Dodano: 22 sierpnia 2007
Głowa nie tam mała w stosunku do przedplecza. Oczy słabo sklepione, nie wystają mocno na boki.
Przedplecze niewielkie, w zarysie prostokątne. Najszersze w przedniej połowie. Tylne kąty bardzo duże, szerokie i tępe, wystające ku tyłowi. Powierzchnia przedplecza silnie pomarszczona i poryta.
Pokrywy w zarysie gruszkowate, rozszerzające się ku tyłowi. Na urzeźbienie pokryw składają się trzy rzędy dużych, błyszczących dołków. Oprócz tego powierzchnia pokryw pokryta licznymi, podłużnymi bruzdami, bardzo wąskimi i gęsto ustawionymi. Pomiędzy bruzdami leża liczne małe, słabo widoczne dołeczki.
Skrzydła błoniaste zredukowane. Odnóża bieżne dobrze wykształcone.
Przedplecze niewielkie, w zarysie prostokątne. Najszersze w przedniej połowie. Tylne kąty bardzo duże, szerokie i tępe, wystające ku tyłowi. Powierzchnia przedplecza silnie pomarszczona i poryta.
Pokrywy w zarysie gruszkowate, rozszerzające się ku tyłowi. Na urzeźbienie pokryw składają się trzy rzędy dużych, błyszczących dołków. Oprócz tego powierzchnia pokryw pokryta licznymi, podłużnymi bruzdami, bardzo wąskimi i gęsto ustawionymi. Pomiędzy bruzdami leża liczne małe, słabo widoczne dołeczki.
Skrzydła błoniaste zredukowane. Odnóża bieżne dobrze wykształcone.
systematyka | Rząd: chrząszcze (Coleoptera) Podrząd: chrząszcze drapieżne (Adephaga) Nadrodzina: biegaczokształtne (Caraboidea) Rodzina: biegaczowate (Carabidae) Podrodzina: biegacze (Carabinae) Plemię: biegacze (Carabini) Rodzaj: biegacz (Carabus) Podrodzaj: Oreocarabus Gatunek: biegacz ogrodowy (Carabus hortensis) |
---|---|
wygląd | Głowa nie tam mała w stosunku do przedplecza. Oczy słabo sklepione, nie wystają mocno na boki. Przedplecze niewielkie, w zarysie prostokątne. Najszersze w przedniej połowie. Tylne kąty bardzo duże, szerokie i tępe, wystające ku tyłowi. Powierzchnia przedplecza silnie pomarszczona i poryta. Pokrywy w zarysie gruszkowate, rozszerzające się ku tyłowi. Na urzeźbienie pokryw składają się trzy rzędy dużych, błyszczących dołków. Oprócz tego powierzchnia pokryw pokryta licznymi, podłużnymi bruzdami, bardzo wąskimi i gęsto ustawionymi. Pomiędzy bruzdami leża liczne małe, słabo widoczne dołeczki. Skrzydła błoniaste zredukowane. Odnóża bieżne dobrze wykształcone. |
ubarwienie | Podstawowa barwa ciała czarna, z rzadka z zielonawym lub brunatnawym połyskiem. Dołki na pokrywach miedziste, miedzisto-zielone. Listewka krawędziowa pokryw często metalicznie fioletowo-miedzista. |
występowanie | Gatunek szeroko rozsiedlony. Na zachód dociera do Francji, na wschód po Ural. W całej Polsce bardzo liczny i masowo napotykany. Zasiedla tereny zadrzewione, głownie lasy liściaste i mieszane, parki, zarośla śródpolne i przydrożne |
tryb życia | Biegacz ogrodowy jest aktywny zarówno w dzień, jak i w nocy. |
ochrona | Biegacz ogorodowy podlega w Polsce prawnej ochronie gatunkowej, podobnie jak inne gatunki z rodzaju biegacz. Ze względu na dużą liczebność i powszechność występowania nie stwierdza się dla tego gatunku zagrożeń i nie wyznacza się propozycji ochronnych. |
uwagi | Jest to najliczniejszy i najpospolitszy gatunek z rodzaju biegacz w Polsce. Biegacz ogrodowy, podobnie jak inne biegacze w przypadku zaniepokojenia wydziela substancje o nieprzyjemnym zapachu, który w przypadku dostania się na skórę wnika w nią i pozostaje dość długo wyczuwalny. |
biologia | Biegacz ogrodowy prezentuje jesienny typ fenologiczny. Pierwsze dorosłe owady pojawiają się w lipcu. Jesienią składają jaja z których wylęgłe larwy żerują, z przerwą na zimowanie, do początków lata kolejnego roku. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.