Obszary chronione

Rezerwat o powierzchni 92,12 ha został utworzony w 1962 roku Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w celu zachowania fragmentu żyznej buczyny niżowej (las bukowy z minimalną domieszką jaworu, sosny i grabu), z rzadkimi na Wysoczyźnie Elbląskiej: kostrzewą leśną, perłówką jednokwiatową i żywcem cebulkowym, kwaśnej buczyny niżowej (las bukowy z niewielką domieszką innych gatunków drzew, o słabo wykształconej warstwie podszytu i ubogim runie) oraz grądu gwiazdnicowego (las dębowo - grabowy o urozmaiconym gatunkowo drzewostanie i bogatym runie) z czosnkiem niedźwiedzim i żebrowcem górskim.

Rezerwat ten znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej, obszaru bardzo cennego pod względem przyrodniczym. Jest to teren o niezwykle urozmaiconej rzeźbie, z głębokimi rozcięciami erozyjnymi, o deniwelacjach dochodzących do 60 m. Płyną tu liczne cieki wodne różnej długości. Znaczne spadki terenu oraz budowa geologiczna sprzyjają erozji gleb, ale też nadają obszarowi rezerwatu unikalny, wyjątkowo malowniczy charakter.

Właśnie ze względu na to typowe dla Wysoczyzny Elbląskiej ukształtowanie terenu, przypominające charakterem tereny podgórskie, możliwe jest występowanie w rezerwacie roślin typowo górskich.
Są to: manna gajowa, lepiężnik biały, przetacznik górski, tojad dzióbaty (ten gatunek podlega ochronie prawnej), żebrowiec górski. Wśród chronionych gatunków obecnych na terenie rezerwatu można wymienić takie jak: konwalia majowa, kopytnik pospolity, marzanka wonna, paprotka zwyczajna (rośliny objęte ochroną częściową), bluszcz pospolity, gnieźnik leśny, skrzyp olbrzymi, wawrzynek wilczełyko, widłak jałowcowaty (gatunki podlegające ochronie ścisłej). Można napotkać tutaj także gatunki roślin charakterystyczne dla Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej, wspomniane już wyżej: czosnek niedźwiedzi, lepiężnik biały, przetacznik górski, skrzyp olbrzymi i żebrowiec górski, a także czartawę drobną.