Zwierzęta

Tło skrzydeł białe, bardzo rzadko pokryte łuskami, przez co jest prawie przezroczyste. Na skrzydłach u obu płci bardzo dobrze widoczne zaznaczone na czarno żyłki. Bardzo rzadko może występować delikatne zaciemnienie wierzchu skrzydeł. Spód skrzydeł jest biały z rzadko położonymi żółtawymi łuskami.

Niestrzęp głogowiec, Aporia crataegi (L.)

systematyka	Rząd: motyle (Lepidoptera) Podrząd: wędzidełkowce (Heteroneura) Nadrodzina: paziokształtne (Papilonoidea) Rodzina: bielinkowate (Pieridae) Podrodzina: bielinki (Pierinae) Rodzaj: niestrzęp (Aporia)
wygląd	Tło skrzydeł białe, bardzo rzadko pokryte łuskami, przez co jest prawie przezroczyste. Na skrzydłach u obu płci bardzo dobrze widoczne zaznaczone na czarno żyłki. Bardzo rzadko może występować delikatne zaciemnienie wierzchu skrzydeł. Spód skrzydeł jest biały z rzadko położonymi żółtawymi łuskami.
występowanie	Gatunek kiedyś bardzo pospolity w całym kraju. Od kilkunastu lat prawie nie notowany ale były znane okresy w historii kiedy go nie było a następnie pojawiał się masowo i wyrządzał szkody w sadach. Dorosłe motyle latają na łąkach, polach, ogrodach i w sadach.
pokarm	Gąsienice żerują na głogu (Crataegus), śliwach (Prunus) oraz innych drzewach owocowych.
rozwój	Dorosłe motyle wychodzą z poczwarek pod koniec maja. Samica składa jaja w gęstych złożach tzw. lusterkach na wierzchu liścia rośliny żywicielskiej. Z jaj po kilkunastu dniach wylęgają się młode gąsieniczki, które są gęsto owłosione. Początkowo barwa gąsienic jest brunatna ale z wiekiem przechodzi w czarną z intensywnymi żółtymi smugami. Gąsieniczki po dwóch – trzech linieniach budują wspólny oprzęd, w którym zimują. Na wiosną zaczynają znowu intensywnie żerować. Przepoczwarczenie następuje na roślinie żywicielskiej. Poczwarki typu przepasane nicią barwy żółtej w czarne plamki. Po dwóch – trzech tygodniach wczesnym latem wychodzi z poczwarek nowe pokolenie motyli.
uwagi	W latach kiedy występowały masowe pojawy tego gatunku, ludność zwłaszcza wiejska odbierała jako zły omen. Działo się tak za sprawą wydalanych przez motyla ekskrementów nagromadzonych w czasie trwania poczwarki. Ponieważ te wydaliny mają czerwony kolor, przy masowych wylęgach motyli na jednym drzewie pokrywało się ono wówczas czerwoną substancją. Takie zjawisko było znane w dawnych czasach jako „krwawy deszcz” i zapowiadało według wierzeń ludności rychłe nadejście jakiegoś nieszczęścia.
piśmiennictwo