Dodano: 12 sierpnia 2007
Wieloletnia roślina o ukośnie podnoszącym się kłączu z cienkimi rozłogami.
Łodyga: okryta pochwami obumarłych liści w części nasadowej, wyżej ulistniona i rozgałęziona.
Liście: z długimi pochwami, równowąskie, rynienkowate, zazwyczaj dłuższe od łodygi, barwy ciemnozielonej.
Kwiaty: niepozorne, żółtozielone, w liczbie 3-5 (maksymalnie 10), zebrane w kwiatostan typu grono, wyrastają na centymetrowych szypułkach w kątach przysadek; o okwiecie pojedynczym, składają się z 6 płatków, długości do 3 mm; pręcików zazwyczaj 6, rzadko 7-8; słupki od 3 do 6, z bardzo krótkimi szyjkami i znamionami zakończonymi wyrostkami.
Okres kwitnienia: od maja do lipca.
Owoc: to rozpadająca się na dwie części torebka z dwoma jajowatymi nasionami w środku.
systematyka
  • Klasa: Liliopsida (=Monocotyledones) - jednoliścienne
  • Podklasa: Allismatidae - żabieńcowe
  • Nadrząd: Najadanae - jezierzopodobne
  • Rząd: Juncaginales - świbkowce
  • Rodzina: Scheuchzeriaceae - bagnicowate
Przynależność fitosocjologiczna:
Związek Rhynchosporion albae.
wygląd Wieloletnia roślina o ukośnie podnoszącym się kłączu z cienkimi rozłogami.
Łodyga: okryta pochwami obumarłych liści w części nasadowej, wyżej ulistniona i rozgałęziona.
Liście: z długimi pochwami, równowąskie, rynienkowate, zazwyczaj dłuższe od łodygi, barwy ciemnozielonej.
Kwiaty: niepozorne, żółtozielone, w liczbie 3-5 (maksymalnie 10), zebrane w kwiatostan typu grono, wyrastają na centymetrowych szypułkach w kątach przysadek; o okwiecie pojedynczym, składają się z 6 płatków, długości do 3 mm; pręcików zazwyczaj 6, rzadko 7-8; słupki od 3 do 6, z bardzo krótkimi szyjkami i znamionami zakończonymi wyrostkami.
Okres kwitnienia: od maja do lipca.
Owoc: to rozpadająca się na dwie części torebka z dwoma jajowatymi nasionami w środku.
wymiary Pędy osiągają wysokość 10-20 cm; owoce o długości do 4 mm.
występowanie Gatunek związany z torfowiskami, głównie niskimi i przejściowymi, rzadziej spotykany na torfowiskach wysokich i obrzeżach jezior dystroficznych. W Polsce występuje głównie na niżu na Pomorzu Zachodnim, Warmii i Mazurach, na Lubelszczyźnie i w zachodniej części kraju. W części centralnej kraju oraz w górach gatunek bardzo rzadki.
ochrona Roślina pod ścisłą ochroną gatunkową od roku 2004. Umieszczona w „Polskiej czerwonej księdze roślin” w grupie zagrożonych wymarciem.
Głównym zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i sukcesja innej roślinności.
piśmiennictwo

Komentarze

Anna Namura-Ochalska namurka@biol.uw.edu.pl
6 października 2008

Co to znaczy:" o ukośnie podnoszącym się kłączu z cienkimi rozłogami "? Czy roślina ta ma kłącza, rozłogi i korzenie i z nad czego kłącza się podnoszą? Gatunek występuje głównie na torfowiskach przejściowych i w dolinkach na torfowiskach wysokich. Na obrzeżach dystroficznych jezior wykształcają się właśnie torfowiska przejściowe i wysokie - nie jest to zatem inne siedlisko i należy to w tekście jednoznacznie określić.

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl