Zwierzęta

Chrząszcz niewielkich rozmiarów. Ciało u samców lekko przypłaszczone, u samic silnie wypukłe przez odwłok wypełniony jajami.
Barwa wierzchniej strony ciała zazwyczaj zielona, złocistozielona, kolory zawsze bardzo żywe. Bardzo rzadko występują formy barwne o niebieskich lub miedzistych pokrywach. Na głowie 11-członowe czułka. Trzy nasadowe człony nagie i metalicznie zielone, natomiast końcowe owłosione i przez to wydają się matowe.
Punktowanie wierzchniej strony ciała bardzo gęste i mocno nakłute, na pokrywach z reguły silniejsze niż na głowie i przedpleczu.
Wierzchnia strona odnóży także metalicznie zielona.
Spód ciała czarnozielona lub ciemnogranatowa z metalicznym połyskiem.
Skrzydła drugiej pary dobrze rozwinięte – gatunek sprawnie latający.
Dymorfizm płciowy przejawia się w budowie stóp – u samca końcowe człony stóp pierwszej i drugiej pary nóg są poszerzone. Ponadto samice posiadają bardzo charakterystycznie rozciągnięte odwłoki, wystające spod pokryw i wypełnione jajami.

Kałdunica zielona, Gastrophysa viridula

systematyka	Rząd: chrząszcze (Coleoptera) Podrząd: chrząszcze wielożerne (Polyphaga) Nadrodzina: stonkokształtne (Chrysomeloidea) Rodzina: stonkowate (Chrysomelidae) Podrodzina: złotki (Chrysomelinae) Rodzaj: kałdunica (Gastrophysa) Gatunek: kałdunica zielona (Gastrophysa viridula)
wygląd	Chrząszcz niewielkich rozmiarów. Ciało u samców lekko przypłaszczone, u samic silnie wypukłe przez odwłok wypełniony jajami. Barwa wierzchniej strony ciała zazwyczaj zielona, złocistozielona, kolory zawsze bardzo żywe. Bardzo rzadko występują formy barwne o niebieskich lub miedzistych pokrywach. Na głowie 11-członowe czułka. Trzy nasadowe człony nagie i metalicznie zielone, natomiast końcowe owłosione i przez to wydają się matowe. Punktowanie wierzchniej strony ciała bardzo gęste i mocno nakłute, na pokrywach z reguły silniejsze niż na głowie i przedpleczu. Wierzchnia strona odnóży także metalicznie zielona. Spód ciała czarnozielona lub ciemnogranatowa z metalicznym połyskiem. Skrzydła drugiej pary dobrze rozwinięte – gatunek sprawnie latający. Dymorfizm płciowy przejawia się w budowie stóp – u samca końcowe człony stóp pierwszej i drugiej pary nóg są poszerzone. Ponadto samice posiadają bardzo charakterystycznie rozciągnięte odwłoki, wystające spod pokryw i wypełnione jajami.
występowanie	Obszar rozsiedlenia tego gatunku obejmuje duża część północnej Palearktyki – od Pirenejów po Kraj Krasnojarski. Podawana jest także z Korei i Kamczatki. Została zawleczona do Stanów Zjednoczonych. W Europie jej zasięg nie obejmuje Islandii, Hiszpanii, Sardynii i Korsyki, Półwyspu Apenińskiego oraz Grecji i Cypru. W Polsce jest gatunkiem bardzo pospolitym. Spotykana jest na łąkach, w lasach i przydrożach, zawłaszcza w miejscach występowania szczawi, na których występuje bardzo licznie.
pokarm	Jako rośliny żywicielskie podawane są różne gatunki szczawi i rdestów. Głownie są to: szczaw tępolistny, lancetowaty i kędzierzawy oraz rdest ptasi, ziemnowodny i ostrogorzki. Notowane były żerowania tego gatunku na szczawiach hodowlanych i rabarbarze.
uwagi	Kałdunica zielona jest gatunkiem uważanym za szkodnika rolniczego. Wartym uwagi jest fakt, iż gatunek ten był pierwotnie borealno-górski i skolonizował tereny Europy niżowej dopiero w XX wieku. Pierwsze masowe pojawy tego gatunku zaobserwowano w latach 20 i 30 XX wieku. Wcześniej był on także pojedynczo napotykany na niżu ale zawsze w bardzo małej liczbie osobników.
biologia	Gatunek ten w środowisku naturalnym może dać kilka pokoleń w ciągu roku. Wynika to z bardzo szybkiego rozwoju. Składa się na niego: okres jaja – około 12 – 14 dni, stadium larwy – około 25 – 30 dni, stadium poczwarki – około 7 – 10 dni. Tak więc po dwóch miesiącach od złożenia jaj przez samicę pojawia się kolejne pokolenie dorosłych chrząszczy zdolnych do rozrodu.
piśmiennictwo