Dodano: 4 stycznia 2010
Jezioro Wymój położone jest w zlewni rzeki Pasłęki, która zaczyna swój bieg na zabagnionych łąkach w pobliżu wsi Gryżliny, a wpływa do Zalewu Wiślanego koło osady rybackiej Stara Pasłęka. Rzeka wpływa do jeziora w części południowo - wschodniej, a wypływa z części północno - zachodniej i prowadzi wody do Jeziora Sarąg. W tym też miejscu zaczyna się rezerwat "Ostoja Bobrów na rzece Pasłęce" utworzony w 1970 roku. Jezioro położone jest około 20 km na południe od miasta Olsztyn.
Zbiornik usytuowany jest w odległości 3 km od miejscowości Stawiguda, przez którą przebiega trasa Olsztyn - Warszawa. Należy do grupy jezior Pojezierza Olsztyńskiego, które jest fragmentem Pojezierza Mazurskiego.
Z jeziorem graniczy wieś Wymój, która leży na jego północnym brzegu. Na wschodnim brzegu zlokalizowana jest sieć 31 domków letniskowych wkomponowanych w krajobraz leśny. W odległości 300 m od wpływu rzeki Pasłęki do Jeziora Wymój znajduje się Rybackie Gospodarstwo Stawowe należące do Polskiego Związku Wędkarskiego w Olsztynie, które jest zasilane wodami Pasłęki.
, Wymój, Miodówko, Olsztyn. | powierzchnia | 44,375 ha |
|---|---|
| głębokość | 16 m |
| klasa czystości | III klasa czystości i II kategoria podatności na degradację. Do jeziora dopływają zanieczyszczenia bytowo-gospodarcze ze wsi Wymój i domków rekreacyjnych. Także ścieki z sanatorium w Olsztynku i gospodarstwa rybackiego. Jezioro Wymój jest jednym z bardziej zanieczyszczonych jezior na Pojezierzu Olsztyńskim. Na podstawie przeprowadzonych badań roślinności występującej w zbiorniku określono je jako silnie eutroficzne (1997r). |
| ryby | wzdręga, sum, sandacz, pstrąg tęczowy, pstrąg potokowy, płoć, okoń, lin, leszcz, szczupak, węgorz |
| dno | Piaszczysto-muliste. |
| dorzecze | Pasłęka. |
| użytkownik rybacki | Gospodarstwo Rybackie Lokfish Krzysztof Kozłowski |
| dostępność | Dobra. |
| ośrodki | Brak. Jest kilka domków wypoczynkowych. |
| kąpieliska | Dzikie plaże. |
| wypożyczalnie | Brak. |
| brzegi | Jezioro otoczone jest lasem i łąkami. Brzegi jeziora są przeważnie wysokie, miejscami szczególnie zachodnie strome, natomiast krańce zbiornika południowy i północny - niskie i podmokłe. Zachodni i wschodni brzeg jest porośnięty borem sosnowym.Linia brzegowa zbiornika jest mało urozmaicona. Brzegi są w małym stopniu porośnięte roślinnością wynurzoną. |
| miejscowość | Wymój, Miodówko, Olsztyn. |
| hobby | Wędkarstwo. Jezioro należy do obwodu rybackiego jeziora Wymój na rzece Pasłęka nr 5. Jest to typ sandaczowy. Dominująca ichtiofauna to: okoń, szczupak, sandacz, leszcz, lin, karaś pospolity, pstrąg potokowy, pstrąg tęczowy. Gospodarka zarybieniowa polega na wprowadzaniu takich gatunków jak: szczupak, sandacz, sum. Odłowy rybackie polegają na wiosennym pozyskaniu tarlaków szczupaka i sandacza (po pozyskaniu ikry i mlecza ryby wypuszczane z powrotem do wody). Jezioro Wymój jest intensywnie użytkowane rekreacyjnie. Rejestr połowów - pobierz |
| położenie | Jezioro Wymój położone jest w zlewni rzeki Pasłęki, która zaczyna swój bieg na zabagnionych łąkach w pobliżu wsi Gryżliny, a wpływa do Zalewu Wiślanego koło osady rybackiej Stara Pasłęka. Rzeka wpływa do jeziora w części południowo - wschodniej, a wypływa z części północno - zachodniej i prowadzi wody do Jeziora Sarąg. W tym też miejscu zaczyna się rezerwat "Ostoja Bobrów na rzece Pasłęce" utworzony w 1970 roku.
Jezioro położone jest około 20 km na południe od miasta Olsztyn. Zbiornik usytuowany jest w odległości 3 km od miejscowości Stawiguda, przez którą przebiega trasa Olsztyn - Warszawa. Należy do grupy jezior Pojezierza Olsztyńskiego, które jest fragmentem Pojezierza Mazurskiego. Z jeziorem graniczy wieś Wymój, która leży na jego północnym brzegu. Na wschodnim brzegu zlokalizowana jest sieć 31 domków letniskowych wkomponowanych w krajobraz leśny. W odległości 300 m od wpływu rzeki Pasłęki do Jeziora Wymój znajduje się Rybackie Gospodarstwo Stawowe należące do Polskiego Związku Wędkarskiego w Olsztynie, które jest zasilane wodami Pasłęki. |
| podsumowanie | - Jezioro Wymój jest jeziorem dimiktycznym. - Ciepły i płytki epilimnion wysokie gradienty temperatur występujące w termoklinie oraz chłodny hypolimnion wskazują na bradymiksję oraz III stopień statyczności. - Występujące w jeziorze układy tlenowe, wysoka zawartość substancji biogennych i organicznych, masowe zakwity fitoplanktonu świadczą o eutroficznym charakterze jeziora. - Źródła zanieczyszczeń jeziora stanowią przylegająca zlewnia bezpośrednia i rzeka Pasłęka. - Ocena jakości wód Jeziora Wymój wskazuje na III klasę czystości wody, natomiast ocena podatności jeziora pozwala zaliczyć je do II kategorii podatności, czyli jezior o średniej odporności na zanieczyszczenia. - Negatywny wpływ na stan troficzny jeziora wywiera ośrodek rybacki umiejscowiony na dopływie rzeki Pasłęki do zbiornika wodnego. - Rzeka Pasłęka ujemnie oddziałuje na Jezioro Wymój. - Poprawa jakości wód Pasłęki dopływających do jeziora w znacznym stopniu polepszyłaby stan jeziora. - Zły stan wód zmusza do podjęcia działań w kierunku zmiany sposobu użytkowania zlewni, zlikwidowania dopływu ścieków z pobliskiej wsi, domków letniskowych i ośrodka rybackiego. |
| dodatkowe informacje | Jezioro leży w zlewni Pasłęki. Powierzchnia zlewni całkowitej jeziora wynosi 2260 ha. Teren zlewni można określić jako leśno-rolniczy. Lasy zajmują około 62% zlewni. Obszary użytkowane rolniczo (czyli pola uprawne i użytki zielone) zajmują około 35% powierzchni zlewni (791,7ha). Zabudowa (jednostki osadnicze i obiekty turystyczne) zajmuje 34,5 ha , przy czym w większości jest ona usytuowana w niewielkiej odległości od jeziora - w obrębie zlewni bezpośredniej. Bagna stanowią znikomą część zlewni. Udział procentowy wód wynosi 1,46% z czego 45% zajmuje Jezioro Pasłęk i 21% zajmuje Jezioro Miodówko. Pozostała część wód to rozrzucone po terenie zlewni niewielkie zbiorniki. Zlewnia bezpośrednia ma powierzchnię 60,21 ha. Lasy zajmują 52%, mniej niż w zlewni pośredniej. Użytki rolne stanowią 35%. Zabudowania oraz bagna mają wartość zbliżoną, równą około 6%. Wybrane parametry fizyko - chemiczne wody jeziora: Termika Badania jeziora Wymój rozpoczęto w dniu 22.04.97 roku w okresie trwania cyrkulacji wiosennej. W zbiorniku praktycznie panowała homotermia. Między warstwą powierzchniową a warstwą denną wody różnica temperatury wynosiła 0,3°C. Wody przy powierzchni