Dodano: 13 maja 2006
Spotykany rzadko. Pojawia się w ciągu całego roku, poza okresami mroźnymi, ze szczególnym wysypem w miesiącu maju. Wyrasta na pniakach najczęściej wierzby, rzadziej topoli, w cienistych lasach łęgowych, w rozlewiskach rzek i na terenach podmokłych. Porasta w kępkach, rzadziej pojedynczo.
Do rodzaju Lentinus sp. należy 11 gatunków. Są to:
- Lentinus badius
- Lentinus connatus
- Lentinus crinitus
- Lentinus cyathiformis
- Lentinus levis
- Lentinus squamosus
- Lentinus strigosus
- Lentinus suavissimus
- Lentinus tigrinus
- Lentinus tuber-regium
- Lentinus velutinus
Występuje pod nazwami: Lentinus tigrinus var. dunalii (DC.) Romagn. ex Bon; Lentinus dunalii (DC.) Fr.; Lentinus fimbriatus Curr.; Agaricus dunalii DC.; Agaricus tigrinus Bull.; Panus tigrinus (Bull.) Singer; Omphalia tigrina (Bull.) Gray; Lentinus tigrinus var. dunalii (DC.) Rea; Lentodium tigrinum (Bull.) Earle; Pocillaria dunalii (DC.) Kuntze; Pocillaria fimbriata (Curr.) Kuntze; Pocillaria tigrina (Bull.) Kuntze
Twardziak tygrysi, Lentinus tigrinus (Bull.) Fr. 1825 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz od 20 do 100 mm średnicy. Cienki i elastyczny. W kształcie wypukły do niecałkiem rozpostartego. Centralnie wklęsły, a w dojrzałym owocniku, prawie lejkowaty. Młody w kolorze skórki, o jednolicie szarobrązowawy do oliwkowobrązowawego. Z wiekiem skórka pękając układa się w koncentrycznie ułożone łuseczki, a spod niej zaczyna dominować biaława lub kremowa warstwa spodnia. Dorosły owocnik jest wtedy w barwie białawy lub kremowy, z brązowawobrunatnymi łuseczkami. Blaszki gęste i silnie zbiegające na trzon. Szerokości od 2 do 5 mm. Brzeg blaszki minimalnie ząbkowany lub gładki. W barwie początkowo białe, blado kremowe, a z wiekiem żółknące. Trzon długości od 30 do 70 mm. Grubości od 4 do 8 mm. Cylindryczny, odgięty, centralny lub bocznie osadzony w kapeluszu. W kolorze, u szczytu białawy, a ku podstawie żółtawy. Pokryty łuseczkami o kolorze szarobrązowym. Łuseczki występują poniżej zanikającego pierścienia, który jest pozostałością błoniastej osłony. Pełny i elastyczny. Mocno tkwiący w substracie i najczęściej podstawami zrośnięty z innymi trzonami. Miąższ koloru białego do kremowego. W młodym owocniku elastyczny, później skórzasto-łykowaty. Zwarty i niezmienny. Zapach mocno owocowo wyczuwalny. Bez specyficznego smaku, ale o grzybowej tonacji. Zarodniki w wysypie koloru kremowego. Gładkie. Hialinowe. Nieamyloidalne. Wielkość od 5,5 do 8 x od 2,5 do 3,5 µm. W kształcie cylindryczno - elipsoidalne. Z jednej strony zaokrąglone, a z drugiej zaostrzone i odgięte. |
| ochrona | Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem "R - rzadki". |
| uwagi | Bardzo młode owocniki jadalne. Później staje się łykowato skórzasty. Inne nazwy to: skórzak pstrokaty, łyczak pstrokaty, łuszczak pstrokaty, łyczak pstry, łyczak pstrokaty, łyczak tygrysowaty, boczniak pstrokaty, łyczak tygrysowy. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
