie, jak kapelusz. Powierzchnia podobnie łuseczkowata, ale bardziej gładka powyżej strefy pierścieniowej. W kształcie walcowaty. Podstawa korzeniasta. Pierścień słabo wykształcony, pajęczynkowato-włókienkowaty. Szybko zanikający, ale pozostawiający strefę pierścieniową na trzonie. Miąższ w kolorze białym, lub z tonacją kremową. Niezmienny. Lekko włókienkowaty w trzonie. W zapachu i smaku trudny do określenia. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie elipsoidalne. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe. Wielkości od 4 do 5,5 x od 2,5 do 3 µm. |
ochrona | Ujęta na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „V”- narażony. |
uwagi | Niejadalna. Gatunek podobny to: występująca w podobnym środowisku i częstsza czubajeczka ostrołukowa - Lepiota aspera (Pers.) Quél. Podobna jest również czubajeczka pomarańczowobrzega - Lepiota calcicola Knudsen oraz czubajeczka czarnoostrzowa - Lepiota hystrix F.H. Møller & J.E. Lange. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.