Dodano: 0 0000
systematyka |
|
---|---|
wygląd | Roślina zielna dwuletnia lub w mniej korzystnych warunkach (np. wykaszana) wieloletnia, jednokrotnie owocująca, potem zamiera (monokarpiczna). Łodyga: głęboko podłużnie bruzdowana, zwłaszcza w górnej części, wewnątrz pusta, rzadko owłosiona (mocniej owłosione są ogonki liściowe); u góry zielona, ku dołowi zwykle pokryta purpurowymi plamkami. Liście: skrętoległe, pierzastodzielne. Składają się z dość szerokich i przeważnie tępo zakończonych lub nagle, krótko zaostrzonych odcinków. Wzdłuż brzegu blaszki liściowej znajdują się krótkie, zaokrąglone ząbki. Blaszka liściowa jest z wierzchu naga, od spodu, zwłaszcza na nerwach, słabo, odstająco owłosiona (włoski niemal niewidoczne gołym okiem). Kształt liści jest zmienny. Liście odziomkowe i dolne liście łodygowe podzielone na trzy segmenty lub podzielone nieparzystopierzasto. Szczytowy segment w zarysie szerokojajowaty do wydłużono-jajowatego, niesymetryczny, stosunkowo płytko 3(5)-klapowany do -siecznego.Górne liście łodygowe mniejsze, z gatką. Kwiaty: listki kielicha wyraźne, trójkątne, zielone. Płatki korony białe, rzadko różowe, brzeżne w baldaszku wyraźnie większe. Kwiatostanem jest okazały baldach główny składający się z 30–75 baldaszków (poniżej którego często wyrastają dodatkowe, mniejsze baldachy). Szypułki baldaszków i kwiatów drobno szorstko krótko owłosione. Pokrywy i pokrywki wąsko-szydlaste, u podstawy rozszerzone. Okres kwitnienia: od czerwca do lipca. Owoc: jajowata lub owalna rozłupnia składajaca się z dwóch niełupek połączonych karpoforem, z których każda zawiera jedno nasiono). Owoc ma barwę oliwkową z czterema brunatnymi smugami przewodów olejkowych i za młodu jest gęsto owłosiony. |
wymiary | Łodyga osiąga wysokość od 1-1,5 m (na Kaukazie) do 4 m (w Polsce);liście o średnicy do 150 cm; kwiatostan o średnicy do 50 cm; owoce o długości 8–10 mm (rzadko do 15 mm) długości. |
występowanie | Obecnie występuje w naszym kraju dziko. Sprowadzony w siedemdziesiątych latach z Kaukazu z przeznaczeniem na paszę. |
rozmnażanie | Rozmnaża się wyłącznie z nasion – nie rozprzestrzenia się wegetatywnie, choć łatwo się regeneruje w przypadku uszkodzenia (np. wykoszenia) części nadziemnych. |
uwagi | Gatunek inwazyjny. Na jednej roślinie znajdować się może 1–20 tysięcy kwiatów, czasem nawet do 50 tysięcy. Jest niebezpieczny, gdyż wywołuje silne poparzenia. Zawiera szkodliwe furokumaryny. arszcz Sosnowskiego jest mrozoodporny. W pierwszym roku młode rośliny znoszą spadki temperatur do -7 °C, a starsze rośliny tolerują już mróz -25 °C (przykryte śniegiem nawet do -45 °C. Gatunek ten jest cienioznośny, co pozwala mu wnikać także do lasów |
piśmiennictwo |
Komentarze
E S
21 czerwca 2009
MIESZKAM W OLSZTYNIE I PRZY BLOKU TEZ ROSNIE TA ROSLINA ALE SPÓŁDZIELNIA NIC NIE ROBI ŻEBY SIE POZBYC MOZE TRZEBA NIESZCZE SCIA ZEBY SIE TYM ZAJAC '' A ROSNIE W PRZERAZAJĄCYM TEMPIE
m maczek6@vp.pl
21 czerwca 2009
Do kogo kierować informacje o zauważeniu tej rośliny?
MALkal m.malwina@onet.eu
18 lipca 2008
... Ja poparzyłam oczy tym cholerstwem miesiąc byłam w szpitalu. Nigdy nie zapomne tego bulu. cudem odratowali mi wzrok. bo podobno miałam zostac slepa. teraz zle widze.. ale przynajmniej widze... byłam w okolicach e4 na siku... i tak sie załatwilam.. TRAGEDIA CO TA ROSLINA MOZE WYżąDZIć..
K.D. kama@emil.tnp.pl
23 czerwca 2008
Byłam w Darłówku Wschodnim.Tam na wydmach rośnie roślina zupełnie podobna do barszczu Sosn.Władze miasta, sprawdżcie co to jest? 23 czerwiec 2008r.K.D.
Edo edydar@tlen.pl
23 czerwca 2008
Wg informacji podanych w sieci, barszcz Sosnowskiego ginie po wydaniu nasion, co ma miejsce zwykle po 2-3 roku istnienia. Roślina jest niezwykle odporna na ścinanie i odrasta bez uszczerbku dla siebie. Wg najnowszych informacji dość skuteczne (i zalecane) jest stosowanie RoundUp-a 360SL.
Jeśli natomiast roślin jest względnie mało (kilka - kilkanaście łodyg), wtedy można spróbować metody nieinwazyjnej, również czasem opisywanej. Mianowicie należy zabezpieczyć kwiatostany możliwie wcześnie przez np. szczelne zamknięcie ich w woreczkach foliowych, dociśniętych następnie gumką. Roślina wyda nasiona nie rozsiewając ich i sama zginie. Wadą tego rozwiązania jest konieczność zostawienia jej w spokoju przez ten czas, co nie eliminuje ryzyka poparzeń w razie kontaktu. Jednak jest skuteczna, gdyż taka już jest wegetacja owej rośliny.