Zwierzęta

Chrząszcz o ciele szerokim i dość spłaszczanym.
Ubarwiony, podobnie jak inni przedstawiciele tego rodzaju bardzo charakterystycznie, przez co jest łatwy do zauważenia. Głowa, przedplecze, tarczka, czułka i większa część odnóży oraz spód ciała są czarne z metalicznym, często zielono-mosiężnym lub ciemno-mosiężnym połyskiem. Pozostała część ciała: pokrywy i część przydatków gębowych są ceglastoczerwone.
W środowisku naturalnym bardzo rzadko mogą występować formy melanistyczne.
Punktowanie przedplecza dość silne i duże, skupione głownie w dwóch bruzdach po jego bokach. Mikrorzeźbę pokryw tworzy gęste, bezładne i delikatnie nakłute punktowanie.
Dymorfizm płciowy przejawia się w wykształceniu u samców szerszych członów stóp na wszystkich odnóżach. Poza tym samice są zazwyczaj większe i masywniejsze od samców.
Cechą gatunkową w ubarwieniu pozwalająca na odróżnienie od pokrewnej rynnicy topolowej jest brak ciemnej plamki na wierzchołku pokryw.
Najbardziej podobnym gatunkiem do rynnicy wierzbowej jest rynnica osikowa. Jest ona praktycznie identyczna z wyglądu, przez co jest trudniejsza do odróżnienia. Najlepszym sposobem jest zaobserwowanie na jakiej roślinie żywicielskiej był okaz odłowiony, gdyż oba gatunki preferują inne rośliny. Z cech morfologicznych, oba gatunki różnią się niuansami budowy stóp i kształtu przedplecza.