Dodano: 27 lipca 2007
Gęsty, niski krzew jednopienny Liście: niewielkie, okrągławojajowate, średnicy od 4 do 15 mm, z 2-3 parami bocznych nerwów, brzegiem karbowanopiłkowane, młode owłosione i z żywicznymi gruczołkami, później nagie, krótkoogonkowe, u nasady z małymi, trwałymi przylistkami. Pędy: pokładające się, za młodu omszone, starsze łysiejące. Kwiaty: męskie i żeńskie zebrane oddzielnie w kwiatostanach kotkowatych; kwiatostany żeńskie osadzone pojedynczo na bocznych krótkopędach, do 15 mm długości; kwiatostany męskie osadzone wierzchołkowo lub bocznie, krótkie 5-15 mm, zimują ukryte w pączkach. Okres kwitnienia: od kwietnia do maja. Owoc: to oskrzydlony orzeszek.
Brzoza karłowata, Betula nana | systematyka |
Klasa Oxycocco-Sphagnetea. |
|---|---|
| wygląd | Gęsty, niski krzew jednopienny Liście: niewielkie, okrągławojajowate, średnicy od 4 do 15 mm, z 2-3 parami bocznych nerwów, brzegiem karbowanopiłkowane, młode owłosione i z żywicznymi gruczołkami, później nagie, krótkoogonkowe, u nasady z małymi, trwałymi przylistkami. Pędy: pokładające się, za młodu omszone, starsze łysiejące. Kwiaty: męskie i żeńskie zebrane oddzielnie w kwiatostanach kotkowatych; kwiatostany żeńskie osadzone pojedynczo na bocznych krótkopędach, do 15 mm długości; kwiatostany męskie osadzone wierzchołkowo lub bocznie, krótkie 5-15 mm, zimują ukryte w pączkach. Okres kwitnienia: od kwietnia do maja. Owoc: to oskrzydlony orzeszek. |
| wymiary | Osiąga wysokość od 0,5 do 2 m. |
| występowanie | Zasięg występowania brzozy niskiej obejmuje tundrę i lasotundrę arktycznych rejonów Europy, Azji, Grenlandii, Islandii i Ameryki Północnej. Poza tym obszarem występuje na rozproszonych stanowiskach w górach zachodniej i środkowej Europy. W Polsce jest to gatunek bardzo rzadki, stwierdzony na zaledwie 3 stanowiskach na torfowiskach wysokich: w rezerwacie Linie na Pojezierzu Chełmińskim, Torfowisko Izerskie w Górach Izerskich oraz Torfowisko pod Zieleńcem położone między Górami Orlickimi a Bystrzyckimi. |
| ochrona | Podlega ścisłej ochronie gatunkowej, umieszczony w "Polskiej czerwonej księdze roślin". Główne zagrożenie dla gatunku stanowią zmiany zachodzące w siedliskach, głównie zmiana stosunków wodnych oraz ekspansja innych gatunków drzewiastych powodujących ocienienie brzozy karłowatej. |
| uwagi | Poszczególne populacje mogą być dość liczne i liczyć do kilku tysięcy osobników. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
