Dodano: 0 0000
występowanie | Występuje głównie na terenach wilgotnych, w lasach, zaroślach, nad rzekami. Lubi półcień. |
---|---|
uwagi | Forma ochrony: częściowa. Charakterystyka: Kalina koralowa to silnie rozgałęziony krzew, dorastający do 4 m wysokości. Gałązki są nagie, jasnoszare. Liście kaliny z wierzchu są ciemnozielone, od spodu jaśniejsze, mają trzy lub pięć jajowatych klap, a ich brzegi są ząbkowane. Ogonek jest zaopatrzony w drobne, odpadające przylistki i kilka gruczołków. Jesienią liście stają się czerwonobrązowe lub czerwonawe, opadają na zimę. Kwiaty pojawiają się od maja do lipca. Zebrane są w baldachokształtne kwiatostany, osadzone na szczytach gałązek. Kwiaty brzeżne są płonne, barwy białej, płaskie, koliste (pięciopłatkowe) o średnicy od 15 do 25 mm. Natomiast kwiaty środkowe są płodne, obupłciowe, również białe i pięciopłatkowe, ale kształtu dzwonkowatego, mniejsze od kwiatów brzeżnych (od 4 do 5 mm średnicy). Owocem jest szkarłatnoczerwony, kulisty, lśniący pestkowiec (do 8 mm średnicy), wewnątrz znajduje się spłaszczona pestka. Owoce dojrzewają od sierpnia, są jadalne, ale dopiero po przemrożeniu i tylko w niewielkich ilościach. Warto wiedzieć: Roślina lecznicza i trująca. Owoce kaliny mają właściwości rozkurczowe i uspokajające. Wykorzystuje się je w lecznictwie od dawna (już od XVI wieku). Stosowane były przy kaszlu, astmie, w przeziębieniach, przy nieżytach żołądka, chorobie wrzodowej i biegunkach. Owoce kaliny wzmacniają, poprawiają czynność serca, a także pomagają przy nadciśnieniu tętniczym, skurczach naczyń i nerwicach. Właściwości lecznicze ma również kora, stosowana przy bolesnym miesiączkowaniu (działa przeciwkrwotocznie i przeciwskurczowo). Z kolei odwar z kwiatów poprawia trawienie, zalecany jest również przy biegunkach i przeziębieniach. Kalina uważana była za symbol młodości, piękna i życia, dlatego też jej motyw tak często pojawia się w pieśniach ludowych. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.