Dodano: 31 grudnia 2009
Rzadko spotykana, choć miejscami może pojawiać się obficie. Owocuje od lata do jesieni. Rośnie na ziemi w lasach liściastych i iglastych. Preferuje gleby piaszczyste.
Występuje pod nazwami: Auricularia caryophyllea (Schaeff.) Bull.; Auricularia caryophyllea var. caryophyllea (Schaeff.) Bull.; Craterella caryophyllea (Dicks.) Gray; Helvella caryophyllea (Schaeff.) Dicks.; Helvella caryophyllea Schaeff.; Merulius caryophylleus (Schaeff.) With.; Phylacteria caryophyllea (Schaeff.) Pat.; Scyphopilus caryophylleus (Schaeff.) P. Karst.
Do rodzaju Thelephora należy 48 gatunków. Są to:
- Thelephora albidobrunnea
- Thelephora alta
- Thelephora anthocephala
- Thelephora arbuscula
- Thelephora atra
- Thelephora atrocitrina
- Thelephora aurantiotincta
- Thelephora borneensis
- Thelephora brunneoviolacea
- Thelephora caryophyllea
- Thelephora cerberea
- Thelephora cervicornis
- Thelephora cervina
- Thelephora congesta
- Thelephora congesta
- Thelephora crassitexta
- Thelephora cuticularis
- Thelephora cylindrica
- Thelephora dactylites
- Thelephora dentosa
- Thelephora erebia
- Thelephora fragilis
- Thelephora fucoides
- Thelephora ganbajun
- Thelephora gelidioides
- Thelephora griseozonata
- Thelephora intybacea
- Thelephora investiens
- Thelephora japonica
- Thelephora lutosa
- Thelephora magnifica
- Thelephora multipartita
- Thelephora nigricans
- Thelephora palmata
- Thelephora paraguayensis
- Thelephora pedicellata
- Thelephora pendens
- Thelephora penicillata
- Thelephora phyllophoroides
- Thelephora pseudoterrestris
- Thelephora ramarioides
- Thelephora robusta
- Thelephora scissilis
- Thelephora tenuis
- Thelephora terrestris
- Thelephora undulata
- Thelephora vaga
- Thelephora vialis
Chropiatka lejkowata, Thelephora caryophyllea (Schaeff.) Pers. 1801 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Owocnik średnicy od 15 do 40 mm. W kształcie stożka bądź lejka, wielorozetkowy. Złożony z kilku bocznorozetkowych, macierzystych listków wielkości 4-17 x 2-5 mm, które ułożone są na różnych poziomach. Powierzchnię mają promieniście włóknistą, szorstką i matową, mniej lub bardziej strefową, brązowokasztanowatą lub purpurowobrązową w kolorze. Brzeg w barwie białawy lub bladoochrowy. Pomarszczony. Wysychając blednie. Hymenium dość gładkie, czasem promieniście zabarwione od brązu po barwę ciemnofioletowobrązową z jaśniejszym marginesem. Trzon wyraźny, choć krótki, 10 do 50 mm szeroki. Centralnie umiejscowiony. W kolorze płowo ochrowy. Zawsze ciemno filcowaty i włókienkowaty. Miąższ cienki. Skórzasty i elastyczny. Niezmienny. Bez zapachu i niekiedy o kwaskowatym smaku. Zarodniki w wysypie barwy brązowej. W kształcie elipsoidalnie, listkowate, kanciaste i kątowe. Na powierzchni mniej lub bardziej pokryte małymi kolcami o długości 1 µm, rzadziej 1,5 µm, rzadko drobno brodawkowate lub grudkowate. W barwie umbrowopurpurowe. Wewnątrz z najczęściej widoczną jedną kroplą. Wielkości 6,5 - 8,5 x 5 - 7 µm. Basidia 47-65 x 8-10 µm lub 70-90 x 9-12 µm. Sterygmy grubości 2-4 µm i od 7-8.5 µm długości. |
| ochrona | Ujęta na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „V”- narażone. |
| uwagi | Niejadalna. Gatunek podobny to: chropiatka kwiatowa - Thelephora anthocephala (Bull.) Fr. Inne nazwy to: chropiatka goździkowata, pleśniak goździkowy. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
