Dodano: 0 0000
Pospolity. Porasta głównie na dość starym drewnie dębowym. Rzadko na innym drewnie, drzew liściastych. Rośnie przez cały rok. Spotykany również na dębowym drewnie konstrukcyjnym, źle składowanym i niewłaściwie zabezpieczonym.
Występuje również pod nazwami: Antrodia hexagonoides (Fr.) P. Karst.; Trametes hexagonoides Fr.; Daedaleites quercinus (L.) Mesch.; Agaricus quercinus L.; Daedalea quercina f. hexagonoides (Fr.) Bondartsev; Lenzites quercina (L.) Quél.; Merulius quercinus (L.) Pers.; Striglia quercina (L.) Kuntz.
Do rodzaju Daedalea należą następujące gatunki:
- Daedalea ambigua Berk.
- Daedalea dickinsii (Berk.) Bondartsev
- Daedalea flavida Lév.
- oraz omawiany wyżej.
systematyka |
|
---|---|
budowa | Owocnik średnicy do 50 do 250 mm i grubości od 20 do 50 mm. W kształcie konsolowaty, półkolisty i półeczkowaty. Rzadko rozpostarty i odgięty. Przyrośnięty bokiem do substratu, z którego wyrasta. Powierzchniowo chropowaty, guzowaty i nieregularny. Nagi lub omszony. Barwy beżowokremowej lub ochrowej, w odcieniu szaro brudnym lub jasnobrązowym. Nie posiada stref. Brzeg ostry, bywa gruby i tępy. Hymenofor nieregularnie rurkowaty, najczęściej jednowarstwowy. W barwie jasny, barwy drewna. Pory jasnej barwy, przyjmują kolor drewna. Znacznej wielkości. Przybierają formy zawiłe, miejscami labiryntowe, a kształt gruboblaszkowaty, o tępym ostrzu i białawym, mącznym opyleniu. Rurki długość 8 do 30 mm, a ich ujścia od 10 do 25 mm. Barwy jasnokremowej. Miąższ od 3 do 5 mm grubości. Wyschnięty sprawia wrażenie korkowatego. Elastyczny i lekki. Przybiera kolor drewna lub lekko beżowy. Przypomina zapach grzybów. W smaku cierpki. Zarodniki w wysypie koloru białego. W kształcie eliptyczne lub cylindryczne. W postawie ukośnie zaostrzone. Powierzchniowo gładkie. Bezbarwne. Bez kropel tłuszczu. Wielkości od 6 do 7,5 x od 3 do 3,5 µm. |
uwagi | Niejadalny. Powoduje brunatną zgniliznę porażonego drewna, atakując bardziej biel, niż twardziel. Gatunek podobny to: gmatwica chropowata - Daedaleopsis confragosa (Bolton) J. Schröt.; która wyrasta zwłaszcza na brzozie i wierzbie. Owocniki są cieńsze, mniejsze i półkoliste. Posiadają ostry brzeg. Hymenofor bardzo zmienny, który uciśnięty czerwienieje. Inne nazwy to: blaszkowiec debowy, huba dębowa, siatkowiec dębowy, gmatwak dębowy. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.