Dodano: 3 października 2011
Wieloletnia zielna bylina z podziemnymi rozłogami. Łodyga: jasnozielona, ostrokanciasta, prosta, sztywna, w górze bardzo szorstka. Liście: mają jasnozielone blaszki i czerwone lub czarne pochwy. Blaszki liściowe są płaskie, na spodniej stronie i na brzegach są bardzo szorstkie. Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosach. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 1-3 zebrane są na szczycie łodygi. Są one zwykle krótkoszypułkowe, o kształcie równowąskim. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Przysadki kwiatów męskich mają rdzawe zabarwienie oraz biały rąbek, ich kształt jest szeroko jajowaty do eliptycznego. Siedzące (lub krótko szypułkowe) kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 2-3, umieszczone są na łodydze niżej. Są one dość odlegle ustawione, proste, w czasie kwitnienia są walcowate, później kulisto eliptyczne lub eliptyczne. Najniższe słupkowe kłoski znajdują się w kątach dolnych, liściowatych, bezpochwowych podsadek kłoskowych. Kwiaty żeńskie mają słupek z trzema znamionami. Przysadki kwiatów żeńskich są kasztanowate (brunatne) z zielonym grzbietem i białym, błoniastym obrzeżeniem, o kształcie lancetowatym. Dolne podsadki są dłuższe od pędu.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: jajowaty, trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: jajowaty, trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.
Turzyca pęcherzykowata, Carex vesicaria L. | systematyka | Przynależność fitosocjologiczna: Gatunek charakterystyczny dla związku Magnocaricion (szuwary wielkoturzycowe), zespołu Caricetum vesicariae. |
|---|---|
| wygląd | Wieloletnia zielna bylina z podziemnymi rozłogami. Łodyga: jasnozielona, ostrokanciasta, prosta, sztywna, w górze bardzo szorstka. Liście: mają jasnozielone blaszki i czerwone lub czarne pochwy. Blaszki liściowe są płaskie, na spodniej stronie i na brzegach są bardzo szorstkie. Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosach. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 1-3 zebrane są na szczycie łodygi. Są one zwykle krótkoszypułkowe, o kształcie równowąskim. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Przysadki kwiatów męskich mają rdzawe zabarwienie oraz biały rąbek, ich kształt jest szeroko jajowaty do eliptycznego. Siedzące (lub krótko szypułkowe) kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 2-3, umieszczone są na łodydze niżej. Są one dość odlegle ustawione, proste, w czasie kwitnienia są walcowate, później kulisto eliptyczne lub eliptyczne. Najniższe słupkowe kłoski znajdują się w kątach dolnych, liściowatych, bezpochwowych podsadek kłoskowych. Kwiaty żeńskie mają słupek z trzema znamionami. Przysadki kwiatów żeńskich są kasztanowate (brunatne) z zielonym grzbietem i białym, błoniastym obrzeżeniem, o kształcie lancetowatym. Dolne podsadki są dłuższe od pędu. Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: jajowaty, trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem. |
| wymiary | Łodyga o wysokości 60-100 cm; liście o szerokości do 6-8 mm; kłosy męskie o długości 3-6 cm, kłosy żeńskie o długości 3-7 cm; przysadki kwiatów męskich o długości 5-8 mm, przysadki kwiatów żeńskich o długości 4-5 mm; pęcherzyki o długości 3,5-5 mm i szerokości około 2mm; orzeszek o długości ok. 2 mm i szerokości około 1 mm. |
| występowanie | Występuje pospolicie na obszarze całego kraju. Porasta głównie brzegi zbiorników wodnych: stawów, starorzeczy, zbiorników niestatecznych, rowów melioracyjnych. Spotykana w dołach potorfowych. |
| rozmnażanie | Generatywnie przez nasiona. Wegetatywnie przez rozłogi. |
| uwagi | U rośliny tej występują owocostany składające się ze wzniesionych ukośnie do osi kłoska pęcherzyków. Są one słomiastożółte, jajowato stożkowate, wydęte, lśniące i wielonerwowe (7 wyraźnych nerwów). Z wolna zwężają się w dość długi, spłaszczony dzióbek z 2 prostymi ząbkami. Długość dzióbka może sięgać do 1/3 długości pęcherzyka. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
