Dodano: 0 0000
Zimozielony krzew wydzielający silną woń.
Łodyga: gałązki wzniesione, młode są filcowato owłosione, pokryte kutnerem barwy miedzianej; starsze – podłużnie, czerwonobrązowo prążkowane.
Liście: zimotrwałe, skórzaste, równowąskie lub lancetowate, o podwiniętych brzegach, osadzone są na krótkich ogonkach. Z wierzchu są nagie, połyskujące, ciemnozielone lub oliwkowozielone, od spodu rdzawokutnerowate.
Kwiaty: białe lub różowe, zebrane w szczytowe kwiatostany – baldachy. Gwiazdkowato rozpostarte płatki nie są ze sobą zrośnięte.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca.
Owoc: podługowata, pękająca,wielonasienna torebka, pękająca 5 klapami.
systematyka
  • Klasa: Magnoliopsida (=Dicotyledones) - dwuliścienne
  • Podklasa: Dilleniidae - ukęślowe
  • Nadrząd: Ericanae wrzosopodobne
  • Rząd: Ericales - wrzosowce
  • Rodzina: Ericaceae - wrzosowate
Przynależność fitosocjologiczna:
Gatunek charakterystyczny dla zespołu Vaccinio-uliginosi-Pinetum i gatunek wyróżniający dla zespołu Ledo-Spaghetum.
wygląd Zimozielony krzew wydzielający silną woń.
Łodyga: gałązki wzniesione, młode są filcowato owłosione, pokryte kutnerem barwy miedzianej; starsze – podłużnie, czerwonobrązowo prążkowane.
Liście: zimotrwałe, skórzaste, równowąskie lub lancetowate, o podwiniętych brzegach, osadzone są na krótkich ogonkach. Z wierzchu są nagie, połyskujące, ciemnozielone lub oliwkowozielone, od spodu rdzawokutnerowate.
Kwiaty: białe lub różowe, zebrane w szczytowe kwiatostany – baldachy. Gwiazdkowato rozpostarte płatki nie są ze sobą zrośnięte.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca.
Owoc: podługowata, pękająca,wielonasienna torebka, pękająca 5 klapami.
wymiary Pędy o długości (wysokości) do 1,5 m;liście o długości do 5 cm i szerokości 2-5 mm; kwiaty o średnicy do 1-1,5 cm (na szypułkach o długości do 2,5 cm); owoc o długości 4-5 mm.
występowanie Roślina rozpowszechniona na całym niżu, z wyjątkiem Wielkopolski i Kujaw. W górach rzadko spotykana. Rośnie na torfowiskach, w borach bagiennych, a czasem również na bagnistych łąkach.
Występuje licznie w niektórych parkach narodowych, np. w Białowieskim, Bieszczadzkim, Poleskim, Tatrzańskim, Słowińskim i w rezerwatach przyrody, np. w rezerwacie przyrody Bór na Czerwonem czy rezerwacie przyrody Dury.
ochrona Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Podlega ochronie od 2004 r.
Zagrożeniem dla gatunku jest eksploatacja torfu i osuszanie torfowisk, na których występuje, a także masowy zbiór jego gałązek, które są sprzedawane jako środek przeciwko molom.
uwagi Bagno jest masowo niszczone, gdyż uważa się, że odstrasza mole, ponieważ zawiera silnie, nieprzyjemnie pachnące olejki eteryczne (u ludzi ten intensywny zapach może powodować zawroty i bóle głowy).
Jest ono rośliną trującą i leczniczą. Kiedyś stosowano je w medycynie ludowej, jako środek działający wykrztuśnie i przeciwgośćcowo, drażniący skórę (przy stosowaniu zewnętrznym). Leczono nim świerzb, liszaje itp. Ziele dodawano do kąpieli leczniczych przy reumatyzmie. Wikingowie używali liści bagna jako dodatku do aromatyzowania silnie oszałamiającego piwa.
Kiedyś wykorzystywano bagno także w procesie garbowania skór.
Obecnie stosuje się je w homeopatii, przy leczeniu artretyzmu i reumatyzmu.
piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl