Dodano: 29 grudnia 2014
Bardzo rzadko spotykany. Lubi pojawiać się na mocno nasączonym wilgocią i źle składowanym iglastym drewnie budowlanym. Rośnie od strony przyziemia. Rozwija się latem przy sprzyjającej wysokiej temperaturze i dużej wilgotności powietrza.
Występuje również pod nazwami: Gyrophana minor (Falck) Bondartsev & Singer ; Leucogyrophana minor (Falck) Ginns ; Merulius lacrymans var. minor (Falck) Rea; Merulius minor Falck; Merulius tignicola Harmsen ; Serpula minor (Falck) Bondartsev
Do rodzaju Serpula należą 4 gatunki. Są to:
- Serpula hexagonoides
- Serpula himantioides
- Serpula lacrymans
- Serpula tignicola
systematyka |
|
---|---|
budowa | Owocnik resupinatowy, rozpostarty, cienki i mięsisty. Łatwo odrywalny od podłoża. Może mieć długość od 300 do 400 mm, częściej jednak spotykane są okazy od 100 do 150 mm. Gruby na około 1 mm. Części hymenoforu nieregularnie pomarszczone do krętych, labiryntowatych, zębatych oraz obłokolczastych i nieco płaczących. Wzniesiony do 2-3 mm wysokości. Obłocznia początkowo żółta, a następnie oliwkowa, oliwkowobrązowa lub rdzawożółtobrunatna z wiekiem. Po wyschnięciu sepiobrunatna. Świeży owocnik w dotyku delikatnie żelowaty. Brzeg watowaty, złożony z gęsto ułożonych strzępek grzybni lub luźno rozgałęzionych sznurów. Początkowo w kolorze białym, a później brązowym. Zarodniki w wysypie sepiożółtawy. W kształcie szerokoowalne, niektóre nieco spłaszczone jednostronnie. W kolorze żółte. Gładkie na powierzchni i grubościenne. Wielkości od 5 do 6 x od 3,5 do 4 µm. |
uwagi | Destrukcja podłoża następuje dość szybko. Drewno zarażone szybko przebarwia się na kolor brunatny. Mięknie, pęka wzdłuż i w poprzek włókien, a następnie rozpada się w kostki, które łatwo dają się rozetrzeć na proszek. Gatunki podobne to: stroczek domowy - Serpula lacrymans (Wulfen) J. Schröt; w obrazie mikroskopowym ma większe zarodniki oraz gnilica mózgowata - Coniophora puteana (Schumach.) P. Karst; podobna kolorystycznie. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.