Rośliny

Roślina wieloletnia (bylina).
Łodyga: pojedyncza, nierozgałęziona.
Liście: łodygowe są trójdzielne, ustawione okółkowo, aż do nasady z odcinkami 3-wrębnymi i grubo ząbkowanymi. Odziomkowe nie pojawiają się aż do okresu kwitnienia, a niekiedy zupełnie jest ich brak. Liście trójdzielnego podkwiatowego okółka są krótkoogonkowe lub siedzące.
Kwiaty: wyrastają pojedynczo, lub rzadziej po dwa, o żółtozłocistej barwie. Członów okwiatu jest przeważnie 5, o jajowatym kształcie. Charakterystyczne są liczne słupki i pręciki.
Okres kwitnienia: od kwietnia do maja.
Owoc: owłosione, szorstkie orzeszki, tworzące zwisający owoc złożony.

Zawilec żółty, Anemone ranunculoides L.

systematyka	Klasa: Magnoliopsida (=Dicotyledones) - dwuliścienne Podklasa: Ranunculidae - jaskrowe Nadrząd: Ranunculanae - jaskropodobne Rząd: Ranunculales - jaskrowce Rodzina: Ranunculaceae - jaskrowate Przynależność fitosocjologiczna: Gatunek charakterystyczny dla rzędu Fagetalia sylvaticae.
wygląd	Roślina wieloletnia (bylina). Łodyga: pojedyncza, nierozgałęziona. Liście: łodygowe są trójdzielne, ustawione okółkowo, aż do nasady z odcinkami 3-wrębnymi i grubo ząbkowanymi. Odziomkowe nie pojawiają się aż do okresu kwitnienia, a niekiedy zupełnie jest ich brak. Liście trójdzielnego podkwiatowego okółka są krótkoogonkowe lub siedzące. Kwiaty: wyrastają pojedynczo, lub rzadziej po dwa, o żółtozłocistej barwie. Członów okwiatu jest przeważnie 5, o jajowatym kształcie. Charakterystyczne są liczne słupki i pręciki. Okres kwitnienia: od kwietnia do maja. Owoc: owłosione, szorstkie orzeszki, tworzące zwisający owoc złożony.
wymiary	Łodyga o wysokości do 10-25 cm.
występowanie	W Polsce zasiedla łęgi, wilgotne lasy liściaste i mieszane oraz wilgotne zarośla.
rozmnażanie	Generatywnie przez nasiona. Wegetatywnie przez podział kłącza.
uwagi	Nazwa Anemone pochodzi od greckiego słowa anemon, które oznacza wiatr. Wzięła się ona z wierzeń, iż zawilec rozchyla swoje płatki tylko przy wietrznej pogodzie. Ciekawym przystosowaniem do rozwoju wczesną wiosną, gdy ziemia jest często zmrożona i twarda, jest ochrona jaką młodym blaszkom liściowym zawilca zapewniają ich własne ogonki. Ogonki te zginają się bowiem i sztywnym kolankiem przeciskają się przez ziemię ciągnąc za sobą zwiniętą, delikatną blaszkę. ROŚLINA TRUJĄCA Wytwarza trujący glikozyd ranunkulinę o piekącym smaku. W stanie świeżym sok zawilca działa drażniąco na błony śluzowe i skórę - powoduje podrażnienia skóry (wysypka, pęcherze). W stanie surowym trujący jest również dla zwierząt, ale po wysuszeniu traci własności trujące i może być zjadany w sianie przez bydło domowe. Wykorzystywany również jako roślina ozdobna.
piśmiennictwo