Dodano: 27 lipca 2007
Mięsożerna bylina. Liście: na długich ogonkach, zebrane w przyziemną rozetę, w zarysie wąskołopatkowe, szerokości 3-5 mm, klinowato zwężające się w ogonek, u nasady z pociętymi i zrośniętymi częściowo z ogonkiem przylistkami, brzeg i górna strona blaszki liściowej pokryta czerwonymi włoskami wydzielniczymi, które wydzielają lepką substancję oraz enzymy proteolityczne. Łodyga: do dwóch razy dłuższa od liści zakończona skąpokwiatowym kwiatostanem, wyrasta ze środka rozety liściowej. Kwiaty: białe, niepozorne, zebrane w kłosokształtny skrętek. Okres kwitnienia: od czerwca do sierpnia. Owoc: jajowata torebka pękająca 3 klapami.
Rosiczka długolistna, Drosera anglica (D. longifolia) | systematyka |
Rząd Scheuchzerietalia palustris |
|---|---|
| wygląd | Mięsożerna bylina. Liście: na długich ogonkach, zebrane w przyziemną rozetę, w zarysie wąskołopatkowe, szerokości 3-5 mm, klinowato zwężające się w ogonek, u nasady z pociętymi i zrośniętymi częściowo z ogonkiem przylistkami, brzeg i górna strona blaszki liściowej pokryta czerwonymi włoskami wydzielniczymi, które wydzielają lepką substancję oraz enzymy proteolityczne. Łodyga: do dwóch razy dłuższa od liści zakończona skąpokwiatowym kwiatostanem, wyrasta ze środka rozety liściowej. Kwiaty: białe, niepozorne, zebrane w kłosokształtny skrętek. Okres kwitnienia: od czerwca do sierpnia. Owoc: jajowata torebka pękająca 3 klapami. |
| wymiary | Wysokość pędów kwiatostanowych od 5 do 30 cm. |
| występowanie | Gatunek spotykany na terenie całej Europy, za wyjątkiem obszarów arktycznych, liczba stanowisk jednak stopniowo ulega zmniejszeniu. W Polsce występuje dość rzadko na rozproszonych stanowiskach na niżu i niższych położeniach górskich. Jest gatunkiem charakterystycznym dla niskoturzycowych torfowisk przejściowych. |
| ochrona | Rosiczka długolistna znajduje się pod ścisłą ochroną gatunkową, umieszczona na liście gatunków narażonych na wyginięcie. Bezpośrednim zagrożeniem dla gatunku jest eutrofizacja i osuszanie torfowisk. |
| uwagi | Nasiona rosiczki szerokolistnej uzyskują zdolność do kiełkowania dopiero po silnym przemrożeniu. Gatunek rozmnaża się wegetatywnie za pomocą pączków przybyszowych powstających na obumierających liściach. Populacje są zazwyczaj liczne, od kilkudziesięciu do kilkuset osobników. Często tworzy mieszańce z rosiczką okrągłolistną, nosi on nazwę rosiczka owalna D. xobovata. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
