Dodano: 30 lipca 2007
Półpasożytnicza roślina dwuletnia lub roczna. Liście: w zarysie lancetowate, pierzastosieczne z odcinkami nieregularnie klapowanymi, brzegiem ząbkowane, osadzone na łodydze skrętolegle na krótkich i owłosionych ogonkach. Łodyga: w górze owłosiona, rozgałęziająca się, wzniesiona. Kwiaty: różowe lub purpurowe, dwuwargowe, zebrane na szczytach pędów w kłosowatogroniaste kwiatostany; okwiat zróżnicowany na kielich i koronę; kielich dwuwargowy o łatkach różnej wielkości, długości 9-13 mm, beczułkowaty; korona zrosłopłatkowa, długości 15-22 (25) mm, o rurce prostej i dwukrotnie dłuższej od kielicha, dwuwargowa, gdzie warga górna hełmiasta, wycięta na górze w krótki dzióbek i z dwoma szczeciniastymi ząbkami niżej, natomiast dolna trzypłatkowa, prawie tak długa jak górna; pręciki 4, dwusilne (2 dłuższe od pozostałych); pręcik jeden, zrośnięty z kilku owocolistków, jajowaty. Okres kwitnienia: od maja do września. Owoc: to ukośnie jajowata torebka, zakończona dzióbkiem, wypełniona licznymi wąskojajowatymi nasionami.
systematyka |
Klasa Scheuchzerio-Caricetea. |
---|---|
wygląd | Półpasożytnicza roślina dwuletnia lub roczna. Liście: w zarysie lancetowate, pierzastosieczne z odcinkami nieregularnie klapowanymi, brzegiem ząbkowane, osadzone na łodydze skrętolegle na krótkich i owłosionych ogonkach. Łodyga: w górze owłosiona, rozgałęziająca się, wzniesiona. Kwiaty: różowe lub purpurowe, dwuwargowe, zebrane na szczytach pędów w kłosowatogroniaste kwiatostany; okwiat zróżnicowany na kielich i koronę; kielich dwuwargowy o łatkach różnej wielkości, długości 9-13 mm, beczułkowaty; korona zrosłopłatkowa, długości 15-22 (25) mm, o rurce prostej i dwukrotnie dłuższej od kielicha, dwuwargowa, gdzie warga górna hełmiasta, wycięta na górze w krótki dzióbek i z dwoma szczeciniastymi ząbkami niżej, natomiast dolna trzypłatkowa, prawie tak długa jak górna; pręciki 4, dwusilne (2 dłuższe od pozostałych); pręcik jeden, zrośnięty z kilku owocolistków, jajowaty. Okres kwitnienia: od maja do września. Owoc: to ukośnie jajowata torebka, zakończona dzióbkiem, wypełniona licznymi wąskojajowatymi nasionami. |
wymiary | Pędy osiągają wysokość do 60 cm. |
występowanie | Gnidosz błotny występuje dość pospolicie na terenie całej Europy poza najdalszą północą. W Polsce jest dość częsty na całym obszarze. Jest to gatunek charakterystyczny dla torfowisk niskich i mokrych podtorfionych łąk, występuje również na bagnach i wrzosowiskach, zazwyczaj na podłożu lekko kwaśnym. |
ochrona | Roślina pod ścisłą ochroną gatunkową od roku 2004. Głównym zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i terenów podmokłych oraz ich zamiana na pastwiska i pola uprawne. Obecnie w kraju gnidosz błotny posiada status gatunku narażonego na wyginięcie. |
uwagi | Populacje liczą zazwyczaj od kilkunastu do kilkudziesięciu osobników. Roślina trująca. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.