Dodano: 13 czerwca 2007
Naga bylina z pionowym podziemnym kłączem. Liście: wyrastają co roku pojedynczo z kłącza, u podstawy posiadają suchobłoniastą pochewkę; z wspólnego ogonka wyrasta część płonna (asymilacyjna) i płodna (zarodnionośna); część asymilacyjna liścia błyszcząca, jasnozielona, długości 1-6 cm i szerokości do 3 cm, w zarysie podługowata, bocznie ustawiona, siedząca, pojedynczo pierzasta, o odcinkach szeroko półksiężycowatych z klinowatymi nasadami, brzegiem karbowanymi lub wciętymi i nerwacji wachlarzowatej; część zarodnionośna na długim ogonku, 2-3 krotnie pierzasto rozgałęziona, w formie szczytowej wiechy, do 8 cm długości. Łodyga: w postaci podziemnego kłącza. Zarodniki: dojrzewają od maja do sierpnia, rozwijają się w grubościennych (zbudowanych z kilku warstw komórek) zarodniach, pękających poprzeczną szczeliną.
Podejźrzon księżycowy, Botrychium lunaria | systematyka |
Rząd Nardetalia. |
|---|---|
| wygląd | Naga bylina z pionowym podziemnym kłączem. Liście: wyrastają co roku pojedynczo z kłącza, u podstawy posiadają suchobłoniastą pochewkę; z wspólnego ogonka wyrasta część płonna (asymilacyjna) i płodna (zarodnionośna); część asymilacyjna liścia błyszcząca, jasnozielona, długości 1-6 cm i szerokości do 3 cm, w zarysie podługowata, bocznie ustawiona, siedząca, pojedynczo pierzasta, o odcinkach szeroko półksiężycowatych z klinowatymi nasadami, brzegiem karbowanymi lub wciętymi i nerwacji wachlarzowatej; część zarodnionośna na długim ogonku, 2-3 krotnie pierzasto rozgałęziona, w formie szczytowej wiechy, do 8 cm długości. Łodyga: w postaci podziemnego kłącza. Zarodniki: dojrzewają od maja do sierpnia, rozwijają się w grubościennych (zbudowanych z kilku warstw komórek) zarodniach, pękających poprzeczną szczeliną. |
| wymiary | Osiąga wysokość od 5 do 10 (rzadko 30) cm. |
| występowanie | Gatunek spotykany na terenie prawie całego kraju, rzadziej występuje w Polsce południowo-wschodniej i środkowej. Rośnie głównie na suchych łąkach i murawach naskalnych, szczególnie na wapieniu |
| ochrona | Od roku 2004 podlega ścisłej ochronie gatunkowej. Z uwagi na dość szybkie ustępowanie podejźrzona z licznych stanowisk znalazł się na liście gatunków narażonych na wyginięcie. Głównym zagrożeniem dla tej paproci jest zanikanie jego siedlisk, głównie w wyniku sukcesji wtórnej roślinności leśnej. |
| uwagi | Populacje tego gatunku liczą zazwyczaj od kilku do kilkunastu osobników, rzadko więcej niż 100. Dawniej sądzono, że listki podejźrzona zmieniają swoje rozmiary wraz ze zmianami faz księżyca. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
