Dodano: 28 maja 2007
Bylina z długą i wrzecionowatą bulwą. Liście: w nasadzie łodygi łuskowate, w liczbie od 1-3, pochwiasto obejmujące łodygę; odziomkowe 2 – duże, jajowato-podługowate; łodygowe, małe, lancetowate, w liczbie 1-4. Pędy: wyprostowane, sztywne, nagie. Kwiaty: białe, o intensywnym słodkim zapachu, siedzące w kątach krótszych przysadek, zebrane w licznokwiatowe kwiatostany, osadzone na krótkiej, silnie skręconej szypule; działki kielicha lancetowate, boczne skośnie rozchylone, jajowate, 3 górne stulone w hełm; warżka wąska, języczkowata, całobrzega, długości 9-18 mm, na szczycie w odcieniu zielonym lub żółtym; pyłkowiny równoległe względem siebie i blisko ustawione; ostroga cienka i długa; zalążnia silnie skręcona do 2 cm długości; prętosłup zielonkawy. Okres kwitnienia: od maja do lipca. Owoc: walcowata torebka długości do 20 mm.
systematyka |
Klasa Nardo-Callunetea |
|
---|---|---|
wygląd | Bylina z długą i wrzecionowatą bulwą. Liście: w nasadzie łodygi łuskowate, w liczbie od 1-3, pochwiasto obejmujące łodygę; odziomkowe 2 – duże, jajowato-podługowate; łodygowe, małe, lancetowate, w liczbie 1-4. Pędy: wyprostowane, sztywne, nagie. Kwiaty: białe, o intensywnym słodkim zapachu, siedzące w kątach krótszych przysadek, zebrane w licznokwiatowe kwiatostany, osadzone na krótkiej, silnie skręconej szypule; działki kielicha lancetowate, boczne skośnie rozchylone, jajowate, 3 górne stulone w hełm; warżka wąska, języczkowata, całobrzega, długości 9-18 mm, na szczycie w odcieniu zielonym lub żółtym; pyłkowiny równoległe względem siebie i blisko ustawione; ostroga cienka i długa; zalążnia silnie skręcona do 2 cm długości; prętosłup zielonkawy. Okres kwitnienia: od maja do lipca. Owoc: walcowata torebka długości do 20 mm. | |
wymiary | Od 20 do 50 cm wysokości. | |
występowanie | Obszar występowania obejmuje Europę, północną Afrykę oraz Azję Mniejszą. W Polsce jest gatunkiem częstym na całym obszarze. Preferuje miejsca otwarte dobrze nasłonecznione, rośnie na polanach śródleśnych, łąkach, suchych zboczach oraz w widnych lasach i zaroślach. | |
ochrona | Gatunek objęty ochroną ścisłą. Głównym zagrożeniem jest zrywanie do bukietów i przesadzanie do ogrodów, ponadto zalesianie polan, przekształcanie łąk w grunty orne i intensywnie użytkowane pastwiska powoduje kurczenie się naturalnych siedlisk tego gatunku |
|
uwagi | Aromatyczny nektar produkowany przez kwiaty wabi ćmy, które są głównymi zapylaczami tego gatunku. Populacje podkolana białego są zazwyczaj liczne od kilku do kilkudziesięciu osobników. Gatunek wielopostaciowy, w Polsce występują 2 podgatunki: subsp. biforia i subsp. glaciliflora, rzadko tworzy również mieszańce z podkolanem zielonawym.
|
|
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.