Dodano: 5 lutego 2007
Bylina o długim i rozgałęzionym kłączu, którego wyrasta wiele pędów kwiatowych. Liście: dolne - 2-3, łuskowate, pochwiasto obejmujące łodygę, górne – duże (5-10 cm dł), ostro zakończone, jajowate do lancetowatych. Pędy: w górnych odcinkach omszone; pędy i liście fioletowo nabiegłe. Kwiaty: szeroko otwarte, zebrane w licznokwiatowe (12-60 kw.) kwiatostany do 25 cm dł, gęsto ustawione na bladozielonej, fioletowo nabiegłej i omszonej łodydze, osadzone na krótkiej, silnie skręconej szypule, słabo pachnące; działki zewnętrzne okwiatu zielonawe, od zewnątrz omszone i fioletowo nabiegłe, wewnętrzne działki mniejsze, jaśniej zabarwione; warżka jedwabiście połyskująca, 8-10 mm dł., u nasady muszelkowato wklęsła, wewnątrz szaro lub fioletoworóżowa, szczyt sercowaty, lekko podgięty. Okres kwitnienia: od końca lipca do września. Owoc: rozdęta torebka.
Kruszczyk siny, Epipactis purpurata | systematyka |
Klasa Querco-Fagetea, Rząd Fagetalia, Związek Carpinion. |
|
|---|---|---|
| wygląd | Bylina o długim i rozgałęzionym kłączu, którego wyrasta wiele pędów kwiatowych. Liście: dolne - 2-3, łuskowate, pochwiasto obejmujące łodygę, górne – duże (5-10 cm dł), ostro zakończone, jajowate do lancetowatych. Pędy: w górnych odcinkach omszone; pędy i liście fioletowo nabiegłe. Kwiaty: szeroko otwarte, zebrane w licznokwiatowe (12-60 kw.) kwiatostany do 25 cm dł, gęsto ustawione na bladozielonej, fioletowo nabiegłej i omszonej łodydze, osadzone na krótkiej, silnie skręconej szypule, słabo pachnące; działki zewnętrzne okwiatu zielonawe, od zewnątrz omszone i fioletowo nabiegłe, wewnętrzne działki mniejsze, jaśniej zabarwione; warżka jedwabiście połyskująca, 8-10 mm dł., u nasady muszelkowato wklęsła, wewnątrz szaro lub fioletoworóżowa, szczyt sercowaty, lekko podgięty. Okres kwitnienia: od końca lipca do września. Owoc: rozdęta torebka. | |
| wymiary | Od 20 do 80 cm wysokości. | |
| występowanie | Gatunek preferujący klimat zachodniej i środkowej oraz przyśródziemnomorski południowej i południowo-wschodniej Europy, rzadszy natomiast na terenie atlantyckim; w Polsce dość rzadki, występuje głównie na Pojezierzu Mazurskim, Pobrzeżu Kaszubskim, na Śląsku, na Wyżynie Małopolskiej oraz na przedgórzu i niższych położeniach Karpat. Siedlisko: preferuje cieniste lasy grądowe i buczyny, rzadziej spotykany w borach mieszanych, lubi gleby świeże, zasobne w węglan wapnia. | |
| ochrona | Gatunek objęty ochroną ścisłą. Gatunek narażony na wyginięcie, przyczyną ustępowania jest degradacja naturalnych drzewostanów liściastych i wprowadzanie monokulturowych nasadzeń sosny.
|
|
| piśmiennictwo |
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.
Komentarze
Brak komentarzy.