miały temperaturę równą 5,7 °C. W drugiej połowie maja stwierdzono obecność uwarstwienia termicznego w jeziorze. Założona termoklina oddzielała cieplejsze wody powierzchniowe od chłodniejszych wód przydennych. Epilimnion występował do głębokości 2m i ogrzany był do 17,6°C. Metalimnion sięgał 7m. Wody hypolimnionu miały temperaturę w granicach 6,8 - 7,9°C. Pod koniec lipca temperatura wód epilimnionu osiągnęła najwyższą wartość 20,3°C. Głębokość epilimnionu wzrosła do 4m. Metalimnion ogrzał się, maksymalny gradient temperatury 4,2°C/m wystąpił między 5-6m. Nastąpiło ochłodzenie hypolimnionu, który zaczynał się od 8 m. Temperatura osiągnęła wartość 6°C w wodach będących bezpośrednio nad dnem. Początek września był szczytowym okresem stagnacji letniej. Epilimnion zaczął się wypłycać i sięgał do głębokości 3 m. Temperatura tuż pod powierzchnią była identyczna jak w lipcu. Zaobserwowano minimalny wzrost temperatury na 2 i 3m. Metalimnion sięgał nadal do głębokości 8 m. Wody hypolimnionu nieznacznie się ogrzały. Koniec października był okresem w którym zaobserwowano wyraźną cyrkulację wód, panującą w całej objętości jeziora. Można sądzić, że nastąpiło całkowite wymieszanie wód jeziora, gdyż temperatura w całym zbiorniku wynosiła 5,6°C. Panowała homotermia. Brak pomiaru temperatury z okresu stagnacji zimowej był spowodowany awarią sondy tlenowej. Uniemożliwiło to przeanalizowanie w pełni panujących warunków termicznych w jeziorze w ciągu całego roku jeziornego. W okresie badań wody wpływające do jeziora były zawsze chłodniejsze w porównaniu z wodami opuszczającymi zbiornik. Wody dopływające największą temperaturę osiągnęły w lipcu - 14,7°C, zaś wody odpływające we wrześniu - 20,3°C. Zawartość tlenu W badaniach z dnia 22.04.97 roku, w czasie trwania cyrkulacji wiosennej w jeziorze panowała homooksygenia. W całej objętości jeziora występowało 12,2mgO2/dm3. Była to maksymalna wartość zaobserwowana w czasie trwania badań. Tylko warstwa powierzchniowa zawierała więcej tlenu o 0,1 mgO2/dm3. 20 maja 1997 roku tlen występował na wszystkich głębokościach. Nasycenie wody tlenem wahało się w granicach od 75 % w warstwach powierzchniowych do 4,8 % w naddenych. Podczas badania 17.06.97 widoczny był wzrost zawartości tlenu w epilimnionie. W metalimnionie maksymalny gradient tlenowy stwierdzono między 3 i 4m. Od głębokości 7m do dna tlen nie występował. Koniec lipca był momentem przesycenia tlenowego górnych warstw epilimnionu, które wynosiło 116,9%. Między 1 i 2 m zaobserwowano maksymalny gradient tlenowy wynoszący 3,9mgO2/dm3. W górnej warstwie metalimnionu były jeszcze małe ilości tlenu. Podobnie jak w czerwcu od 7m do dna panował deficyt tlenowy. Badania z dnia 03.09.97 roku potwierdziły dalsze odtlenienie całego hypolimnionu i części matalimnionu. Nastąpił wzrost wielkości obszaru deficytu tlenowego, który rozpoczynał się od 6m. W wodach epilimnionu ilość tlenu zmalała. Zaobserwowano dwa maksima tlenowe. Pierwsze występujące tuż pod powierzchnią wody (10,0mgO2/dm3 - 109,2% nasycenia wody tlenem ). Między 1 - 2m ilość tlenu spadła z 9,6mgO2/dm3 do 2,5mgO2/dm3. Na tych głębokościach był też największy gradient tlenowy (7,1 mgO2/m) jaki został zaobserwowany w wodach jeziora w czasie wszystkich przeprowadzonych badań. Między 2 i 3m nastąpił ponowny wzrost ilości tlenu w wodzie do wartości 7,9mgO2/dm3 (stanowi to 83,2% nasycenia wody tlenem), by na 4m zmaleć do 0,2mgO2/dm3. W końcu października, w okresie cyrkulacji wód jeziora, zaobserwowano natlenienie całego jeziora. Ilość tlenu wzrosła od warstw powierzchniowych do dennych. Wahała się w granicach od 10,8mgO2/dm3 tuż pod powierzchnią zwierciadła wody do 11,4mgO2/dm3 na głębokości 15m. Nasycenie wód tlenem wahało się w granicach 85 - 90%. Początek lutego to okres trwania stagnacji zimowej. Tlen występował w całym przekroju pionowym jeziora. Ilość tlenu malała od powierzchni do dna. Osiągnęła wartość 9,6mgO2/dm3 tuż pod powierzchnią wody. Nad dnem było 1,2mgO2/dm3. Wody Pasłęki wpływające do jeziora zawierały zawsze mniejsze ilości tlenu niż wody wypływające. Największą koncentrację tlenu stwierdzono w miejscu wpływu wód do jeziora w końcu lipca, przesycenie tlenem wynosiło 128,7%. Fosfor ogólny W kwietniu ilość fosforu ogólnego była wyrównana w wodach jeziora. Forma mineralna i organiczna miała podobny udział. W okresie maj - lipiec ilość fosforu ogólnego wzrastała, gwałtowniej w wodach hypolimnionu. Udział fosforu organicznego wahał się w granicach 57-83% fosforu ogólnego w wodach powierzchniowych. Wody naddenne zawierały 1,24mgPog/dm3. Forma mineralna zaczęła dominować, w czerwcu osiągnęła 97% udział. Podczas szczytu stagnacji letniej ilość fosforu ogólnego zmalała w całym zbiorniku. W epilimnionie zawartość formy organicznej nieznacznie spadła. Forma mineralna w metalimnionie i hypolimnionie stanowiła 100%. W czasie cyrkulacji jesiennej w jeziorze były maksymalne zawartości fosforu ogólnego. Pod powierzchnią wody było 2,48mgPog/dm3, a w warstwie nad dnem mniej - 2,11mgPog/dm3. W całym jeziorze forma organiczna stanowiła 90% fosforu ogólnego. W lutym, w okresie trwania stagnacji zimowej, w wodach powierzchniowych zawartość fosforu spadła do 0,13mgPog/dm3 (56% udział formy organicznej), a w wodach naddennych do 0,18mgPog/dm3 (fosfor organiczny stanowił tylko 17%). Wody dopływające do jeziora wnosiły większe ilości fosforu ogólnego niż wody odpływające. Zawartość formy organicznej w wodach wpływających do jeziora stopniowo malała aż do jej zaniku we wrześniu. Wyjątek miał miejsce pod koniec lipca. Odnotowano wtedy gwałtowny wzrost udziału fosforu organicznego z 0 do 90% fosforu ogólnego. W październiku fosfor całkowity osiągnął wartość maksymalną. Forma mineralna stanowiła tylko 15%. Podczas pomiarów wykonanych w lutym koncentracja fosforu organicznego wynosiła 0.12mgPog/dm3 przed ośrodkiem rybackim. W wodach odpływających zawartość fosforu organicznego wzrastała przez cały okres badań. W lutym równa była 0,36mgPog/dm3. Udział procentowy formy