Dodano: 4 stycznia 2013
Pojawia się gromadnie od września do listopada w lasach iglastych i liściastych.
Występuje również pod nazwami: Gyrophila saponaceum var. Sulphurinum Quél.
Do rodzaju Tricholoma należy 58 gatunków. Są to:
- Tricholoma acerbum
- Tricholoma aestuans
- Tricholoma albobrunneum
- Tricholoma album
- Tricholoma apium
- Tricholoma argyraceum
- Tricholoma arvernense
- Tricholoma aurantium
- Tricholoma batschii
- Tricholoma bresadolanum
- Tricholoma bubalinum
- Tricholoma bufonium
- Tricholoma caligatum
- Tricholoma cartilagineum
- Tricholoma cingulatum
- Tricholoma colossus
- Tricholoma columbetta
- Tricholoma elegans
- Tricholoma focale
- Tricholoma fracticum
- Tricholoma fulvum
- Tricholoma gausapatum
- Tricholoma goliath
- Tricholoma imbricatum
- Tricholoma inamoenum
- Tricholoma intermedium
- Tricholoma lascivum
- Tricholoma luridum
- Tricholoma magnivelare
- Tricholoma matsutake
- Tricholoma muricatum
- Tricholoma myomyces
- Tricholoma nauseosum
- Tricholoma orirubens
- Tricholoma persicinum
- Tricholoma pessundatum
- Tricholoma populinum
- Tricholoma portentosum
- Tricholoma psammopus
- Tricholoma pseudonictitans
- Tricholoma robustum
- Tricholoma scalpturatum
- Tricholoma sciodes
- Tricholoma sejunctum
- Tricholoma stans
- Tricholoma stiparophyllum
- Tricholoma sudum
- Tricholoma sulphurescens
- Tricholoma testaceum
- Tricholoma tigrinum
- Tricholoma triste
- Tricholoma unifactum
- Tricholoma ustale
- Tricholoma ustaloides
- Tricholoma vaccinum
- Tricholoma vinaceogriseum
- Tricholoma virgatum
- Tricholoma viridifucatum
- Tricholoma viridilutescens
- Tricholoma viridiolivaceum
Gąska mydlana, Tricholoma saponaceum var. sulphurinum (Quél.) Rea 1922 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz w masie sprawia wrażenie mięsistego. Może mieć średnicę w zakresie od 50 do 110 mm. Początkowo w kształcie dzwonkowaty bądź półkulisty. Z czasem staje się płasko wybrzuszony do płasko łukowatego. Brzeg długo podwinięty, a następnie licznie wgłębiony. Powierzchnia gładka, błyszcząca, a w okresie wilgotnej aury lepka. W porze niedoboru wilgoci skórka spękana. Zmienny w kolorze, od zabarwienia oliwkowego, zielonawego,brązowawego, rdzawego z różnym barwnym melanżem. Blaszki dość rzadko ustawione, ale grube. Wykrojone lub zatokowato wycięte. Początkowo białawe z czasem żółtoszarawe, zielonawożółtawe. Uszkodzone plamią się na czerwonawo i rdzawobrunatno. Trzon wysoki od 60 do 100 mm i gruby od 10 do 25 mm. W kształcie walcowaty, może być równogruby, jak i też nieregularnie powyginany i spłaszczony. Podstawa lekko zgrubiała i wrzecionowato zaostrzona. W barwie białawy z czasem szarzejący. Przy suchej pogodzie brązowaworóżowawy. Powierzchnia gładka, wewnątrz pełny. Pierścień nie występuje. Miąższ dość obfity. W kolorze białawy z tendencją do różowienia na powietrzu. Przy podstawie może nabiegać czerwonawo lub brązowawo. W smaku łagodny, lekko słodkawy do gorzkiego, a w zapachu intensywnie stęchło mydlany. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie szerokoelipsoidalne z odgiętym dziobkiem lub bez na jednym biegunie. Hialinowe. Powierzchniowo gładkie. Nieamyloidalne. Wielkość od 5 do 6,5 x od 3,5 do 4,5 µm. |
| uwagi | Niejadalna i słabo trująca. Gatunek bardzo zmienny w ubarwieniu i pokroju. Są wyodrębnione w ramach gatunku odmiany Dobrą cechą rozpoznawczą jest czerwienienie miąższu (czasem po dłuższej chwili) oraz charakterystyczny zapach, choć nie zawsze wyraźnie wyczuwalny. Gatunki podobne to: o mącznym zapachu, - gąska czerwieniejąca - Tricholoma orirubens Quél. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
