Dodano: 7 września 2006
Muszla jest jajowata i dość silnie wydłużona. Wierzchołki wyraźnie wystające. Cechą wyróżniającą ten gatunek w budowie muszli jest równoległy przebieg obu brzegów: grzbietowego i brzusznego. Przedni koniec szeroko zaokrąglony, tylny zaostrzony.
Powierzchnia zewnętrzna muszli gładka, a linie przyrostu delikatnie zarysowane.
Powierzchnia wewnętrzna muszli gładka, odciski mięśni z reguły dobrze widoczne.
Powierzchnia zewnętrzna muszli gładka, a linie przyrostu delikatnie zarysowane.
Powierzchnia wewnętrzna muszli gładka, odciski mięśni z reguły dobrze widoczne.
systematyka | Gromada: małże (Bivalvia) Podgromada: Paleoheterodonta Rząd: skójki (Unionoida) Nadrodzina: skójki (Unionoidea) Rodzina: skójkowate (Unionidae) Rodzaj: skójka (Unio) Gatunek: skójka malarska (Unio pictorum) = skójka malarzy |
---|---|
wygląd | Muszla jest jajowata i dość silnie wydłużona. Wierzchołki wyraźnie wystające. Cechą wyróżniającą ten gatunek w budowie muszli jest równoległy przebieg obu brzegów: grzbietowego i brzusznego. Przedni koniec szeroko zaokrąglony, tylny zaostrzony. Powierzchnia zewnętrzna muszli gładka, a linie przyrostu delikatnie zarysowane. Powierzchnia wewnętrzna muszli gładka, odciski mięśni z reguły dobrze widoczne. |
ubarwienie | Ubarwienie muszli bardzo zróżnicowane: od jasnożółtego po ciemnobrunatne. |
występowanie | Małż spotykany zarówno w zbiornikach stojących: stawy, jeziora, jak i w rzekach. Nie wykazuje konkretnych preferencji co do typu dna, spotykany jest zarówno na dnie piaszczystym, kamienistym, gliniastym, jak i mulistym. Rozmieszczenie skójki malarskiej obejmuje region od Europy zachodniej po wschodnią, dociera także na Ural i Kaukaz. W regionach południowych jest zastępowana przez pokrewny gatunek. W Polsce znana z terenów nizinnych i podgórskich. Najpospolitsza ze skójek krajowych. |
rozród | Z literatury wiadomo, że małż ten odbywa rozród wiosną i wczesnym latem. Jaja są składane do skrzel i zapładniane. Glochidia w skrzelach małży obserwowano pod koniec lipca. |
uwagi | Muszle skójki malarskiej były od dawna wykorzystywane w zdobnictwie i życiu codziennym. Wykonywano z nich guziki, a także używano do tworzenia okładzin na instrumenty muzyczne (gitary, harmonie). Nazwa skójki malarskiej pochodzi od faktu częstego wykorzystywania muszli tego małża jako naczynka do farb przez malarzy. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.