organicznej i mineralnej ulegał ciągłym zmianą. Azot ogólny Stanowi on sumę azotu organicznego i mineralnego ( amonowy, azotynowy, azotanowy ). W czasie wszystkich badań w wodach jeziora wystąpił charakterystyczny układ. Warstwy powierzchniowe zawierały zawsze mniejszą koncentrację azotu ogólnego w porównaniu z warstwami naddennymi. W okresie stagnacji letniej w metalimnionie zanotowano ilości mniejsze niż w epilimnionie. Forma organiczna w ciągu roku jeziorowego stanowiła zawsze więcej niż 60% azotu ogólnego w warstwach pod powierzchnią zwierciadła wody. Maksymalne stężenia azotu ogólnego były na początku września. W epilimnionie koncentracja wynosiła 3,82mgNog/dm3. Stwierdzono tu też największy, bo 95% udział formy organicznej, podczas wszystkich badań. W tym samym czasie w wodach hypolimnionu było 5,07mgNog/dm3, a azot mineralny miał maksymalny udział 65,7%. W okresie cyrkulacji wiosennej w wodach powierzchniowych azot organiczny stanowił 84,8%, a w warstwach dennych 67,3%. Zaś w czasie cyrkulacji jesiennej azotu organicznego w całym jeziorze było około 60%. Na dopływie i odpływie Pasłęki z jeziora maksymalne stężenia azotu ogólnego były na początku września. W wodach dopływających na odcinku ośrodek rybacki - jezioro ilość azotu przeważnie malała, zmieniał się tylko udział procentowy poszczególnych form. W kwietniu i październiku forma mineralna miała większy udział w ogólnej ilości azotu ogólnego. W pozostałych miesiącach organiczna forma azotu stanowiła więcej niż 50% azotu ogólnego. Wody odpływające zawsze wynosiły z jeziora więcej azotu organicznego niż mineralnego. Chlorki W maju ilość chlorków w warstwach powierzchniowych była nieznacznie większa niż w warstwach dennych. W czerwcu pod powierzchnią zwierciadła wody nastąpił wzrost zawartości chlorków do 23mgCl/dm3. W tym czasie nad dnem odnotowano najmniejszą ich wartość, 13mgCl/dm3. Na głębokości 5m stwierdzono największe stężenie chlorków (30mgCl/dm3) jakie wystąpiło w ciągu roku. Lipiec był miesiącem, kiedy w całym jeziorze występowała jednakowa zawartość chlorków, stężenie wynosiło 22mgCl/dm3. W szczytowym okresie stratyfikacji wód jeziora ilość chlorków wzrosła w epilimnionie do 26mgCl/dm3, w hypolimnionie do 29mgCl/dm3 (były to maksymalne wartości zanotowane w epilimnionie oraz w hypolimnionie). Cyrkulacja jesienna wód spowodowała wyrównanie stężenia chlorków w całej objętości jeziora. Układ ten się nie zmienił podczas stagnacji zimowej. Wody rzeki Pasłęki zabierały mniejsze stężenia chlorków z jeziora niż wnosiły do niego. Żelazo Kwietniowy pomiar wód jeziora wykazał większe stężenia żelaza w wodach powierzchniowych niż przydennych. W maju, gdy w jeziorze zanikła homotermia rozkład był odwrotny. Warstwy powierzchniowe zawierały 0,19mgFe/dm3, zaś warstwy przydenne 0,31mgFe/dm3. W dniu 17.06.97 warstwy epilimnionu zubożały pod względem ilości żelaza. Identyczna koncentracja była w metalimnionie. Wody hypolimnionu zawierały żelaza 2-krotnie więcej niż przed miesiącem. W końcu lipca