Dodano: 30 lipca 2007
Luźnokępkowa bylina z podziemnymi, krótkimi rozłogami, o silnym zapachu po wysuszeniu. Liście: do 6 mm szerokości, górne zazwyczaj bezblaszkowe. Źdźbło: cienkie, wyprostowane. Kłoski: zebrane w luźny kwiatostan typu wiecha, w liczbie od 20 do 35, trzykwiatowe; najwyższy kwiat w kłosku obupłciowy, pozostałe męskie, plewka dolna jednego z nich zakończona skręconą i zgiętą ością gałązki pod kłoskami owłosione; plewy obejmują cały kłosek, tępe, błoniaste. Okres kwitnienia: przypada na kwiecień i maj. Owoc: typu ziarniak.
systematyka
  • Klasa: Liliopsida (=Monocotyledones) - jednoliścienne
  • Podklasa: Lilidae - liliowe
  • Nadrząd: Commelinanae - komelinopodobne
  • Rząd: Poales - plewowce
  • Rodzina: Poaceae (Gramineae) - wiechlinowate (trawy)
Przynależność fitosocjologiczna:
Klasa Querco roboris-Pinetum.
wygląd Luźnokępkowa bylina z podziemnymi, krótkimi rozłogami, o silnym zapachu po wysuszeniu. Liście: do 6 mm szerokości, górne zazwyczaj bezblaszkowe. Źdźbło: cienkie, wyprostowane. Kłoski: zebrane w luźny kwiatostan typu wiecha, w liczbie od 20 do 35, trzykwiatowe; najwyższy kwiat w kłosku obupłciowy, pozostałe męskie, plewka dolna jednego z nich zakończona skręconą i zgiętą ością gałązki pod kłoskami owłosione; plewy obejmują cały kłosek, tępe, błoniaste. Okres kwitnienia: przypada na kwiecień i maj. Owoc: typu ziarniak.
wymiary Osiąga wysokość 30-60 (maksymalnie 80) cm.
występowanie Gatunek występuje na rozproszonych stanowiskach głównie w północno-wschodniej części kraju oraz nad dolną Wisłą, w południowo-wschodniej części Niziny Mazowiecko-Podlaskiej oraz na Lubelszczyźnie. Preferuje świeże gleby mineralne, najczęściej można go spotkać w borach mieszanych, acydofilnych dąbrowach oraz w borach sosnowych, rzadziej występuje również w grądach, buczynie pomorskiej i świetlistej dąbrowie.
ochrona Gatunek podlega częściowej ochronie gatunkowej.
Bezpośrednie zagrożenie dla gatunku stanowi pozyskiwanie na dużą skalę dla potrzeb przemysłu spirytusowego, co powoduje zubożanie lub całkowity zanik niektórych stanowisk.
uwagi Turówka leśna pospolicie nazywana jest żubrówką. Podczas wysychania wydziela intensywny zapach kumaryny. Od dawna wykorzystywana jest w przemyśle spirytusowym do produkcji smakowych wódek i likierów, w przemyśle kosmetycznym jako dodatek zapachowy do perfum i kremów oraz ze względu na właściwości lecznicze w przemyśle farmaceutycznym.
piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl