Dodano: 25 października 2011
Wieloletnia, jasnozielona, zielna bylina z pełzającym kłączem i podziemnymi rozłogami. Łodyga: tęga, w górze szorstka, ostro 3-kanciasta, prosta. Liście: mają z wierzchu zielone i lśniące, a pod spodem szarozielone i matowe blaszki i szorstkie, nieporozrywane, jasnobrunatne, zwykle purpurowo nabiegłe dolne pochwy. Blaszki liściowe dość szerokie,przy wysychaniu zwijają się na zewnątrz. Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosy. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 2-4 (rzadziej 1) zebrane są na szczycie łodygi. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Przysadki kwiatów męskich mają brunatne zabarwienie oraz podłużny kształt. Wierzchołki przysadek są ostre. Krótko szypułkowe, odstające, a później zwisające kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 3-5, umieszczone są na łodydze niżej. Są one długowalcowate. Kwiaty żeńskie mają słupek z dwoma znamionami. Przysadki kwiatów żeńskich są brązowe z zielonym grzbietem, o kształcie jajowato lancetowatym, ostro zakończone. Dolne podsadki są liściowate, najniższa przewyższa łodygę.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: odwrotnie jajowaty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.
Turzyca zaostrzona, Carex gracilis Curt., syn. Carex acuta L. var. beta rufa L. | systematyka | Przynależność fitosocjologiczna: Gatunek charakterystyczny dla zespołu Caricetum gracilis. |
|---|---|
| wygląd | Wieloletnia, jasnozielona, zielna bylina z pełzającym kłączem i podziemnymi rozłogami. Łodyga: tęga, w górze szorstka, ostro 3-kanciasta, prosta. Liście: mają z wierzchu zielone i lśniące, a pod spodem szarozielone i matowe blaszki i szorstkie, nieporozrywane, jasnobrunatne, zwykle purpurowo nabiegłe dolne pochwy. Blaszki liściowe dość szerokie,przy wysychaniu zwijają się na zewnątrz. Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosy. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 2-4 (rzadziej 1) zebrane są na szczycie łodygi. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Przysadki kwiatów męskich mają brunatne zabarwienie oraz podłużny kształt. Wierzchołki przysadek są ostre. Krótko szypułkowe, odstające, a później zwisające kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 3-5, umieszczone są na łodydze niżej. Są one długowalcowate. Kwiaty żeńskie mają słupek z dwoma znamionami. Przysadki kwiatów żeńskich są brązowe z zielonym grzbietem, o kształcie jajowato lancetowatym, ostro zakończone. Dolne podsadki są liściowate, najniższa przewyższa łodygę. Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: odwrotnie jajowaty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem. |
| wymiary | Łodyga o wysokości 30-120 cm; liście o szerokości 5-10 mm; kłosy męskie o długości do 10 cm, kłosy żeńskie o długości ponad 10 cm; pęcherzyki o długości 2-3 mm i szerokości około 1,5-2mm; orzeszek o długości ok. 2 mm i szerokości około 1,5 mm. |
| występowanie | Występuje pospolicie na niżu, na północy kraju jest spotykana rzadziej. Porasta brzegi i płytkie przybrzeżne partie jezior, starorzeczy, stawów i zbiorników niestatycznych. Spotykana w rowach melioracyjnych, na brzegach wolno płynących rzek, torfowiskach niskich a także na podmokłych łąkach. |
| rozmnażanie | Generatywnie przez nasiona. Wegetatywnie przez kłącza i rozłogi. |
| uwagi | U rośliny tej występują owocostany składające się z obu stron wypukłych, jajowatych lub kolistych, początkowo zielonych, później brązowiejących, brodawkowanych, z niewyraźnymi nerwami pęcherzyków, które są bezdzióbkowe lub z krótkim dzióbkiem. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
