Dodano: 28 maja 2007
Bylina z długą i wrzecionowatą bulwą. Liście: w nasadzie łodygi łuskowate, w liczbie od 1-3, pochwiasto obejmujące łodygę; odziomkowe 2 – duże, jajowato-podługowate; łodygowe, małe, lancetowate, w liczbie 1-4. Pędy: wyprostowane, sztywne, nagie. Kwiaty: białe, o intensywnym słodkim zapachu, siedzące w kątach krótszych przysadek, zebrane w licznokwiatowe kwiatostany, osadzone na krótkiej, silnie skręconej szypule; działki kielicha lancetowate, boczne skośnie rozchylone, jajowate, 3 górne stulone w hełm; warżka wąska, języczkowata, całobrzega, długości 9-18 mm, na szczycie w odcieniu zielonym lub żółtym; pyłkowiny równoległe względem siebie i blisko ustawione; ostroga cienka i długa; zalążnia silnie skręcona do 2 cm długości; prętosłup zielonkawy. Okres kwitnienia: od maja do lipca. Owoc: walcowata torebka długości do 20 mm.
systematyka

  • Klasa: Liliopsida (=Monocotyledones) - jednoliścienne
  • Rząd: Orchidales (=Gunandrae) - storczykowce
  • Rodzina: Orchidaceae - storczykowate
Przynależność fitosocjologiczna:
Klasa Nardo-Callunetea
wygląd Bylina z długą i wrzecionowatą bulwą. Liście: w nasadzie łodygi łuskowate, w liczbie od 1-3, pochwiasto obejmujące łodygę; odziomkowe 2 – duże, jajowato-podługowate; łodygowe, małe, lancetowate, w liczbie 1-4. Pędy: wyprostowane, sztywne, nagie. Kwiaty: białe, o intensywnym słodkim zapachu, siedzące w kątach krótszych przysadek, zebrane w licznokwiatowe kwiatostany, osadzone na krótkiej, silnie skręconej szypule; działki kielicha lancetowate, boczne skośnie rozchylone, jajowate, 3 górne stulone w hełm; warżka wąska, języczkowata, całobrzega, długości 9-18 mm, na szczycie w odcieniu zielonym lub żółtym; pyłkowiny równoległe względem siebie i blisko ustawione; ostroga cienka i długa; zalążnia silnie skręcona do 2 cm długości; prętosłup zielonkawy. Okres kwitnienia: od maja do lipca. Owoc: walcowata torebka długości do 20 mm.
wymiary Od 20 do 50 cm wysokości.
występowanie Obszar występowania obejmuje Europę, północną Afrykę oraz Azję Mniejszą. W Polsce jest gatunkiem częstym na całym obszarze. Preferuje miejsca otwarte dobrze nasłonecznione, rośnie na polanach śródleśnych, łąkach, suchych zboczach oraz w widnych lasach i zaroślach.
ochrona Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Głównym zagrożeniem jest zrywanie do bukietów i przesadzanie do ogrodów, ponadto zalesianie polan, przekształcanie łąk w grunty orne i intensywnie użytkowane pastwiska powoduje kurczenie się naturalnych siedlisk tego gatunku
uwagi Aromatyczny nektar produkowany przez kwiaty wabi ćmy, które są głównymi zapylaczami tego gatunku. Populacje podkolana białego są zazwyczaj liczne od kilku do kilkudziesięciu osobników. Gatunek wielopostaciowy, w Polsce występują 2 podgatunki: subsp. biforia i subsp. glaciliflora, rzadko tworzy również mieszańce z podkolanem zielonawym.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.
"Niniejszy dokument został opublikowany dzięki pomocy finansowej UE. Za treść tego dokumentu odpowiada autor opracowania, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska UE"

piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne