Dodano: 18 września 2007
Największy, rodzimy gatunek z rodziny nornikowatych. Większy jest tylko aklimatyzowany w Polsce piżmak. Ciało stosunkowo krępe. Pyszczek tępo zaokrąglony. Uszy schowane w futrze. Ogon stosunkowo długi, w przekroju zaokrąglony.

Wzór zębowy: 1003/1003
systematyka Gromada: ssaki (Mammalia)
Rząd: gryzonie (Rodentia)
Rodzina: nornikowate (Arvicollidae)
Rodzaj: karczownik (Arvicola)
Gatunek: karczownik (Arvicola terrestris)
wygląd Największy, rodzimy gatunek z rodziny nornikowatych. Większy jest tylko aklimatyzowany w Polsce piżmak. Ciało stosunkowo krępe. Pyszczek tępo zaokrąglony. Uszy schowane w futrze. Ogon stosunkowo długi, w przekroju zaokrąglony.

Wzór zębowy: 1003/1003
ubarwienie Futerko na grzbietowej stronie ciała ma barwę ciemną – często prawie czarną lub ciemnobrunatno-szarą. Spód ciała zazwyczaj jaśniejszy w odcieniach szarości. Ogon jasnobrunatny. Rzadko zdarzają się osobniki z jasnym, prawie białym zakończeniem ogona oraz osobniki z domieszką rudych włosów w futrze.
występowanie Karczownik jest gatunkiem występującym w Europie i Azji. Na starym kontynencie nie występuje tylko na Półwyspie Iberyjskim (z wyjątkiem Pirenejów), Wyspach Brytyjskich i Islandii. Nienotowany jest z Azji Mniejszej i północnej Afryki.
W Polsce podawany z terenu całego kraju.
Zamieszkuje brzegi wód na terenach otwartych, podmokłe zakrzaczenia i torfowiska.
tryb życia Jest to gatunek ziemnowodny, o nocnym, skrytym i samotniczym trybie życia. Rzadko spotyka się karczowniki aktywne w ciągu dnia.
Na obszarach podmokłych karczownik buduje kopczyki z roślin, stateczne, zawieszone na roślinach tuż nad powierzchnią wody lub pływające po powierzchni wody. Służą one za mieszkanie i spiżarnie. Czasem karczownik wykorzystuje stare gniazda ptaków wiszące pośród roślinności nadwodnej.
Na terenach o małym poziomie wód powierzchniowych karczownik kopie system głębokich korytarzy z komorą mieszkalną. W czasie kopania nowych korytarzy wyrzuca na powierzchnię ziemi kopce podobne do kopców kreta, tylko znacznie mniejsze.
Nie zapada w sen zimowy, pozostaje w fazie letargu, z którego wybudza się na posiłki.
pokarm Główną masę pokarmową stanowią fragmenty podziemne roślin: kłącza, korzenie, cebule, bulwy, rozłogi). Na okres zimowy gromadzi w spiżarni pokarm roślinny – nawet do 1,5 kg.
ochrona Karczownik ziemnowodny podlega częściowej ochroni gatunkowej. Ochroną nie są objęte osobniki przebywające na terenie sadów, ogrodów i upraw leśnych.

Zagrożenia na jakie narażony jest karczownik można podzielić na pochodzenia antropogenicznego i naturalne. Do tych pierwszych należą zabiegi mające na celu osuszanie gruntów i meliorację wilgotnych łąk i małych cieków wodnych. Z zagrożeń naturalnych karczowniki często pada ofiarami drapieżników takich jak norka amerykańska.
Dużym zagrożeniem dla karczownika jest silna presja konkurencyjna z introdukowanym gatunkiem – piżmakiem. Ten drugi jako większy, częściej wygrywa i zaczyna dominować na określonym terenie spychając z niego karczowniki.

W niektórych częściach kraju populacja karczownika jest stabilna i nic jej nie zagraża, w związku z czym, nie podaje się specjalnych zabiegów ochronnych dla tego gatunku.
biologia Okres rozrodu u karczownika przypada od końca marca do końca sierpnia. W tym czasie samica kilkakrotnie zachodzi w ciążę dając nawet 4 mioty z 3 do 12 młodymi. Ciąża jest bardzo krótka i trwa nieco ponad trzy tygodnie. Młode ssą mleko matki przez około 2 tygodnie, a po kolejnych 3 tygodniach są zdolne do samodzielnego życia. Dojrzałość płciową uzyskują po około 2,5 – 3 miesiącach. Żyją około 2 – 3 lat, jednak większość osobników nie przezywa roku.
piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl