Dodano: 27 września 2011
Szarozielona, wieloletnia zielna bylina rozłogowa. Łodyga: tępo kanciasta, prosta, pod kwiatostanem silnie szorstka, zwykle krótsza od liści. Liście: o sinozielonych blaszkach i brunatno czerwonych pochwach liściowych. Blaszki liściowe są wąskie, często zwinięte, rynienkowate. Brzeg blaszki liściowej jest szorstki. Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosy. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 1-3 (2-4) zebrane są na szczycie łodygi. Przysadki kwiatów męskich są rdzawe z białą obwódką. Krótko szypułkowe (górne siedzące), prosto wzniesione kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 2-3, umieszczone są na łodydze niżej. Przysadki kwiatów żeńskich są brunatne, w górze z białą obwódką i z jasną środkową smugą. Są one znacznie krótsze do pęcherzyków. Dolne podsadki są liściowate i bardzo ostre. Najniższa podsadka kłoskowa jest dłuższa od kwiatostanu, niekiedy z krótką pochwą. Górne podsadki są szkrzydlastorównowąskie. Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: okrągławy trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.
Turzyca dzióbkowata, syn. turzyca flaszeczkowata, Carex rostrata Stokes, syn. Carex inflata Huds. | systematyka | Przynależność fitosocjologiczna: Gatunek charakterystyczny dla związku Magnocaricion (szuwary wielkoturzycowe), zespołu Caricetum rostratae. |
|---|---|
| wygląd | Szarozielona, wieloletnia zielna bylina rozłogowa. Łodyga: tępo kanciasta, prosta, pod kwiatostanem silnie szorstka, zwykle krótsza od liści. Liście: o sinozielonych blaszkach i brunatno czerwonych pochwach liściowych. Blaszki liściowe są wąskie, często zwinięte, rynienkowate. Brzeg blaszki liściowej jest szorstki. Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosy. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 1-3 (2-4) zebrane są na szczycie łodygi. Przysadki kwiatów męskich są rdzawe z białą obwódką. Krótko szypułkowe (górne siedzące), prosto wzniesione kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 2-3, umieszczone są na łodydze niżej. Przysadki kwiatów żeńskich są brunatne, w górze z białą obwódką i z jasną środkową smugą. Są one znacznie krótsze do pęcherzyków. Dolne podsadki są liściowate i bardzo ostre. Najniższa podsadka kłoskowa jest dłuższa od kwiatostanu, niekiedy z krótką pochwą. Górne podsadki są szkrzydlastorównowąskie. Okres kwitnienia: od maja do czerwca. Owoc: okrągławy trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem. |
| wymiary | Łodyga o wysokości 30-60 (100) cm; liście o szerokości 3-5 mm; kłosy męskie o długości 2-6 cm, kłosy żeńskie o długości 3-5 (7) cm i grubości 0,6-0,8 cm; przysadki kwiatów męskich o długości 4-5 mm, przysadki kwiatów żeńskich o długości 3-4 mm; owocostan o długości 4-5,5 cm; pęcherzyki o długości 4-5 mm; orzeszek o długości ok. 2 mm i szerokości 1 mm. |
| występowanie | Występuje pospolicie na obszarze całego kraju. Porasta brzegi i przybrzeżne, płytkie (do kilkudziesięciu cm) partie jezior, stawów, starorzeczy, zbiorników niestatycznych, glinianek. Spotykana w rowach melioracyjnych, dołach potorfowych, na torfowiskach przejściowych i niskich oraz na brzegach (okrajkach) torfowisk wysokich. |
| rozmnażanie | Generatywnie przez nasiona. Wegetatywnie przez rozłogi. |
| uwagi | Gatunek ekspansywny, o bardzo szerokiej amplitudzie ekologicznej. U rośliny tej występują owocostany składające się z kulisto wydętych, lśniących, żółtozielonych i wielonerwowych pęcherzyków, które nagle zwężają się w dość długi, spłaszczony dzióbek z 2 rozchylonymi ząbkami. Pęcherzyki osadzone są prostopadle do osi kłosa, dolne są niekiedy odgięte w dół. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
