Dodano: 22 grudnia 2010
Wieloletnia wodna bylina zielna zakorzeniona w podłożu. Łodyga: długa, pływająca lub prosto wniesiona. Liście: odzimkowe grube, zwykle od spodu wypukłe z wolna zwężające się i często nitkowato wydłużone ku końcowi, pływające, pozbawione wyraźnego nerwu środkowego. Liście łodygowe płaskie, o silnie, pochwiasto rozszerzonej nasadzie. Kwiaty: roślina jednopienna o kwiatach rozdzielnopłciowych, zebranych rozdzielnopłciowe kwiatostany w kształcie główki, z niepozornymi jednopłciowymi kwiatami. Kwiatostany żeńskie (w liczbie 2-4), osadzone są niżej, męskie (w liczbie 1-2) zaś wyżej na łodydze. Okres kwitnienia: od czerwca do września. Owoc: pestkowiec.
systematyka |
Wchodzi w skład kilku zbiorowisk roślinnych, głównie z klasy Littorelletea uniflorae. Czasem tworzy samodzielne fitocenozy. |
---|---|
wygląd | Wieloletnia wodna bylina zielna zakorzeniona w podłożu. Łodyga: długa, pływająca lub prosto wniesiona. Liście: odzimkowe grube, zwykle od spodu wypukłe z wolna zwężające się i często nitkowato wydłużone ku końcowi, pływające, pozbawione wyraźnego nerwu środkowego. Liście łodygowe płaskie, o silnie, pochwiasto rozszerzonej nasadzie. Kwiaty: roślina jednopienna o kwiatach rozdzielnopłciowych, zebranych rozdzielnopłciowe kwiatostany w kształcie główki, z niepozornymi jednopłciowymi kwiatami. Kwiatostany żeńskie (w liczbie 2-4), osadzone są niżej, męskie (w liczbie 1-2) zaś wyżej na łodydze. Okres kwitnienia: od czerwca do września. Owoc: pestkowiec. |
wymiary | Łodyga długości 100 (15-250) cm; liście odzimkowe o szerokości do 5 mm i długości 1-2,5 cm; liście łodygowe o szerokości do 6 mm; średnica kwiatostanów żeńskich 7-11 mm; średnica kwiatostanów męskich 11-14 mm. |
występowanie | Gatunek cirkumborealny, występujący w Europie (najwięcej na Półwyspie Skandynawskim oraz w północnej i północno-zachodniej części Wysp Brytyjskich), Azji i Ameryce Północnej. W Polsce rośnie przede wszystkim na Pojezierzu Pomorskim (64 stanowiska) oraz w Tatrach. Występuje w wodach stojących, głównie miękko wodnych – oligo-dystroficznych i mezotroficznych jeziorach lobeliowych. Zasiedla wody o głębokości od kilkudziesięciu cm do 1,5 m i podłoża od piaszczysto-mulistych po torfowe. |
rozmnażanie | W warunkach naturalnych: generatywnie i wegetatywnie. W warunkach uprawy:wiosną przez podział . |
ochrona | Roślina pod całkowitą ochroną. Głównymi zagrożeniami są: eutrofizacja jezior i ich humizacja (wzbogacenie w nadmierne ilości substancji humusowych pochodzących z odwadnianych torfowisk mszarnych i lasów bagiennych), a także dewastacja siedlisk i roślinności w zbiornikach użytkowanych dla potrzeb turystyki i rekreacji. Skuteczną formą zabezpieczania stanowisk jeżogłówki pokrewnej jest ochrona rezerwatowa jezior, zwłaszcza tych, w których rośnie ona wspólnie z isoetydami. |
uwagi | Relikt glacjalny. W Polsce zasoby tej rośliny nie są duże. W większości jezior populacje są niezbyt liczne, utworzone z niewielkich i rozproszonych skupisk o zagęszczeniu od kilku do kilkunastu pędów na 1 m kw. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.