Dodano: 29 maja 2007
Bylina z długą i wrzecionowatą bulwą. Liście: w nasadzie łodygi łuskowate, w liczbie od 1-3, pochwiasto obejmujące łodygę; odziomkowe 2 – duże, jajowato-podługowate; łodygowe, małe, lancetowate, w liczbie 1-4. Pędy: wyprostowane, sztywne, nagie. Kwiaty: nieco większe niż u podkolana białego, zielonkawe lub kremowe, prawie bezwonne, siedzące w kątach krótszych przysadek, zebrane w licznokwiatowe kwiatostany, osadzone na krótkiej, silnie skręconej szypule; działki kielicha lancetowate, boczne skośnie rozchylone, jajowate, 3 górne stulone w hełm; warżka wąska, języczkowata, całobrzega, długości 9-18 mm, na szczycie w odcieniu zielonym lub żółtym; pyłkowiny równoległe względem, daleko rozstawione; ostroga cienka i długa, w końcowej części nieco rozszerzona; zalążnia silnie skręcona do 2 cm długości; prętosłup zielonkawy. Okres kwitnienia: od maja do lipca. Owoc: walcowata torebka długości do 20 mm.
systematyka |
Klasa Querco-Fagetea |
|
---|---|---|
wygląd | Bylina z długą i wrzecionowatą bulwą. Liście: w nasadzie łodygi łuskowate, w liczbie od 1-3, pochwiasto obejmujące łodygę; odziomkowe 2 – duże, jajowato-podługowate; łodygowe, małe, lancetowate, w liczbie 1-4. Pędy: wyprostowane, sztywne, nagie. Kwiaty: nieco większe niż u podkolana białego, zielonkawe lub kremowe, prawie bezwonne, siedzące w kątach krótszych przysadek, zebrane w licznokwiatowe kwiatostany, osadzone na krótkiej, silnie skręconej szypule; działki kielicha lancetowate, boczne skośnie rozchylone, jajowate, 3 górne stulone w hełm; warżka wąska, języczkowata, całobrzega, długości 9-18 mm, na szczycie w odcieniu zielonym lub żółtym; pyłkowiny równoległe względem, daleko rozstawione; ostroga cienka i długa, w końcowej części nieco rozszerzona; zalążnia silnie skręcona do 2 cm długości; prętosłup zielonkawy. Okres kwitnienia: od maja do lipca. Owoc: walcowata torebka długości do 20 mm. | |
wymiary | Od 20 do 50 cm wysokości. | |
występowanie | Obszar występowania obejmuje Europę, północną Afrykę oraz Azję Mniejszą. W Polsce jest gatunkiem rzadszym od podkolana białego, występuje na rozproszonych stanowiskach na terenie całego kraju. Preferuje miejsca cieniste, stanowi składnik różnych lasów liściastych. Rzadko występuje natomiast w borach mieszanych oraz wilgotnych łąkach i na kwaśnych turzycowiskach. | |
ochrona | Gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową. Głównym zagrożeniem jest zrywanie do bukietów i przesadzanie do ogrodów, duże zagrożenie stanowi również niewłaściwa gospodarka leśna. |
|
uwagi | Głęboko w ostrodze gromadzony jest nektar oraz alkohol bzowy. Produkowane przez kwiaty substancje wabią ćmy, które są głównymi zapylaczami tego gatunku. Populacje podkolana zielonawego są zazwyczaj liczne od kilku do kilkudziesięciu osobników. Rzadko tworzy mieszańce z podkolanem białym.
|
|
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.