widoczny był wzrost ilości żelaza w całej objętości jeziora. W metalimnionie stężenie żelaza wzrosło, ale było mniejsze niż w epilimnionie. U kresu stagnacji letniej zawartość nieznacznie spadła w wodach epilimnionu. W wodach hypolimnionu koncentracja osiągnęła wartość maksymalną, 1,11mgFe/dm3. Podczas jesiennego mieszania się wód w jeziorze stężenie żelaza było na poziomie 0,35-0,37mgFe/dm3 w całym zbiorniku. W warstwach powierzchniowych w tym czasie koncentracja osiągnęła maksimum. W okresie stagnacji zimowej ilość żelaza spadła. W warstwie powierzchniowej stężenie wynosiło 0.24mgO2/dm3 i była nieznacznie większa niż w warstwach przydennych. Do jeziora z wodami Pasłęki dopływało przeważnie więcej żelaza niż odpływało. Mangan W Jeziorze Wymój mangan w warstwie powierzchniowej nie występował w całym okresie badań. Pierwszy raz został wykryty w warstwach przydennych podczas majowych pomiarów. W czerwcu mangan występował już na głębokości 5 m. Stężenie wzrastało do dna do wartości maksymalnej, wynoszącej 1,01mgMn/dm3. W następnych miesiącach, kiedy w jeziorze zakładało się uwarstwienie termiczne, w warstwie podskokowej zawartość manganu stopniowo się zmniejszała. W wodach metalimnionu na początku września zaobserwowano 2-krotnie większe stężenia badanego pierwiastka niż w tym samym czasie w wodach hypolimnionu. W okresie cyrkulacji jesiennej wzdłuż przekroju pionowego wód jeziora nie wykryto obecności manganu. Wraz z nastaniem stagnacji zimowej w jeziorze w warstwach naddenych ponownie pojawił się mangan w ilościach mniejszych niż w czasie letniej stratyfikacji. W wodach rzeki Pasłęki wpływających i wypływających do jeziora nie wykryto obecności manganu w całym okresie badań. Widzialność Jednocześnie z każdym pobieraniem próbek wody dokonywano pomiaru widzialności w jeziorze Wymój. Maksymalną widzialność odnotowano w czasie trwania cyrkulacji wiosennej - 1,3m. Na początku stagnacji letniej wynosiła 1,2m. W końcu lipca zaobserwowano gwałtowny spadek widzialności do 0,4m. Wartość ta utrzymywała się do września. Była to zarazem najmniejsza odnotowana wartość widzialności w jeziorze. W czasie trwania cyrkulacji jesiennej widzialność wynosiła 1,1m. |
| piśmiennictwo | |
| lokalizacja |
Komentarze
skrzat mysza.skrzat333@op.pl
4 stycznia 2010
a ja mam tego dosyć, bo pisze pracę inż na ten temat...
Patrycja ;) Brudna_12@wp.pl
23 grudnia 2008
wymój jest najlepszy na swiecie same spoko ziomki tam mieszkaja ja też :)
Kasiunia =) kasiunia5008@wp.pl
23 marca 2007
Wymój city górą!!! Zdjęcia takie wki ale w realu te jeziorko jest boskie, cudowne itp. Pozdro dla wszystkich ziombli z okolic Wymoja !! Kocham tą wiochę !!!!!! =)) =D
Andrzej Gajda anna1971@neostrada.pl
8 stycznia 2007
Wpływ powieszchniowei warstwy wody jezior na życie podwodne .
PS:prosze o odpowieć
jacek j.pawlak _@gazeta.pl
30 czerwca 2006
a ja złapalem tu dwa dorodne szczupaki podczas majowego weekendu,a moglo byc lepiej. a Holka widzialemw Stawigudzie i Wymoju.a jeziorko i okolica bardzo fajne
