Zwierzęta

Głowa w stosunku do przedplecza stosunkowo mała. Przedplecze w zarysie lekko sercowate, jego tylne kąty delikatnie wyciągnięte na boki. Listewka krawędziowa przedplecza wyraźnie rozszerza się ku tyłowi. Tarczka dobrze widoczna. Pokrywy owalne, dość smukłe, najszersze tuz za środkiem długości.
Powierzchnia głowy i przednia cześć przedplecza gładkie. Tylna część przedplecza pokryta dołeczkami, podobnymi do tych pokrywających powierzchnie pokryw. Urzeźbienie pokryw jest bardzo zmienne, od delikatnego po bardzo silnie i grubo dołeczkowane. Skrzydeł błoniastych brak.

Biegacz fioletowy, Carabus violaceus

systematyka

Rząd: chrząszcze (Coleoptera)
Podrząd: chrząszcze drapieżne (Adephaga)
Nadrodzina: biegaczokształtne (Caraboidea)
Rodzina: biegaczowate (Carabidae)
Podrodzina: biegacze (Carabinae)
Plemię: biegacze (Carabini)
Rodzaj: biegacz (Carabus)
Podrodzaj: Megodontus
Gatunek: biegacz fioletowy (Carabus violaceus)

wygląd

ubarwienie

Podstawowa barwa ciała czarna. Na górnej powierzchni ciała można zauważyć niebieskawy lub fioletowawy delikatny połysk. Najbardziej typowa cecha ubarwienia jest kontrastowe, metaliczne ubarwienie listewki krawędziowej przedplecza i pokryw. Może ona być niebieska, fioletowa, zielo-niebieska czy nawet purpurowa.

występowanie

Gatunek znany z Europy i zachodniej Syberii.
W Polsce znany z całego kraju. Występuje w lasach, głównie w borach mieszanych i grądach. W dużych kompleksach leśnych jego populacje są bardzo stabilne i nieraz bardzo liczne. Może występować także, jednak w małej liczebności w niewielkich zadrzewieniach śródpolnych. Spotykany jest także w dużych parkach w miastach. Dość liczne populacje występują w lasach gospodarczych, zwłaszcza w starszych wiekowo drzewostanach, gdzie dość dobrze jest rozbudowany podszyt liściasty.

pokarm

Gatunek ten, podobnie, jak i inne biegacze jest bardzo sprawnym drapieżnikiem. Do preferowanych pokarmów tego gatunku należą ślimaki, larwy i imagines chrząszczy oraz dżdżownice. Nie gardzi padliną.

ochrona

Biegacz fioletowy podlega w Polsce prawnej ochronie gatunkowej, podobnie jak inne gatunki z rodzaju biegacz.
Ze względu na dość dużą liczebność nie stwierdza się dla tego gatunku zagrożeń i nie wyznacza się propozycji ochronnych. Można powiedzieć, że dopóki będą występowały kompleksy leśne nic nie grozi temu gatunkowi.
Biegacz fioletowy może występować w siedliskach z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej Unii Europejskiej, przy czym sam nie jest objęty systemem ochrony Natura 2000. Może to jednak wpływać na ochronę tego gatunku poprzez ochronę tych siedlisk. Siedliska te to:

lasy mieszane i bory na wydmach nadmorskich,
grądy subatlantyckie,
grądy subkontynentalne i środkowoeuropejskie,
bory i lasy bagienne,
i wiele innych siedlisk leśnych, często przekształconych przez człowieka

biologia

Chrząszcz wykazuje letni typ fenologii. Imago pojawiają się od lipca do września. Po opuszczeniu kolebek poczwarkowych następuje kopulacja i składanie jaj. Z jaj po kilkunastu dniach wylęgają się larwy. Czas stadiów larwalnych jest bardzo krótki. Larwy żyją w ściółce, pod kamieniami lub w próchniejących pniach, gdzie aktywnie polują na bezkręgowce. Pod koniec jesieni następuje przepoczwarczenie w kolebkach ziemnych lub próchnowych. Dorosłe osobniki wylęgają się z poczwarek wiosną i po pewnym czasie opuszczają kolebki poczwarkowe.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.
"Niniejszy dokument został opublikowany dzięki pomocy finansowej UE. Za treść tego dokumentu odpowiada autor opracowania, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska UE"