Zwierzęta

ubarwienie	Grzbiet zmienny, zielony. Jasna, wąska pręga przebiegająca wzdłuż grzbietu.
budowa	Ciało wydłużone, głowa nie oddzielona przewężeniem od tułowia, pysk zwężony i zaokrąglony. Tylne nogi długie i mocne. Błony pływne dobrze rozwinięte. Oczy wyłupiaste, duże, błony bębenkowe okrągłe, dobrze rozwinięte. Skóra gładka, wilgotna, lśniąca, czasem lekko chropowata. Samiec jest mniejszy i smuklejszy od samicy.
występowanie	Żyje w niewielkich i płytkich zbiornikach wodnych (stawy rybne, zatoki jezior, rowy, wolno płynące strumienie i rowy). Zamieszkuje całą Europę środkową i część zachodniej, brak jej na Półwyspie Pirenejskim, w południowej Francji, we Włoszech i na Bałkanach. Północna granica zasięgu przebiega w południowej Anglii i południowej Szwecji aż po Zatokę Fińską.
tryb życia	W okresie godowym wydaje charakterystyczny skrzeczący głos, wzmocniony dzięki dużym pęcherzom głosowym. Pęcherze te, znajdują się po obu stronach głowy. Aktywne życie rozpoczyna w końcu marca lub w kwietniu. W sen zimowy zapada w październiku. Zimuje gromadnie, zagrzebana w szlamie lub pod warstwą butwiejących roślin w głębokich zbiornikach lub wolno płynących strugach, czasami na lądzie.
pokarm	Owady latające, drobna fauna wodna.
rozmnażanie	Gody przypadają na początek maja. Samica składa skrzek w postaci dużych, nieforemnych brył, umieszczanych najczęściej na dnie zbiornika. Kijanki duże (9 cm długości). Rozwój i przeobrażenia następują między 72 a 214 dni.
piśmiennictwo