Dodano: 0 0000
Roślina zielna dwuletnia lub w mniej korzystnych warunkach (np. wykaszana) wieloletnia, jednokrotnie owocująca, potem zamiera (monokarpiczna). Łodyga: głęboko podłużnie bruzdowana, zwłaszcza w górnej części, wewnątrz pusta, rzadko owłosiona (mocniej owłosione są ogonki liściowe); u góry zielona, ku dołowi zwykle pokryta purpurowymi plamkami. Liście: skrętoległe, pierzastodzielne. Składają się z dość szerokich i przeważnie tępo zakończonych lub nagle, krótko zaostrzonych odcinków. Wzdłuż brzegu blaszki liściowej znajdują się krótkie, zaokrąglone ząbki. Blaszka liściowa jest z wierzchu naga, od spodu, zwłaszcza na nerwach, słabo, odstająco owłosiona (włoski niemal niewidoczne gołym okiem). Kształt liści jest zmienny. Liście odziomkowe i dolne liście łodygowe podzielone na trzy segmenty lub podzielone nieparzystopierzasto. Szczytowy segment w zarysie szerokojajowaty do wydłużono-jajowatego, niesymetryczny, stosunkowo płytko 3(5)-klapowany do -siecznego.Górne liście łodygowe mniejsze, z gatką. Kwiaty: listki kielicha wyraźne, trójkątne, zielone. Płatki korony białe, rzadko różowe, brzeżne w baldaszku wyraźnie większe. Kwiatostanem jest okazały baldach główny składający się z 30–75 baldaszków (poniżej którego często wyrastają dodatkowe, mniejsze baldachy). Szypułki baldaszków i kwiatów drobno szorstko krótko owłosione. Pokrywy i pokrywki wąsko-szydlaste, u podstawy rozszerzone. Okres kwitnienia: od czerwca do lipca. Owoc: jajowata lub owalna rozłupnia składajaca się z dwóch niełupek połączonych karpoforem, z których każda zawiera jedno nasiono). Owoc ma barwę oliwkową z czterema brunatnymi smugami przewodów olejkowych i za młodu jest gęsto owłosiony.
systematyka |
|
---|---|
wygląd | Roślina zielna dwuletnia lub w mniej korzystnych warunkach (np. wykaszana) wieloletnia, jednokrotnie owocująca, potem zamiera (monokarpiczna). Łodyga: głęboko podłużnie bruzdowana, zwłaszcza w górnej części, wewnątrz pusta, rzadko owłosiona (mocniej owłosione są ogonki liściowe); u góry zielona, ku dołowi zwykle pokryta purpurowymi plamkami. Liście: skrętoległe, pierzastodzielne. Składają się z dość szerokich i przeważnie tępo zakończonych lub nagle, krótko zaostrzonych odcinków. Wzdłuż brzegu blaszki liściowej znajdują się krótkie, zaokrąglone ząbki. Blaszka liściowa jest z wierzchu naga, od spodu, zwłaszcza na nerwach, słabo, odstająco owłosiona (włoski niemal niewidoczne gołym okiem). Kształt liści jest zmienny. Liście odziomkowe i dolne liście łodygowe podzielone na trzy segmenty lub podzielone nieparzystopierzasto. Szczytowy segment w zarysie szerokojajowaty do wydłużono-jajowatego, niesymetryczny, stosunkowo płytko 3(5)-klapowany do -siecznego.Górne liście łodygowe mniejsze, z gatką. Kwiaty: listki kielicha wyraźne, trójkątne, zielone. Płatki korony białe, rzadko różowe, brzeżne w baldaszku wyraźnie większe. Kwiatostanem jest okazały baldach główny składający się z 30–75 baldaszków (poniżej którego często wyrastają dodatkowe, mniejsze baldachy). Szypułki baldaszków i kwiatów drobno szorstko krótko owłosione. Pokrywy i pokrywki wąsko-szydlaste, u podstawy rozszerzone. Okres kwitnienia: od czerwca do lipca. Owoc: jajowata lub owalna rozłupnia składajaca się z dwóch niełupek połączonych karpoforem, z których każda zawiera jedno nasiono). Owoc ma barwę oliwkową z czterema brunatnymi smugami przewodów olejkowych i za młodu jest gęsto owłosiony. |
wymiary | Łodyga osiąga wysokość od 1-1,5 m (na Kaukazie) do 4 m (w Polsce);liście o średnicy do 150 cm; kwiatostan o średnicy do 50 cm; owoce o długości 8–10 mm (rzadko do 15 mm) długości. |
występowanie | Obecnie występuje w naszym kraju dziko. Sprowadzony w siedemdziesiątych latach z Kaukazu z przeznaczeniem na paszę. |
rozmnażanie | Rozmnaża się wyłącznie z nasion – nie rozprzestrzenia się wegetatywnie, choć łatwo się regeneruje w przypadku uszkodzenia (np. wykoszenia) części nadziemnych. |
uwagi | Gatunek inwazyjny. Na jednej roślinie znajdować się może 1–20 tysięcy kwiatów, czasem nawet do 50 tysięcy. Jest niebezpieczny, gdyż wywołuje silne poparzenia. Zawiera szkodliwe furokumaryny. arszcz Sosnowskiego jest mrozoodporny. W pierwszym roku młode rośliny znoszą spadki temperatur do -7 °C, a starsze rośliny tolerują już mróz -25 °C (przykryte śniegiem nawet do -45 °C. Gatunek ten jest cienioznośny, co pozwala mu wnikać także do lasów |
piśmiennictwo |
Komentarze
Krystyna Krystynasz1@tlen.pl
8 lipca 2005
Barszcz Sosnowskiego,w/g mego rozeznania,pojawił się w Augustowie.Hodowany jest jako atrakcja przyrodnicza na placu zabaw i wypoczynku "Kaktusik".
Marzena Ryczko marezka@op.pl
6 lipca 2005
Waśnie, ta roślina jest niebezpieczna. Mam działkę między Szczyrkiem a Żywcem i jest tam tego pełno, ale nikogo to nie interesuje! Słyszałam, że kiedyś prowadziło się masowe ścinanie tych niebezpiecznych roślin. Proszę o pomoc.