Dodano: 4 października 2011
Wieloletnia zielna bylina z kłączem i długimi podziemnymi rozłogami. Łodyga: zielona, tęga, bardzo wysoka, dłuższa od liści, ostrokanciasta, prosta, sztywna, szorstka, ze zwisającymi kwiatostanami. Liście: mają trawiastozielone blaszki i czerwonobrunatne pochwy. Dolne pochwy liściowe są bez sieciowatego unerwienia, całe lub błoniasto porozrywane. Blaszki liściowe są płaskie, szerokie i tęgie, na spodniej stronie wzdłuż środkowego nerwu i na brzegach są bardzo szorstkie.
Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosach. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 3-5 zebrane są na szczycie łodygi. Są one o kształcie cylindrycznym. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Przysadki kwiatów męskich mają ciemnopurpurowo brunatne zabarwienie, ich kształt jest podługowato lancetowaty, zakończone są sztyletowatym, cienkim kolcem. Szypułkowe kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 3-4, umieszczone są na łodydze niżej. Mają one maczugowaty kształt, poziomo odstają lub zwisają. Dolne kłoski są odlegle ustawione. Najniższe słupkowe kłoski znajdują się na długich szypułach. Kwiaty żeńskie mają słupek z trzema znamionami. Przysadki kwiatów żeńskich są brunatne z zielonym grzbietem, o kształcie jajowato lancetowatym wybiegającym w długi sztyletowaty kolec. Podsadki kłosków są liściowate i bezpochwiaste. Dolna podsadka jest dłuższa od pędu, czasem z dość rozwiniętą pochwą.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: odwrotniejajowaty, trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.
Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosach. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 3-5 zebrane są na szczycie łodygi. Są one o kształcie cylindrycznym. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Przysadki kwiatów męskich mają ciemnopurpurowo brunatne zabarwienie, ich kształt jest podługowato lancetowaty, zakończone są sztyletowatym, cienkim kolcem. Szypułkowe kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 3-4, umieszczone są na łodydze niżej. Mają one maczugowaty kształt, poziomo odstają lub zwisają. Dolne kłoski są odlegle ustawione. Najniższe słupkowe kłoski znajdują się na długich szypułach. Kwiaty żeńskie mają słupek z trzema znamionami. Przysadki kwiatów żeńskich są brunatne z zielonym grzbietem, o kształcie jajowato lancetowatym wybiegającym w długi sztyletowaty kolec. Podsadki kłosków są liściowate i bezpochwiaste. Dolna podsadka jest dłuższa od pędu, czasem z dość rozwiniętą pochwą.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: odwrotniejajowaty, trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.
Turzyca brzegowa, Carex riparia Curt. | systematyka | Przynależność fitosocjologiczna: Gatunek charakterystyczny dla związku Magnocaricion (szuwary wielkoturzycowe), zespołu Caricetum ripariae. |
|---|---|
| wygląd | Wieloletnia zielna bylina z kłączem i długimi podziemnymi rozłogami. Łodyga: zielona, tęga, bardzo wysoka, dłuższa od liści, ostrokanciasta, prosta, sztywna, szorstka, ze zwisającymi kwiatostanami. Liście: mają trawiastozielone blaszki i czerwonobrunatne pochwy. Dolne pochwy liściowe są bez sieciowatego unerwienia, całe lub błoniasto porozrywane. Blaszki liściowe są płaskie, szerokie i tęgie, na spodniej stronie wzdłuż środkowego nerwu i na brzegach są bardzo szorstkie. Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosach. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 3-5 zebrane są na szczycie łodygi. Są one o kształcie cylindrycznym. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Przysadki kwiatów męskich mają ciemnopurpurowo brunatne zabarwienie, ich kształt jest podługowato lancetowaty, zakończone są sztyletowatym, cienkim kolcem. Szypułkowe kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 3-4, umieszczone są na łodydze niżej. Mają one maczugowaty kształt, poziomo odstają lub zwisają. Dolne kłoski są odlegle ustawione. Najniższe słupkowe kłoski znajdują się na długich szypułach. Kwiaty żeńskie mają słupek z trzema znamionami. Przysadki kwiatów żeńskich są brunatne z zielonym grzbietem, o kształcie jajowato lancetowatym wybiegającym w długi sztyletowaty kolec. Podsadki kłosków są liściowate i bezpochwiaste. Dolna podsadka jest dłuższa od pędu, czasem z dość rozwiniętą pochwą. Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: odwrotniejajowaty, trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem. |
| wymiary | Łodyga o wysokości 60-100 cm; liście o blaszce szerokości 0,9-2 cm; kłosy męskie o długości 3-6 cm, kłosy żeńskie o długości 3-7 cm; przysadki kwiatów męskich o długości 7-9 mm i szerokości 1,5-2 mm, przysadki kwiatów żeńskich o długości 7-10 mm i szerokości 2 mm; pęcherzyki o długości 3,5-5 mm i szerokości około 2mm; orzeszek o długości ok. 2,5-3 mm i szerokości około 1,5-2,5 mm. |
| występowanie | Występuje dość często na niżu, ale na rozproszonych stanowiskach. Porasta głównie brzegi zbiorników wód eutroficznych: jezior, stawów, starorzeczy, rowów melioracyjnych, glinianek, wolno płynących rzek. Spotykana na torfowiskach niskich. |
| rozmnażanie | Generatywnie przez nasiona. Wegetatywnie przez rozłogi. |
| uwagi | U rośliny tej występują owocostany składające się z pęcherzyków. Są one początkowo zielone, później zaś brązowoszare, jajowate, dwustronnie wypukłe, gładkie i delikatnie unerwione. Stopniowo wyciągają się w dzióbek z 2 ząbkami. Jest to jedna z największych naszych turzyc. Stosowana jako roślina ozdobna w oczkach wodnych. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
