Dodano: 0 0000
Najbardziej charakterystyczny jest samiec hełmiatki w upierzeniu godowym (listopad – czerwiec), bo jego głowę i górną cześć szyi zdobi wówczas piękny kasztanowy kolor. Poza tym przez cały rok ma dziób barwy koralowej. Z kolei samica, młode a także samiec, lecz w szacie spoczynkowej (maj - październik) są brązowe z białymi policzkami i ciemną „czapką” nad nimi. Szary dziób samiczki oplata biała przepaska.
W locie u tych kaczek widać wyraźne białe pasy na brązowych skrzydłach. (K. Hudec 19993)
W locie u tych kaczek widać wyraźne białe pasy na brązowych skrzydłach. (K. Hudec 19993)
Kaczka hełmiatka, Netta rufina | wygląd | Najbardziej charakterystyczny jest samiec hełmiatki w upierzeniu godowym (listopad – czerwiec), bo jego głowę i górną cześć szyi zdobi wówczas piękny kasztanowy kolor. Poza tym przez cały rok ma dziób barwy koralowej. Z kolei samica, młode a także samiec, lecz w szacie spoczynkowej (maj - październik) są brązowe z białymi policzkami i ciemną „czapką” nad nimi. Szary dziób samiczki oplata biała przepaska. W locie u tych kaczek widać wyraźne białe pasy na brązowych skrzydłach. (K. Hudec 19993) |
|---|---|
| występowanie | Hełmiatki można spotkać nad raczej płytkimi zbiornikami wodnymi porośniętymi roślinnością. (K. Hudec 1993) Gatunek żyjący w pobliżu Morza Czarnego i Kaspijskiego, w środkowej Europie występuje w dużym rozproszeniu, a w Polsce gnieździ się nielicznie na Mazurach, np. na jeziorze Śniardwy i Mikołajki, natomiast pojedyncze sztuki obserwowano w okresie przelotów w województwach południowo - wschodnich. |
| tryb życia | Hełmiatka należy do grążyc i pływa w dość charakterystyczny sposób zanurzając nieco głębiej przednią część tułowia. Niechętnie nurkuje, za to lata bardzo szybko i potrafi wystartować w powietrze po krótkim rozbiegu. Hełmiatki łączą się w stada w których z reguły liczebnie przeważają samce. Ciekawostką jest wodzenie przez samicę nie tylko swoich piskląt, lecz także innych gatunków kaczek. Z obserwowaniem hełmiatki nie powinno być problemy gdyż nie należy do skrytych ptaków, a na terenach lęgowych przebywa od lutego do sierpnia. (K. Hudec 2003) |
| pokarm | Zjada przeważnie młode pędy, pączki, kłącza i nasiona roślin wodnych, owady, mięczaki, skorupiaki i inne drobne zwierzęta. |
| gniazdo | Stożkowe zniesienie o fundamencie z łodyg i liści do wys. 50 cm buduje na brzegu wśród roślinności blisko wody lub na wysepkach. Gniazdo w trakcie wysiadywania cechuje się występowaniem obfitego puchu oplatającego go pierścieniem. (K. Hudec 1993) |
| ochrona | Choć jest gatunkiem łownym, to na szczęście w ostatnich latach hełmiatka staje się coraz liczniejsza. I jak wielu innym ptakom z pewnością pomoże ochrona miejsc lęgowych. (K. Hudec 2003) |
| jaja | Od kwietnia aż do lipca samiczka składa 6-20 żółtawych jaj (56,6 x 41,7 mm). Ogrzewa je przez 27 dni – i tu ciekawostka: nie tylko swoje, bo nierzadko kilka samic składa jaja do jednego gniazda. Sama też wychowuje pisklęta, które są zagniazdownikami, a więc opuszczają gniazdo niebawem po wykluciu się z jaj, lecz samodzielność uzyskują dopiero po ok. 2 miesiącach życia. (K. Hudec 1993) |
| piśmiennictwo |
Komentarze
monika agentkamonia@buziaczek.pl
6 października 2006
moim zadaniem na przyrode były wiadomośćci o kaczce i znalazłam ta stro na jestfajna
mariusz mazurczak m_mazurczak@gazeta.pl
28 września 2004
Z mioch obsrewacji;
Jedna z rzadkości ornitologicznych na tym terenie.
Obserwowałem samca hełmiatki w szatach godowych na J. Drwęckim wczesną wiosną w latacj 2002-2003.
