Dodano: 13 czerwca 2007
Bylina o kłączu krótkim, pionowym i podziemnym. Liście: wyrastają pojedynczo, dzadziej po 2-3 z podziemnego kłącza; u podstawy liść dzieli się dychotomicznie na część płonną (asymilacyjną) i płodną (zarodnionośną); część asymilacyjna w zarysie jajowata do lancetowatej, całobrzega, mięsista i błyszcząca, klinowato zbiegająca nasadą wzdłuż długiego i wspólnego ogonka, barwy żółtozielonej; część zarodnionośna na długim ogonku, w formie wąskiego kłosa zarodnionośnego, długiego na 2,5 cm i szerokiego na 3-4 mm, zakończonego płonnym kończykiem. Łodyga: w postaci podziemnego kłącza. Zarodniki: dojrzewają od czerwca do sierpnia, rozwijają się w grubościennych (zbudowanych z kilku warstw komórek), licznych, żółtawych, stojących w 2 rzędach zarodniach, zrośniętych ze sobą bokami i pękającymi poprzeczną szczeliną.
systematyka
  • Klasa: Pteropsida - paprocie
  • Podklasa: Ophioglossidae - nasięźrzałowe
  • Rząd: Ophioglossales - nasięźrzałowce
  • Rodzina: Ophioglossaceae - nasięźrzałowate
Przynależność fitosocjologiczna:
Związek Molinion caeruleae.
wygląd Bylina o kłączu krótkim, pionowym i podziemnym. Liście: wyrastają pojedynczo, dzadziej po 2-3 z podziemnego kłącza; u podstawy liść dzieli się dychotomicznie na część płonną (asymilacyjną) i płodną (zarodnionośną); część asymilacyjna w zarysie jajowata do lancetowatej, całobrzega, mięsista i błyszcząca, klinowato zbiegająca nasadą wzdłuż długiego i wspólnego ogonka, barwy żółtozielonej; część zarodnionośna na długim ogonku, w formie wąskiego kłosa zarodnionośnego, długiego na 2,5 cm i szerokiego na 3-4 mm, zakończonego płonnym kończykiem. Łodyga: w postaci podziemnego kłącza. Zarodniki: dojrzewają od czerwca do sierpnia, rozwijają się w grubościennych (zbudowanych z kilku warstw komórek), licznych, żółtawych, stojących w 2 rzędach zarodniach, zrośniętych ze sobą bokami i pękającymi poprzeczną szczeliną.
wymiary Osiąga wysokość o 5 do 20 (rzadko 30) cm.
występowanie Gatunek spotykany na terenie całego kraju. Rośnie głównie na mokrych i wilgotnych łąkach, rzadziej natomiast spotykany w zaroślach, lasach łęgowych, przesuszonych olsach czy torfowiskach.
ochrona Od roku 2004 podlega ścisłej ochronie gatunkowej. Z uwagi na dość szybkie ustępowanie nasięźrzała z licznych stanowisk znalazł się na liście gatunków narażonych na wyginięcie.
Głównym zagrożeniem dla tej paproci jest osuszanie siedlisk oraz zmiana sposobu użytkowania łąk oraz zarastanie przez zbiorowiska zaroślowe.
uwagi Nasięźrzał pospolity rozmnaża się również wegetatywnie za pomocą nowych kłączy tworzących się z pączków korzeniowych. Populacje tego gatunku są dość liczne, średnio liczą od kilku do kilkuset osobników.
piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl