Dodano: 30 lipca 2007
Roślina wieloletnia z podwójną bulwą pędową, okrytą resztkami starych liści. Liście: sztywne, całobrzegie, do 25 cm długości i 2 cm szerokości, szablaste, ostro zakończone, barwy zielonoszarej. Łodyga: pojedyncza, sztywna. Kwiaty: duże, liliowopurpurowe, u podstawy z dwoma podsadkami, zebrane w gęsty, 4-10 kwiatowy, jednostronny kwiatostan groniasty; okwiat pojedynczy zrośnięty u nasady w krótką rurkę; 3 pręciki i jeden słupek zrośnięty z 3 owocolistków. Okres kwitnienia: przypada na lipiec i sierpień. Owoc: typu torebka z 3 podłużnymi żebrami, na szczycie wklęsła, wypełniona oskrzydlonymi nasionami.
systematyka
  • Klasa: Liliopsida (=Monocotyledones) - jednoliścienne
  • Podklasa: Liliidae - liliowe
  • Nadrząd: Lilianae - liliopodobne
  • Rząd: Liliales - liliowce
  • Rodzina: Iridaceae - kosaćcowate
Przynależność fitosocjologiczna:
Klasa Molinio-Arrhenatheretea, Rząd Molinietalia caeruleae.
wygląd Roślina wieloletnia z podwójną bulwą pędową, okrytą resztkami starych liści. Liście: sztywne, całobrzegie, do 25 cm długości i 2 cm szerokości, szablaste, ostro zakończone, barwy zielonoszarej. Łodyga: pojedyncza, sztywna. Kwiaty: duże, liliowopurpurowe, u podstawy z dwoma podsadkami, zebrane w gęsty, 4-10 kwiatowy, jednostronny kwiatostan groniasty; okwiat pojedynczy zrośnięty u nasady w krótką rurkę; 3 pręciki i jeden słupek zrośnięty z 3 owocolistków. Okres kwitnienia: przypada na lipiec i sierpień. Owoc: typu torebka z 3 podłużnymi żebrami, na szczycie wklęsła, wypełniona oskrzydlonymi nasionami.
wymiary Pędy kwiatostanowe dorastają do 80 cm wysokości.
występowanie Gatunek ten jest rozpowszechniony w kraju na niżu i w górach, zwłaszcza w reglu dolnym. Jest gatunkiem charakterystycznym dla wilgotnych łąk trzęślicowych na niżu, natomiast w obszarach górskich dla łąk kośnych. Można go również spotkać w świetlistych dąbrowach oraz na polach uprawnych.
ochrona Podlega ścisłej ochronie gatunkowej, posiada status gatunku narażonego na wyginięcie.
W ostatnich latach notuje się wyraźny spadek liczebności populacji tego gatunku oraz zanikanie niektórych jego stanowisk. Głównym zagrożeniem dla mieczyka jest zmiana sposobu użytkowania łąk, ich osuszanie oraz niszczenie głównie przez zrywanie dla celów ozdobnych.
uwagi Gatunek uprawiany w licznych odmianach na kwiat cięty i rabatach.
piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl